هفت‌ تیرکشی در پسابرجام

به گزارش گلستان24،  معادلات سوریه در حال تغییر است و پس از حضور نظامی روسیه برای مقابله با تروریست ها، رایزنی های سیاسی در سطح گسترده ای میان کشورهای روسیه، امریکا، عربستان و ترکیه افزایش پیدا کرده است. در این میان اما جای خالی ایران برای حل بحران سوریه چنان احساس شد که کشورهای غربی و عربی مجبور به پذیرش نقش قدرتمند ایران شدند و از ایران دعوت کردند در وین حاضر شود. از سوی دیگر در میان اخبار همچنان ماجرای خانم ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست و حواشی آن ادامه دارد. 

سیاست خارجی غیرذلیلانه/ مخالفان برجام در انتخابات مجلس جرات عرض اندام نخواهند داشت/ اقتدار با اعتدال منافاتی ندارد!

روزنامه آفتاب یزد، برای موضوع سوریه و دعوت از ایران، تیتر "سیاست خارجی غیرذلیلانه " را برگزیده است: خستین بار در این سال‌هاست که از ایران برای شرکت در چنین نشستی دعوت می‌شود تا جاییکه روزنامه گاردین می‌نویسد: حضور ایران در گفتگوها درباره بحران سوریه به معنی تغییر قابل توجه رویکرد آمریکا و متحدان عربش است. این یعنی برای اولین بار کری و ظریف به طور رسمی در باره مسائل غیرهسته‌ای نیز سخن خواهند گفت. البته مرضیه افخم خبر می‌دهد که احتمال می‌رود جلسه هماهنگی موضوعات هسته‌ای و چگونگی اجرای برجام بین هیئت‌های دو کشور ایران و آمریکا نیز در حاشیه نشست وین برگزار شود. هرچند عربستان از دعوت ایران به وین، استقبال نمی‌کند و منتقد آن است، اما این روزها کمتر کسی به دولت حامی تروریست‌ها (عربستان)، توجه نشان می‌دهد! از سخره پاسپورت تا سیاست ذلیلانه بعد از اتفاقات " حادثه منا "، و مشکلاتی از جمله ندادن ویزا به برخی از مسئولین ایران برای حضور در عربستان بود که بسیاری از مخالفین دولت، فرصت را غنیمت شمردند و با به سخره گرفتن حال و احوال آن روزها، ظریف و وزارت امورخارجه را به اتخاذ سیاستی ذلیلانه متهم کردند و در تریبون‌ها از این سخن می‌گفتند که دولت مدعی مذاکره با شش کشور جهانی، اکنون در برابر عربستانی‌ها به حقارت کشیده شده است. بعضی هم گریزی به گفته‌های حسن روحانی درباره شعارهای انتخاباتی‌اش داشتند، جاییکه او گفته بود " من اعتبار را به پاسپورت ایرانی باز می‌گردانم ". مخالفین، با تحقیر کردن این جمله انتخاباتی، بیان می‌کردند کسی که ادعای بازگشت اعتبار به پاسپورت ایرانی را داشت، اکنون در ساده ترین امر و برای صدور ویزای یک وزیر ایرانی برای رفتن به جده هم بازمانده و استیصال از سر ورویش می‌بارد! حملات به وزارت خارجه و هجمه به اتخاذ سیاست‌های این نهاد در حالی انجام می‌شد که در طول سالیان قبل از این، در دولت نهم و دهم، به نظر اتفاقات خاصی برای ما در حوزه سیاست خارجه افتاده بود! گویی آقایان معترض، هم قطعنامه‌های پشت سر هم علیه ایران را ازیاد برده اند و هم موقعیت ما در برابر کشورهایی مثل سنگال! که به یکباره وزیری در نیمه راه عزل شد و.... هرچند دعوت اخیر ایران بعد از 5 سال، برای شرکت در نشست سوریه مطمئنا، موقعیت پاسپورت ایرانی را به آنچه می‌خواهیم نمی‌رساند، اما نشان می‌دهد که لااقل اعتبار کشور ما این روزها خیلی بیشتر از زمانی است که در شورای امنیت سازمان ملل، محکوم به مخلان صلح و آرامش شده بودیم! و امروز نقش ایران آن قدرغیرذلیلانه! شده تا علی رغم آن همه مخالفت‌ها و بالا و پایین پریدن‌های طرف عربستانی! برای جلوگیری از شرکت ایران در این نشست، هم وزیر خارجه روسیه، هم وزیران کشورهای اروپایی و هم موگرینی، از این دعوت استقبال کنند! 

