چرا گاهی امربه معروف و نهی از منکر به دعوا و ضرب و شتم منجر می‌شود؟
کسی که امربه معروف و نهی از منکر می‌کند، باید از مرتبه خیال و تصور گذشته و نفسش بر عقلش تسلط نداشته باشد، درواقع به درستی حق را از باطل تشخیص بدهد.
به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از خبرگزاری تسنیم، هرچند که اجرای سبک زندگی اسلامی موجب نجات انسان‌هاست، اما گاهی افراد اجازه و فرصت امر به معروف و نهی از منکر را به دیگران نمی‌دهند. به این معنی که آن‌قدر تصور درست بودن منش و روش و اعتقادهای خودشان را دارند که وقتی فرد مؤمن و آشنا با احکام و اصول دینی قصد راهنمایی او را دارد، فوراً جبهه گرفته و به هیچ وجه راضی نمی‌شوند از عقیده و روش خلاف و گناه خود دست بردارند.
دین اسلام برای هر یک از اعمال و رفتار ما دستورالعمل‌های ویژه‌ای دارد که امر به معروف و نهی از منکر از آن مستثنا نیست. در کتاب مصباح الشریعه نوشته شده پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله فرمودند: «امر کن به معروف و نهى کن از منکر و صبر کن به آنچه از ناملایمات به تو مى‌رسد. در انجام این وظیفه مهم تا می‌توانى استقامت داشته باش، به قدری که وقتی با افرادى که حرص شدید به دنیا و زینت‌هاى دنیوى بودند برخورد کردی و دیدی که پیروى سخت از هوى و هوس کرده و در عین حال مغرور و فریفته آراء و افکار خود باشند، در این صورت این وظیفه از عهده تو ساقط شده و بر تو است که متوجه اصلاح امور و تهذیب نفس خودت باشی و از امر به معروف و دعوت و نصیحت و موعظه خوددارى کنى.»
بر اساس این حدیث شریف، شرایطی برای فرد از لحاظ عقلی و اخلاقی، علاوه بر شرایط فقهی، تعیین شده که اگر دارای آن شرایط بود می‌تواند اقدام به امر به معروف و نهی از منکر کند، اما اگر دارای چنین صفات و خصلت‌هایی نبود باید از این کار پرهیز کند.
طبق این حدیث اولین ویژگی که فرد باید داشته باشد این است که از مرتبه خیال و تصور گذشته باشد و نفسش بر عقلش تسلط نداشته باشد، درواقع رفتارش بر اساس خیال و گمان نباشد. بلکه به درستی بداند حق و صحیح چیست و باطل کدام است.
دوم اینکه اسیر هوس و نفس خودش نباشد، چون در این صورت ممکن است عمل او برای نیتی غیر از خدا باشد.
سوم آنکه برای معرفی کردن معروف و عمل پسندیده قصد شیطانی نداشته باشد و چهارم آنکه برای انجام امر به معروف و نهی از منکر نیت پاک الهی داشته و از خدا کمک بخواهد تا در رفتارش خلوص نیت داشته باشد.
البته مخاطب امر به معروف و نهی از منکر هم باید خصوصیاتی داشته باشد. درواقع طبق آموزه سبک زندگی اسلامی، فردی که مورد امر به معروف و نهی از منکر قرار می‌گیرد هم باید ویژگی‌هایی داشته باشد.
آن طور که پیغمبر اکرم صلی‌الله علیه و آله فرموده‌اند، چنین فردی نباید حرص شدید به زندگی دنیایی داشته باشد و مسیر زندگی‌اش طوری نباشد که حاضر نشود هیچ حرف حقی را بشنود. دوم آنکه مخاطب امر به معروف و نهی از منکر هوا و هوس نفسانی نداشته باشد، یعنی اهل هوسرانی نباشد و سوم اینکه چنین شخصی نباید به خودش و خیالات خودش مغرور باشد که تصور کند همه فکر، اعتقاد، اعمال و رفتارش درست است به طوری که برای حرف دیگران هم حرمت و ارزش قائل شود و نظر دیگران را هم بشنود و تحلیل و بررسی کند.
اگر شخصی دارای چنین ویژگی‌هایی بود می‌توان نسبت به امر به معروف و نهی از منکر او اقدام کرد، اما در صورتی که با فردی مواجه شدیم که هیچ یک از این خصلت‌ها را نداشته و به هیچ وجه حاضر به شنیدن پیام حق نشد، به این معنی است که او زمینه‌ای برای دریافت حق ندارد و لازم نیست در برابر چنین فردی انسان تلاش کند و حقایق را در مقابل او ابراز کند.
ارسال نظر