لژیونر گلستانی تکواندو:

گرگان – لژیونر گلستانی حاضر در لیگ تکواندو امارات ضمن رضایت از حضور در این کشور نسبت به نادیده گرفته شدن زحمات بزرگان و نداشتن لیگ پویا در ایران انتقاد کرد.

بزرگان تکواندو در ایران جایگاهی ندارند

به گزارش گلستان24، محمدامین شعبانی: «میلاد وطنی» اولین و تنها لژیونر ایرانی در لیگ امارات است که در وزن منهای ۶۳ کیلوگرم مبارزه می کند. وطنی ۲۶ ساله از سال ۷۹ تکواندو را زیرنظر استاد «علی برزگری» در گرگان آغاز کرد و سپس زیرنظر مربیانی همچون «رحیم صالحی» و «مرتضی سلطانی» آموزش دید. وی در نهایت راهی امارات شد و دو سال در تیم الوحده در لیگ آن کشور شرکت کرد که یک قهرمانی به همراه این تیم به دست آورد.

وطنی سال گذشته به تیم النصر دوبی پیوست و به همراه این تیم نیز به مقام قهرمانی رسید تا سال های خوبی را در تکواندوی امارات تجربه کند. به بهانه موفقیت اخیر با تیم اماراتی گفتگویی با این لژیونر گرگانی الاصل ترتیب داده ایم که متن آن در ادامه می آید:

* بابت قهرمانی در لیگ امارات به شما تبریک می گویم. این افتخار چگونه به دست آمد؟

سپاسگزارم، این فصل رقابت های لیگ تکواندو امارات با حضور ۶ تیم از ۱۸ خرداد امسال آغاز شد و بیستم آبان به پایان رسید. تیم ما (النصر دوبی) عنوان قهرمانی نیم فصل نخست را به دست آورد و در نیم فصل دوم به مدت دوهفته به رتبه دوم جدول رسید اما در نهایت با پیروزی پنج بر سه مقابل تیم الریاضی ابوظبی عنوان قهرمانی را به دست آورد.

* در خبرها داشتیم که شما در هفته آخر برای النصر به میدان نرفتید؟

بله، متاسفانه هفته پایانی نام لیگ به «خلیج ع‌رب‌ی» تغییر کرد و من تصمیم گرفتم در نشانه اعتراض به این تغییر در آن مسابقه شرکت نکنم.

* امتناع از شرکت در آن بازی تبعاتی برای شما در پی نداشت؟

هفته آخر برای تیم ما بسیار حساس بود و قهرمانی ما در گرو پیروزی در آن بازی قرار داشت. ما اگر هفته آخر مساوی می کردیم احتمال داشت سوم لیگ شویم. دو روز قبل از شروع بازی جلسه با مسئولان باشگاه گذاشتم و شرایط خود را برای آنها توضیح دادم. خوشبختانه آقای طارق مربی یمنی، که از سال قبل مرا می شناسد شرایط مرا درک کرد و با درخواست بازی نکردنم موافقت کرد.

* مطمئناً عملکرد مثبت شما در رقم خوردن قهرمانی تاثیر بسزایی داشت.

خداراشکر از مجموع ۹ بازی با هشت پیروزی و تنها یک شکست عنوان بهترین بازیکن انفرادی لیگ را در بین ۶۲ بازیکن کسب کردم. تنها باختم مقابل تکواندوکار اماراتی تیم فجیره بود که او را دست کم گرفته بودم! در هفته آخر به هر بازیکنی که پیروز می شد ۱۲ هزار درهم (معادل حدود ۱۲ میلیون تومان) پاداش می دادند که با این وجود حاضر به ترک اعتقاداتم نشدم. این را هم بگویم که بابت قهرمانی مبلغ پنج هزار درهم پاداش دریافت کردم.

* بسیاری معتقدند که کشور امارات در رشته تکواندو جایگاهی در آسیا ندارد و از همین رو لیگ آن کشور چندان معتبر نیست. پاسخ شما به این دیدگاه چیست؟

 شاید افراد بسیاری بگویند که لیگ امارات سطح کیفی پایینی دارد که البته در مقایسه با ایران پایین تر است اما در همین لیگ تکواندوکارانی از کشورهای کره جنوبی، سوئد، استرالیا، قطر و ... شرکت می کنند. مدت زیادی از راه اندازی لیگ امارات نمی گذرد و من مطمئن هستم تا دو سه سال آینده تکواندوکاران دیگری از کشورهای مختلف به اینجا می آیند.