"مخالفان برجام در انتخابات مجلس جرات عرض اندام نخواهند داشت"، این عنوان مصاحبه آفتاب یزد با سیدعلی میرباقری، مشاور وزیر کشور است که به تاثیرگذاری فضای جدید ایران در پسابرجام بر عرصه سیاسی و انتخابات پرداخته است:  دیگر ما ایرانیان داخل کشور – حداقل در 10 تا 20 سال آینده – به تنهایی نمی‌توانیم قطار توسعه را راه بیندازیم و روی ریل قرار دهیم. یعنی آنقدر گرفتار مصیبت‌های مختلفی هستیم که بخش اعظم انرژیمان صرف این مصیبت‌ها و رفع بحران‌ها می‌شود، ضمن اینکه دیگر دوره درآمدهای 100 میلیارد دلاری نفت که در دولت نهم و دهم تجربه شد، به پایان رسیده است (آن دوره، یک خواب بود که اقتصاد ایران دید و به سرعت هم از خواب پرید). اما یک ذخیره سرمایه انسانی چهار میلیونی ایرانیان در خارج کشور هستند که هم انرژی دارند، هم انگیزه دارند، هم سرمایه دارند و هم دانش و تخصص دارند. ما باید از این ذخیره عظیم برای ایجاد یک جهش در مسیر توسعه استفاده کنیم. یکی از موارد مهم این کمک می‌تواند بازگشت بخشی از سرمایه اقتصادی این ایرانیان به کشور باشد که حتی اگر پنج درصد این سرمایه‌ هم به کشور بیاید می‌تواند اقتصاد ما را از رکود خارج کند. ما در حال حاضر در مورد رکود اقتصاد، تقریبا خلع سلاح هستیم یعنی به یک بن بست یا دایره بسته یا حتی چرخه خبیثه‌ای دچار شده‌ایم که نه تنها دولت آقای روحانی بلکه هیچ دولتی به تنهایی نمی‌تواند این چرخه را بشکند. برای خروج از این دایره بسته و بن بست، هم باید کل نظام عزم کند و هم باید کل ایرانیان شامل ایرانیان خارج از کشور مشارکت کنند.مخالفان برجام در انتخابات مجلس و در سیاست عمومی کشور جرات عرض اندام نخواهند داشت. اجرای برجام تصمیم سیاسی مسئولان نظام بوده است و لازم است تمام گروه‌های سیاسی و جناح‌ها در راستای منافع ملی کشور گام بردارند و از هر گونه اقدامی که نشان دهنده بروز اختلاف در جریان اداره کشور است، دوری کنند. انتظار می‌رود گروه‌های شناسنامه دار سیاسی در راستای منافع ملی گام بردارند.

