شهید گرگانی که دوبار تشییع شد/ فرزند شهید رودبارکی از آرزوی پدرش می گوید

به گزارش گلستان24 به نقل از دانشجو سلام، شهادت، وارد شدن در حریم خلوت الهى و شهدای ما مظهر عقلانیت دینی و مدافع حقانیت و عدالت بودند، امروز عزت اسلام و مسلمین نتیجه و ثمره خون شهدای ماست و هر چه امروز کشور دارد و هر آنچه که در آینده بدست می آورد به برکت خون این جوانان شهید است.

یاد و افتخارات شهدا را نباید فراموش کرد، چرا که اگر نیروهای انقلاب و مومن از این مسئله غفلت کنند نفوذیها و  آنانکه در روز خطر در لانه های خود خزیدند طلبکارانه و مدعی وارد میدان خواهند شد. از اینرو در راستای آشنایی با زندگی این شهدا به سراغ خانواده شهید محمد نجفی رود بارکی رفتیم.

شهید محمد نجفی رود بارکی، شهیدی که پس از تحمل یک دوره سخت جانبازی و جراحت زیاد سرانجام در هشتم اردیبهشت 92 به خیل یاران و همرزمان شهیدش شتافت، و در امامزاده عبدالله گرگان در کنار دوستان شهیدش آرام گرفت.

جانباز شهید محمد نجفی رودبارکی، متولد سال1341 در سمنان و ساکن شهرستان گرگان بوده است، در شروع جنگ تحمیلی به دستور امام به جبهه های حق علیه باطل شتافت و پس از حضور در عملیاتهای متعدد سرانجام از ناحیه نخاع به درجه جانبازی نائل شد، شغل و حرفه وی قبل از آن که در سال 60 جانباز قطع نخاع گردد، مکانیک بود.

همسر شهید محمد نجفی رود بارکی در گفتگو با خبرنگار «دانشجو سلام» در مورد نحوه آشنایش با شهید گفت:  من و همسرم با هم 11سال اختلاف سنی داشتیم ولی با این وجود از لحاظ فکری و روحی بسیار به هم نز دیک بودیم.

آرزوی داشتم با جانباز ازدواج کنم

این بانوی فداکار که از همان زمان مجردی علاقه زیادی به ازدواج با جانباز داشت در ادامه گفت: زمانی که با شهید ازدواج کردم سال سوم دبیرستان بودم من در دوران مجردی علاقه خاصی داشتم به اینکه با جانباز ازدواج کنم، و محمد آقا دوست برادرم بود و همین امر موجب آشنایی و ازدواج ما با هم شد.

همسر شهید در خصوص ویژگی اخلاقی شهید گفت: همسرم بسیار ساده زیست بود و از تجملات دوری می کرد وی توجه به نظم و پاکیزگی را از مشخصات دیگر شخصیتی شهید برشمرد.

وی به علاقه شهید رودبارکی به ولایت اشاره کرد و گفت: همسرم همیشه به ما سفارش می کرد پیرو ولایت فقیه باشید و همیشه در سر آرزوی شهادت داشت، و جراحات و در دهایی که در بدن داشت را به شوق رسیدن به شهادت تحمل می کرد.

تحمل دردها به شوق رسیدن به شهادت

این بانو ی صبور از تحمل زخم و جراحاتی که شهید رودبارکی در این مدت تحمل کرد گفت : همسرم این دردها را فقط برای رضای خدا و شوق شهادت تحمل کرد، وی با دیده ای پر از حزن به ما گفت: بدن همسرم دو بار تشییع شد یک بار زمانی که به علت زخم و جراحات مجبور شدند پاهایش را قطع کردند و بار دیگر در زمان شهادتش بود که مابقی بدنش را تشییع و به خاک سپردند.

پدرم الگوی عملی در زندگیم بود

در ادامه اسراء نجفی فرزند شهید هم از آرزوی پدر، برایمان گفت: پدرم آرزو داشت من پزشک شوم، همیشه به من توصیه می کرد که خوب درس بخوانم تا باعث افتخارش شوم، و من هم به او می گفتم انشاله روزی پزشک می شوم و دردهای بدنت را درمان می کنم.

اسرا در ادامه از الگو بودن پدر در زندگیش هم گفت: پدرم همیشه با رفتار مناسب و نشان دادن راه درست و منطقی مرا راهنمایی می کرد، و تاکید به خواندن نماز اول وقت داشت و البته خودش نیز در ابتدا به آن عمل می کرد.

انتهای پیام/

منبع: گلستان ما