وابستگان آشکارو پنهان

به گزارش گلستان 24، مرور میکنیم به سالهای اوایل انقلاب، دهه 60 و 70 ، چه روزهای شیرینی بود پس از سال ها تلخکامی های حاصل از سلطه طاغوت ها، فضا فضای جمهوری اسلامی شده بود؛ می شد از اسلام حرف زد هرچه که دلت می خواهد، حرف از آزادادی زد، هرچه اسلامی تر ظاهر می شدی و باطنا اسلامی تر عمل میکردی عزیزتر بودی، دلمان می خواست شکل زمان پیامبر و ائمه (ع) نماز جمعه داشته باشیم که به برکت جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی نصیبمان شد؛ آرزو داشتیم آزادانه انتخاب کنیم که به برکت انقلاب محقق شد.

وقتی به این انقلاب تعرض شد، بر ای دفاع آماده شدیم ، اعزام شدیم، بعضی ها شهید، بعضی ها مجروح، بقیه هم با تنی خسته و خاکی ماندند. اما مردم آن زمان قدر می دانستند؛ رفتن به جبهه و بسیجی بودن افتخاری بود، مردم رزمنده ها را روی دستان خود بدرقه می کردند، موقع برگشتن گلبارانشان می کردند، بعضی ها غبطه می خوردند که چرا این سعادت جهاد نصیب آن ها نشده! گوئی اسلام جان تازه گرفته بود پس از سال ها و قرن ها مظلومیت و محجوریت، همه یک صدا بودند در دفاع از نظام و ارزش های انقلاب!

انقلابیون جزء معدود گروهک هائی که قبل از انقلاب هم مواضعشان معلوم بود و تا آخر ساز ناکوک می زدند. اگر به توصیه های زمان حیات و وصیت نامه بنیان گذار انقلاب(ره) دقت میکردیم امروز با همان حرارت و شدت عمل میکردیم. تجربه 40 ساله هم که همراه شدقوی تر میشدیم و به اهداف انقلاب نزدیک تر می شدیم.

مرور هم میکنیم به اهداف انقلاب، برپایی اسلام ناب محمدی(ص)-احکام الهی، مبارزه با بی عدالتی و ظلم، مبارزه با طاغوت، مبارزه با سلطه بیگانگان و جلوگیری از دخالت آنان در مسایل مختلف کشور و جلوگیری از تحقیر ملت توسط آنان حمایت از ملت های مظلوم جهان، صدور انقلاب به جهان، حمایت از ملت فلسطین و ...

کلا از دهه هشتاد به بعد خصوصا امروز شاهد صحنه های هستیم که با اهداف انقلاب، سیره وصیت حضرت امام (ره) و منویات مقام معظم رهبری مغایر است، که البته بخشی از آن قابل توجیه هست، دشمنان در کمینند، نقشه می کشند، توطئه می کنند.

طبیعی است وجود دارد باید هم مقابله شود ولی داخلی ها را چه می شود؟ مسئولین را چه می شود؟ گروه های سیاسی و مدعی را چه می شود امروز؟ آیا در آرمان های انقلاب تغییری به وجود آمده یا کم و زیاد شده است؟ آیا وصایای حضرت امام (ره) تاریخ مصرف داشت و تاریخش گذشته است؟ تعداد شهدائی که پای این آرمانها و ارزش ها جان دادند کم بود؟ یا شهادتشان بدون معرفت بود؟ شهدائی که حضرت امام (ره) در مورد وصیت نامه آنان می فرماید پنجاه سال عبادت کردید خدا قبول کند. یک روز هم این وصیت نامه شهدا را بگیرید و مطالعه کنید و تفکر کنید و از اینها قدری تعلم پیدا کنید.

امروز به خود بیاییم کجای کار هستیم؟ مسئولین، مردم چگونه عمل می کنند؟

آیا اعتقادات همان اعتقادات است؟

مشاهده می کنیم که فاصله گرفتیم از آرمانها در بعضی از صحنه ها، فاصله گرفتیم از سیره حضرت امام(ره) و وصایای ایشان. مروری بر صحیفه 22 جلدی حضرت امام (ره) و وصیت های آن مرد بزرگ، تأییدی است بر این مدعا.

