روش های حفظ هویت در مدرسه و دانشگاه

جوان‌ترها معمولاً 35 برابر بزرگسالان هدف دزدی‌های دیجیتالی و فیزیکی قرار می‌گیرند. اگر شما همواره از لپ‌تاپ و گوشی‌های هوشمند خود در محیط دانشگاه استفاده می‌کنید، دو مسئله وجود دارد که باید نگران آن باشید: سرقت‌های فیزیکی و اطلاعاتی. چند روش وجود دارد شما می‌توانید خطر هر دو را به حداقل برسانید:

• دستگاه‌ها را در دسترس قرار ندهید

چه زمانی که در خانه هستید و یا در اماکن عمومی؛ هرگز لپ‌تاپ و یا گوشی هوشمند خود را بدون قفل و بدون مراقبت رها نکنید. این دستگاه‌ها به‌سادگی و به‌سرعت؛ درزمانی که شما حواستان نیست دزدیده می‌شوند. درزمانی که بیرون از خانه هستید بهترین روش این است که آن‌ها داخل کیف‌هایی قرار دهید که محتوای داخلی آن مشخص نباشد. کیف‌ها و کوله‌پشتی‌های لپ‌تاپ، محتوی داخل کیف را به‌سادگی عیان می‌کند بنابراین استفاده از آن‌ها صلاح نیست.

• خطر را به حداقل برسانید

یک برنامه‌ی ردیاب بر روی لپ‌تاپ و گوشی هوشمند خود نصب کنید به این طریق اگر آن‌ها گم و یا دزدیده شوند، یافتن آن‌ها راحت‌تر می‌شود. همچنین اگر فایل‌های شما رمزگذاری گردند حتی در صورت دسترسی به دستگاه‌ها، دسترسی به اطلاعات غیرممکن می‌شود.

• امنیت خود را تقویت کنید

گم کردن و یا دزدیده شدن دستگاه‌ها تنها راه افشای اطلاعات محرمانه‌ی شما نیست؛ بدافزارها و فیشینگ (هک کردن اطلاعات بانکی و مالی) به‌سرعت در حال رواج است. برای اجتناب از فیشینگ برای حساب کاربری‌های مختلف، پسوردهای متفاوت و قوی قرار دهید. یک نرم‌افزار مدیریت پسورد می‌تواند کمک‌کننده باشد. برای حفاظت دستگاه‌های خود از بدافزار، نرم‌افزارها و برنامه‌ها را از منابع معتبر دانلود کنید و آن‌ها را قبل از نصب اسکن کنید.

• در محیط‌های وایرلس عمومی محتاط باشید

در مکان‌هایی مانند کافی‌شاپ و یا دانشکده که وایرلس رایگان در اختیار دیگران قرار می‌گیرد، شما هرگز نمی‌توانید متوجه شوید که چه کسان دیگری از این شبکه استفاده می‌کنند. در این مکان‌ها باید محتاط‌تر عمل کنید. از یک برنامه وی پیان استفاده نمایید تا اینترنت شما رمزگذاری شود و احتمال استراق سمع به حداقل برسد.

هنگام استفاده از دستگاه‌های عمومی مراقب اطلاعاتتان باشید

بسیار اتفاق می‌افتد که مجبور شوید از سیستم‌های دیگری که متعلق به خودتان نیست استفاده کنید، مانند دستگاه‌های دانشگاه و یا کتابخانه‌ها. در این‌طور مواقع شما نمی‌دانید که آخرین بار چه کسی پشت سیستم بوده و چه استفاده‌ای از آن کرده است بنابراین بهتر است بدترین حالت را در نظر بگیرید و طوری از آن استفاده کنید که گویا اعمال شما در حال ثبت شدن است:

• هرگز از دستگاه‌های عمومی برای اتصال به‌حساب های کاربری استفاده نکنید به‌خصوص حساب‌هایی که مربوط به امور مالی شما می‌شود.
• از خریدهای آنلاین و هر عملی که ناچار به استفاده از اطلاعات کارت اعتباری هستید بپرهیزید.
• اگر ناچار شدید با دستگاه‌های عمومی وارد حساب‌های بانکی و مالی شوید؛ به‌محض اینکه به دستگاه خود دسترسی پیدا کردید همه‌ی پسوردهای حساب‌های کاربری خود را تغییر دهید.
• اگر توانستید حالت Privacy mood را فعال کنید؛ اگر نتوانستید بعد از انجام شدن کارهایتان حافظه‌ی history را پاک‌کنید.

افراد جوان‌تر شاید تصور کنند که اطلاعات آن‌ها نسبت به بزرگ‌ترها از ارزش کمتری برخوردار است زیرا حساب بانکی آن‌ها چندان پر نیست و یا اطلاعات شخصی خاصی ندارند بنابراین زیاد محتاط نیستند. تفاوتی ندارد که اطلاعات و یا حساب بانکی شما چگونه باشد، همه‌ی داده‌ها برای مجرمین فضای مجازی ارزشمند است و با به خطر افتادن امنیت اطلاعاتتان ممکن است دچار دردسر شوید.

- قانون پوشش دانشگاه استراتمور

دانشگاه استراتمور به واسطه قوانین پوشش بین دیگران شناخته می‌شود.

دانشگاه محل آموزش است و یکی از بهترین راه‌ها برای آموزش، کار کردن است. در فرهنگ مشترک ما، استانداردهای بالای اخلاقی به زندگی بهتر ترجمه می‌شوند. این فرهنگ دانشجویان ما را برای دنیای حرفه ای آماده می‌کند، جایی گه لازم خواهد بود الزامات خاصی را تبعیت کرده و حتی در نحوه پوشش و رفتارشان نیز انتظارات مشخصی را برآورده کنند.

