سکان هدایت تهران بار دیگر به اصلاح طلبانی رسیده که ادعای مدیریت راهبردی و آینده نگر دارند ولی در عمل نتایج به دست آمده بسیار دور از این ادعا رقم خورده است.

نمره صفر برای مشق سیاست اصلاح طلبان در شورای شهر تهران

به گزارش گلستان ۲۴ ؛ سالی که نکوست از بهارش پیداست. این ضرب المثل را به درستی می توان برای مدیریت شهری در تهران به کار برد که سال جدید را با استعفای شهردار تجربه کرده است. سال گذشته در مردادماه بود که کرسی های سبزرنگ  شورای شهر تهران محل جلوس اصلاح طلبان شد و 21 عضو از این جریان سکان هدایت مجلس شهری را در دست گرفتند.

نتیجه شورای یکدست اصلاح طلب، محمدعلی نجفی، معاون سابق رئیس جمهور در سازمان میراث فرهنگی  و مشاور اقتصادی وی شد. اما یکی از مهمترین دغدغه ها ورای بی تجربگی نجفی در مدیریت اجرایی، اوضاع جسمانی و سلامتی و سابقه استعفاهای گاه و بیگاهش در گذشته بود. استعفاهایی که پس از تصدی هر پست به فاصله چند ماهه رقم می خورد. وی در سالی که رئیس سازمان میراث فرهنگی شد پس از 6 ماه به بهانه بیماری قلبی و کار گذاشتن فنر از این پست استعفا داد و پس از آن نیز مسئولیت مهمی به جز سرپرستی وزارت علوم آنهم به مدت 4 ماه نداشت.

اشتباه شورای شهر در اعتماد به محمدعلی نجفی باعث شد تا شهر وارد دوره رکود بی سابقه ای پس از بیش از یک دهه آبادانی و پیشرفت شود. رکودی  که با توقف خط هفت مترو آغاز شد و پروژه های مهم و حیاتی شهری نیز که با درصد بالایی عملیات عمرانی آماده تکمیل بودند به یکباره با غبار بی توجهی روبه رو شدند. برخی از این پروژه ها مانند ترمینال شرق 95 درصد پیشرفت فیزیکی داشتند و به راحتی می توانستند در عرض چند ماه به بهره برداری برسند.

عملکرد نجفی نه تنها در توسعه پروژه های عمرانی و فنی بلکه در حوزه اجتماعی و فرهنگی نیز تقریبا خالی از دستاورد بوده است. نکته قابل تامل در زمینه افتتاح برخی از طرح ها در سطح شهرداری مناطق، افتتاح مجدد بوده است. طرح هایی که در دوره سابق به بهره برداری رسیده ولی برای کارنامه سازی روبان قرمزش بار دیگر توسط نجفی پاره شده است! افتتاح نیروگاه تولید برق از زباله یکی از این افتتاح مجددهاست که سه سال پیش تولید برق از آن آغاز شده بود و روزنامه همشهری در 25 بهمن سال قبل با تیتر بزرگی با عنوان «گرفتن برق از زباله تهران» سعی کرد این طرح را به نام نجفی بزند! همچنین در حالی نجفی در روز 22 بهمن از برافراشتن بزرگترین پرچم ایران برای اولین بار خبر داد که این پرچم بارها در مناسبت های مختلف توسط شهردار سابق برافراشته می شد.

همچنین ۶ دی ماه ۹۶ بود که رسانه‌ها اعلام کردند محمدعلی نجفی مدعی شده قرارداد واگذاری و خرید تئاتر نصر را به امضا رسانده و این در حالی بود که این قرارداد در مردادماه ۹۶ یعنی در دوره محمدباقر قالیباف به امضا رسیده بود و نجفی آن‌را تایید کرده بود.

دوران رکود و افتتاح مجدد پروژه ها تنها بخشی از ناکارآمدی نجفی بود. زلزله آذرماه و برف بهمن ماه تهران به صورت عملی و عینی بی کفایتی او را برای تصدی پست مهم و استراتژیک شهرداری تهران به اثبات رساند. موضوعی که نه تنها از سوی منتقدان بلکه تعدادی از فعالین و زعمای اصلاح طلب نیز به نقد این عملکرد ضعیف در برف و زلزله پرداختند.

حال پس از کش و قوس های فراوان شهردار در اواخر اسفندماه به بهانه بیماری جدیدی که بعدها از سوی مرتضی الویری، عضو شورای شهر سرطان پروستات اعلام شده، استعفای خود را تقدیم شورای شهر کرد و اصرارهای شورا برای ماندن وی نیز در 19 بهمن، فایده اثر نکرد. شهردار تهران با وجود حمایت شورای شهر برای ماندن اجباری در بهشت طی نامه ای دوباره استعفا داد و اعلام کرد که بنا بر توصیه پزشک معالجش به هیچ وجه نباید درمانش را با حضور در شهرداری تداخل دهد.

به هر حال شهردار تهران رفتنی شد و شهر باید برای مدت ها با سرپرست اداره شود. انتخاب شهردار جدید به معنای بازگشت شورای شهر به نقطه صفر و آغاز مجدد معرفی گزینه ها و ارائه برنامه هایشان است. در کنار این بار دیگر باید شاهد درگیری و اختلاف گروه های سیاسی اصلاح طلب برای رسیدن به بهشت باشیم. امری که بدون شک ماهها وقت شهروندان تهرانی را تلف خواهد کرد و شهر بدون شهردار باقی خواهد ماند.

برخی از گروه های اصلاح طلب که با انتخاب نجفی مخالف بودند یا آن را گزینه حداکثری خود نمی دانستند، تمام تلاش شان را خواهند کرد تا گزینه مطلوب خود را این بار به طبقه هفت ساختمان شهرداری برسانند. کارگزاران سازندگی از بهمن ماه سال قبل نارضایتی خود را از نجفی عملا نشان داد و اعلام کرد که محسن هاشمی گزینه اصلی آنها برای نشستن به جای نجفی است. دیگر گروه ها نیز گزینه های مطلوب خود را دارند. باید اذعان کرد انتخاب شهردار در بهار 97 به مراتب سخت تر از انتخاب تابستان 96 خواهد بود که اصلاح طلبان مست از پیروزی در رقابت های شورای شهر و ریاست جمهوری تا حد زیادی اختلافات را پشت درهای بسته حل و بر روی یک گزینه به اجماع رسیدند. در شرایط کنونی هیج یک از گروه های اصلاح طلب نمی خواهند بر سر گزینه خود معامله کنند و دست به لابی های سنگین و زد و بندهایی خواهند زد که ممکن است رسیدن به گزینه نهایی را  طولانی سازد و در نهایت به حکمیت بزرگان قومشان نیاز پیدا کنند.

اصلاح طلبان در اولین آزمون پس از 14 سال دوری از مدیریت شهری بازنده شدند و می بایست از نو مدیر جدیدی را برای تهران انتخاب کنند. مدیر قبلی نه کارنامه درخوری بر جای گذاشت و نه زمینه ساز تحولی در شهر شد بلکه تنها و تنها ترمز پیشرفت و توسعه تهران را کشید و پایتخت را از بسیاری از برنامه های پیش بینی شده مانند افتتاح خط 6 مترو در پایان سال 96 عقب انداخت.

انتهای پیام/

ارسال نظر

آخرین اخبار