* شما سابقه حضور در لیگ ایران را هم در کارنامه دارید. تفاوت های این دو لیگ را چطور ارزیابی می کنید؟

من اولین تکواندوکار استان بودم که در لیگ برتر بازی کردم اما حتی یک سوم توجه و امکانات اینجا را نداشتم. من معتقدم لیگ ایران خروجی مناسب و با اهمیتی ندارد. درست است که از سطح بالایی برخوردار است اما بسیاری از بازیکنان – حتی ملی پوش – حاضرند برای ادامه تکواندو به لیگ امارات بیایند زیرا می دانند که امارات درحال سرمایه گذاری است. لیگ ایران جای پیشرفت ندارد و بسیاری از بازیکنان در جا می زنند. نتیجه لیگ ایران را در المپیک دیدیم که چگونه تکواندوکاران ما ناکام ماندند.

* به نظر می رسد نسبت به نحوه انتخاب ملی پوشان هم انتقاد دارید.

شما ببینید که تیم ملی محدود به ۱۰ نفر شده که همیشه در همه مسابقات شرکت می کنند. جایگاه بزرگان تکواندو ما کجاست؟ بزرگانی مانند هادی ساعی، مجید افلاکی، مهدی بی باک، یوسف کرمی، بهزاد خداداد و ... الان کجا هستند؟ چرا استفاده ای از دانش و تجربه آنها نمی شود؟ متاسفانه آخر تکواندو ایران به همینجا ختم می شود.

* از حضور در امارات راضی هستید؟

بله کاملا راضی هستم و مشکل خاصی هم ندارم. برخی محدودیت هایی وجود دارد اما آرامش و امنیت و رفاهی که اینجا دارم بسیار راضی کننده است.

* شما سه سال است که در خارج از کشور حضور دارید. دوری از خانواده را چگونه تحمل می کنید؟!

سخت است اما چاره ای نیست. من به خاطر حضور در مسابقات نتوانستم در مراسم عقد برادر بزرگترم شرکت کنم. من از سال ۸۵ که وارد لیگ ایران شدم همواره از خانواده دور بوده ام و در دوبی هرچند تعداد ایرانی ها زیاد است اما هیچ جا وطن نمی شود.

* احتمالاً بعد از قهرمانی امسال پیشنهادات بهتری از تیم های دیگر به سراغ‌تان بیاید. قراردادتان تا چه زمانی اعتبار دارد؟

پس از پایان لیگ پیشنهاداتی از برخی تیم ها داشتم اما قراردادم با تیم النصر ۲۳ ماه می میلادی ۲۰۱۷ به پایان می رسد که قابل تمدید است. این را هم بگویم که مبلغ قرارداد من ۱۲۵ هزار درهم است که ۲۸ هزار درهم هنوز پرداخت نشده و به ازای هر پیروزی ۵۰۰ درهم جایزه دریافت می کنم. اکنون که لیگ امارات تمام شده از یک ماه دیگر تورنمنت های بین المللی جی ۱ و جی ۲ (موثر در کسب سهمیه المپیک) آغاز می شود که من به همراه تیم النصر در آن ها شرکت خواهم کرد.

* به عنوان سوال پایانی، به حضور در تیم ملی ایران فکر می کنید؟

با وضعیت فعلی خیر. اگر تا سال ۲۰۲۰ در تمام مسابقات «گرید» شرکت و امتیازات لازم (۱۰۰ امتیاز) را کسب کنم آنگاه باید به فدراسیون مراجعه و این موضوع را اعلام کنم. مطمئن هستم مسئولان فعلی فدراسیون این موضوع را نمی پذیرند و من مجبور می شوم المپیک را از دست بدهم. در صورتی می توانم در المپیک شرکت کنم که تابعیتم را تغییر دهم که این موضوع یک و نیم سال زمان می برد. امیدوارم تا سال آینده شرایط فدراسیون ایران برای پذیرش من مهیا شود وگرنه مجبورم تصمیم دیگری بگیرم.

* در پایان اگر صحبتی باقی مانده بفرمائید.

در پایان می خواهم موضوعی را مطرح کنم. افرادی که برایم حاشیه درست می کنند بدانند که این حواشی هرچند را متاثر می کند اما درصدی بر من تاثیر منفی نمی گذارد. من با تمام افرادی که مرا تخریب می کنند آشنا هستم و جالب است که همین دوستان درخواست لژیونرشدن را دارند. امیدوارم حواشی تکواندو استان به پایان برسد تا راه پیشرفت بیشتر این رشته باز شود.

منبع: مهر

ارسال نظر

آخرین اخبار