اما روی هم رفته، قانون پوشش به آن‌ها کمک می‌کند تا خودشان را کشف کنند! هر شخصی دارای ارزشیاست که مختص وجودش است! آن‌ها کشف می‌کنند که یک ارزش درونی دارند که فراتر از نمرات آکادمیک و موقعیت مالی است. انسان‌ها باید ارزش وجوی خود را پیدا کنند و این چیزیاست که ما در دانشگاه استراتمور از طریق قانون پوشش به آن‌هاارائهمی‌دهیم.

اما قانون پوشش چگونه با شأن و کرامت آن‌ها به عنوان انسان‌های آزاده مرتبط است؟ در واقع نکته در این نهفته است که انسان‌ها هویت، و خودآگاهیشان را از طریق نوع رفتار و پوششان ابراز می‌دارند! آن‌هایی محجوبانه و آراسته لباس می‌پوشند که قدر خود را می‌دانند و به خودشان احترام می‌گذارند!

بنابر این، روشی که شخص لباس می‌پوشد یا رفتار می‌کند، پیغامی درباره چگونگی قضاوتش نسبت به خود ارسال می‌کند! و در وجهه اول مخاطبش خود شما هستید! نوع پوشش اول روی خود شخص تأثیر دارد. پوشش روی خلق و خو و رفتار و سلوک فرد مؤثر است.

همچنین روشی که شخص لباس می‌پوشد یا رفتار می‌کند، پیغامی درباره چگونگی قضاوت دیگران درباره او ارسال می‌کند! اگر کسی به دیگران توجه نکند، این مسئله در پوشش و رفتارش بروز می‌یابد. مردم این نکته را متوجه می‌شوند. اگر کسی به خودش و بدنش احترام نگذارد، سایر مردم نیز تمایلی به احترام گذاشتن به او ندارند.

بنابر این، قانون لباس این سؤال را بیان می‌کند: چه تصویری می‌خواهید از خودتان ترسیم کنید؟ شما کی هستید؟ پس برای ارزش قائل شدن برای خودتان به رفتار و پوششتان اهمیت دهید.

- قوانین پوشش دانشگاه همپتون

قوانین پوشش مبتنی بر این نظریه است که آموختن رفتارهای پذیرفته‌شده از نظر اجتماعی و انتخاب لباس و آرایش مناسب برای فعالیت‌ها و موقعیت‌های خاص، عاملی حیاتی در فرآیند کلی آموزش است. درک و به کارگیری این رفتارها نه تنها کیفیت زندگی شخص را ارتقا می‌دهد، بلکه در داشتن روحیه مطلوب مؤثر است، علاوه بر اینکه تصویر کلی دانشگاه را نیز بهبود می‌بخشد. این موارد همچنین نقشی اساسی در القای حس کمال و گرامی داشت ارزش‌ها و اخلاقیات بازی می‌کنند.

ابراز مداوم رفتارها و پوشش مناسب تضمین می‌کند که دانشجویان دانشگاه همپتون حداقل استانداردهای نیل به کیفیت را در جنبه‌های اجتماعی، فیزیکی، اخلاقی و آموزشی زندگیشان لحاظ کنند؛ حوزه‌هایی که برای سوق دانشجویان به سمت مشاغل موفق ضروری است.

اگر لباس و پوشش دانشجویان مناسب نباشد، آن‌ها مجوز انجام بسیاری از کارها را از دست خواهند داد. موارد زیر نمونه‌های پوشش مناسب در موقعیت‌های مختلف است:

1. در کافه، کلاس درس، دفاتر اداری دانشجویی؛ تمیز، معمولی، عادی.
2. برنامه‌های رسمی در سالن، مرکز انجمن، تئاتر و کلیسا: لباس رسمی و کاری
3. مصاحبه‌ها: لباس رسمی
4. فعالیت‌های اجتماعی و تفریحی، سالن اقامت؛ معمولی، عادی
5. زمین بازی و جشن‌ها؛ رسمی، نیمه رسمی

نمونه‌هایی از پوشش و ظاهر نامناسب

1. روسری، کلاه‌های دنباله دار، سربند در همه زمان‌ها در دانشکده‌های دانشگاه همپتون ممنوع است، به جز در محل استراحت خصوصی دانشجویان.
2. روسری‌ها و کلاه برای مردان در همه ساختمان ها
3. کلاه‌های بیس‌بال برای زنان در همه ساختمان‌ها. این موارد شامل پوشش‌های مذهبی و فرهنگی نمی‌شود.
4. پاهای برهنه
5. شورت‌هایی که باسن را آشکار کند
6. پوشیدن شورت و شلوار جین در برنامه‌های رسمی مانند اجرای موسیقی، جشن آغاز سال تحصیلی و غیره.
7. لباس‌های حاوی مطالب موهن چه به صورت تصویر و چه نوشته
8. پوشیدن لباس‌های زیر مردانه در مکان‌های عمومی
9. لباس کش باف تنگ ورزشی بدون تیشرت
10. شلوارهای زنانه و مردانه ای که لباس زیر پیدا باشد.

انتظار این است که همه مسئولین دانشکده‌ها و پرسنل رفتار دانشجویان را نسبت به این قوانین پوششی رصد کرده و هر تخطی یا بی اعتنایی نسبت به آن‌ها را به مسئولین مربوطه گزارش دهند