در جائی حضرت امام (ره) می فرمایند اگر روزی مسئولین نظام تجمل گرا شدند و خوی اشرافی گری پیدا کردند آن روز باید فاتحه انقلاب خوانده شود.

آیا امروز مسئولین ما از این خصلت دوری می کنند یا در این امر از هم سبقت می گیرند؟

ثروت دولت مردان گواه بر این مطلب است که البته وامصیبتا... در این مورد باید فریاد برآورد.

در مقابل تهاجم فرهنگی دشمن چه کرده ایم ؟ تعداد قابل توجهی از جوانان با ظاهری زننده و دون شأن ملت ایران در جامعه ظاهر می شوند.

فروشنده های پوشاک کشور بدون نظارت بر این علاقه جوانان دامن میزندد.

ظاهر جامعه مان، شهرهای ما زیبنده جمهوری اسلامی نیست، متولیان امر سکوت کرده اند؛ اقدامی انجام نمی دهند، ما را مشغول بحث های سیاسی بیهوده کرده اندو جامعه را از درون مورد تاخت و تاز!

در حالی که متولیان امر غافلند.

در حوزه های دیگر سیاسی، اجتماعی هم اسیب های جدی هم به کشور در حال وارد شدن است.

نخبگان و فرهیختگان اقدام جدی به عمل آورند.

در این وانفسای فرهنگی و اجتماعی ، کلام دلنشین رهبر عزیز انقلاب تصلا دهنده است، آنجا که می فرمایند جوانهای امروز با اینکه جبهه و جنگ را ندیده اند، در هنگام دفاع از ارزش ها و انقلاب و کشور ثابت قدم تر از نسل گذشته اند؛ متدین ترند، اما وضع نابسامان موجود، از نگرانی ها کم نمی کند.

انتظار می رود امروز الگوی جوانان شهدا باشند، نه ستارگان سینما و ورزش! البته هنرمندان و ورزشکاران انقلابی هم می توانند الگو باشند که از وجود آن ها هم بهره مندیم شکرلله!

وقتی بزرگان کشور، صاحبان قدرت و مسئولیت، دارای خوی اشرافی گری و تجل گرایی و ثروت اندوزی می شوند، نتیجه این می شود که میبینیم و در مسیر خواست دشمن عمل کردیم.

در حوزه ی سیاسی وقتی وصایای بنیان گذار فقید انقلاب و خلف صالح اش نادیده گرفته می شود، عزت ایرانی اینگونه از دست می رود، دشمن گستاخ می شود، وقتی اجازه می دهیم دشمن قدم به قدم جلو بیاید و ماهم متقابلا عقب نشینی، دشمن تقاضای برجام 2 و 3 را می کند.

و اما امروز وا اسفا که یک هنرمند متدین، زحمت کش، انقلابی و دلسوز که موافق و مخالف این صفات ایشان را تأیید می کنند و همه توانش را می گذارد تا در مقابل فیلم های با مضامینی سخیف و تهی از ارزش ها و بعضا مسخره فیلم می سازد در دفاع از ارزش ها و شهدا تا در مقابل فیلم های هالیوودی ضد اسلام و ضد ایران و شبکه های متعدد ماهواره ای که متفقا کمر به محو اسلام بستند و ایران هراسی را در سرلوحه کارشان قرار می دهند، عرض اندام کند و مانند مجاهد در میدان نبرد، در میدان فرهنگ و هنر به مجاهده برمی خیزد؛ قبل از شروع پروژه اش، حین پروژه و بعد از پروژه، مدام از بی مهری ها گله کند، اشکش جاری شود از عدم حمایت ها، توهین ها گله کند از همکاران هنرمندش ، از سرزنش های مغرضانه آنان و بعضا تحقیر و توهین ها به ایشان و کار به جایی برسد که شکایت خود را به خدا ببرد در سکوت معنادار مسئولین دست اندر کار، این جای تأسف نیست؟!

جامعه اسلامی ما را چه میشود که جای شهید و جلاد عوض می شود؟

سخنان حاتمی کیا، این هنرمند انقلابی، سخن یک کارگردان نبود، حرف دل همه انقلابیونی بود که برای کار انقلابی و ارزش باید هزاران طعنه و انگ را از همه جا و همه کس بشنوند، تأسف میخوریم برای جامعه هنریمان که بعضا از تریبون صدا و سیمای کشور حرف های خود را می زنند ؛ که برای فیلم فروشنده ، آن فیلم ساز آن ور آبی (اصغر فرهادی) که پول ساخت فیلم سخیف خود را از دشمنان این ملت میگیرد، این همه کف و سوت می زنند و آن را افتخار سینمای ایران معرفی می کنند و از ذوق زدگی  سرازپا نمی شناسند، ولی وقتی نوبت از یاد کردن از فیلم های فاخر فیلم ساز انقلابی مان می شود، تحقیرش می کنند، وابسته اش می خوانند! بله وابسته است، وابسته به نظام اسلامی، شهداء ، رهبری نظام، وابسته به سمبل مجاهدین و مبارزین و حافظان امنیت و آبروی کشور( سردار سلیمانی) ، چه افتخاری بالاتر از این، تا جایی که اشکش سرازیر میشود نه یکبار بلکه چندین بار! چه ناگفته هایی که ندارد این مظلوم...

البته حاشا که انقلابی و بسیجی و فدایی اسلام با این همه بی مهری ها میدان را خالی کند آنها با خدا معامله می کنند، اجرشان را از امام زمان (عج) میگیرند.

اما قضاوت کنید. وابستگی به این نظام، وابستگی به شهداء ، شهدای زنده، امام شهدا بهتر است یا وابستگی به سردمداران زر و زور و تزویر و مفسدان جهان و پیروان شیطان.

حاتمی کیا بودجه فیلمش را از سازمان اوج سپاه در نظام جمهوری اسلامی ایران می گیرد اما فیلم فروشنده بودجه اش را از عربستان و قطر! کدام بهتر است، کدام قابل سرزنش؟ کمی تفکر باید...

به کجا چنین شتابان، چه اتفاقی افتاده است که ارزشها اینگونه در بعضی از عرصه ها عوض می شود، باید آسیب شناسی شود.

وابستگی ما انقلابیون، اعم از انقلابیون حوزه فرهنگ و هنر، اجتماعی، سیاسی، نظامی، محرز است و آشکار، همه بدانند، با صدای بلند هم اعلام می کنیم ما انقلابی هستییم؛ وابسته به نظام جمهوری اسلامی ایران ! وابسته به شهداء برای حفظ آرمان هایمان حاضریم تا سرحد بذل جان هم برویم.

شما چطور؟ وابسته به کجایید؟ چرا علنا اعلام نمیکنید؟ اگر جبهه معاویه در مقابل جبهه علی جذاب تر است، بروید به آن سمت ! اما چرا کتمان می کنید؟ کدام وابستگی بهتر است؟ وابستگی آشکار افتخار آمیز یا وابستگی پنهان حقارت آمیز؟

در پایان انتظار از صاحبان قلم و بیان که دلسوز این نظام هستند و کم هم نیستند اعم از آزادگان، نویسندگان و گویندگان انقلابی، افسران جوان جنگ نرم، صاحبان فضای مجازی این است که عمارگونه در این عرصه روشنگری کنند، دفاع کنند از دلسوزان مظلوم آنها مسئولند، وظیفه دارند و مدیونند به شهداء، درنگ و سکوت جایز نیست...

درود خدا بر مجاهدان فی سبیل الله ، درود خدا بر شهیدان، درود خدا بر امام  شهیدان ، درود خدا بر مجاهدان عرصه نظامی، فرهنگی و هنری حاضر ( حاج قاسم سلیمانی و ابراهیم حاتمی کیا)