در یادداشتی با عنوان "اقتدار با اعتدال منافاتی ندارد!" می خوانیم که برخی از اظهارات مقامات دولتی و تایید و تکذیب آنها برای آفتاب یزد نیز آزاردهنده بوده است: نیم صفحه روزنامه های سه شنبه صحنه تایید و تکذیب هایی بود که نشان می داد دولت اعتدال که«تدبیر و امید» را سرلوحه برنامه های خود قرار داده است، با این مسئله که«اقتدار منافاتی با اعتدال ندارد»، نتوانسته ارتباطی عمیق و کاربردی برقرار نماید. در اکثر رسانه های مجازی و پیش از پرداختن به تایید و تحلیل و تکذیب ترکان ـ مشاور رئیس جمهور ـ و نوبخت ـ سخنگوی دولت ـ چنین آورده شده است که:«به روش همیشگی و خاص خود...!» و منظور از به روش همیشگی و خاص خود یعنی پاسخ دادن با لبخند، پاسخ دادن با عباراتی چون: من در جریان نیستم، بعید می دانم، خودم هم جا خوردم و مواردی از این دست نشان می دهد که در سایه رفتار های چند وقت اخیر و با نگاهی به گذشته دولت تدبیر و امید که منادی روش های اعتدالی است، اساسا از به کار بردن اقتدار در برخورد با برخی مسائل یا واهمه دارد، یا پرهیز می کند و یا این که برای اقتدار نقشه راهی ترسیم نکرده است.دولت در قضیه گران کردن نان ابتدا سکوت، سپس تکذیب و در نهایت به صورتی تقریبا آ زار دهنده اطلاع رسانی کرد، دولت در مسئله خودروسازان اگرچه در ظاهر مشی اعتدالی پیشه ساخته است اما به جای حمایت از مصرف کننده و تقویت تولید کننده! جانب یک طرف را گرفته است، دولت در مسئله برخی اطلاع رسانی ها نا هماهنگ عمل کرده است. دولت از منظر اطلاع رسانی و تیم اطلاع رسانی اساسا گروهی بی دفاع بوده است، دولت بی هیچ دلیل موجهی همچنان اصل و اساسا آن نامه نگاری را مسکوت گذاشته است، دولت در بسیاری از موارد اگرچه به ظاهر اعتدالی رفتار کرده است اما در بطن و بنیان، ناخرسندی خود را از شفاف سازی نشان داده است، دولت با انتخاب سخنگویی پر مشغله که جسته و گریخته وی را منشاء برخی اختلافات می دانند رسانه و جامعه جویای اخبار صحیح را از همیشه سردرگم و حیران تر کرده است، دولت در سطح سخنگو و مشاور ویژه رئیس جمهور هم دچار نا هماهنگی است.کوتاه سخن این که دیپلماسی لبخند و بی خبر نشان دادن و شانه خالی کردن از پاسخگویی در برخی جایگاه ها نه تنها مفید فایده واقع نخواهد شد که برعکس می تواند به دامنه دارتر شدن شایعات، ابهامات و سردرگمی ها کمک شایانی نیز نماید. بد نیست اگر دولت محترم همراه با مشی و شیوه اعتدالی، اقتدار و صراحت را نیز چاشنی رفتارهای خود نماید.

مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای انجام می‌شود!/ عربستان، شکست و جنون/ دعوت ایران به نشست بحران سوریه نیاز آمریکاست نه امتیاز

روزنامه کیهان در گزارشی با عنوان "مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای انجام می‌شود!"، بخشی از اظهارات مربوط به سازمان انرژی اتمی را پوشش داده و به تحلیل آن پرداخته است: در حالی که دولتمردان پیش از این بارها مدعی شده بودند اجازه دسترسی آژانس به دانشمندان هسته‌ای را نخواهند داد، سخنگوی سازمان انرژی اتمی در مصاحبه‌ای گفت این موضوع با دقت خاص انجام خواهد شد! موضوع مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای کشورمان طی دو سال اخیر همواره یکی از موضوعات بحث‌برانگیز بوده است. موضوع زمانی حساس‌تر می‌شود که تنها بین سال‌های 88 تا 90 پنج دانشمند هسته‌ای ایران ترور شدند.تجربه تلخ و سنگین جمهوری اسلامی ایران از تعامل آژانس با دانشمندان هسته‌ای کشورمان باعث شد تا دسترسی به آنان جزو خطوط قرمز مذاکرات اعلام شود. دولتمردان و تیم مذاکره‌کننده نیز چه در دوران مذاکرات و چه پس از آن در مقاطع مختلف بارها تاکید کرده‌اند که به خطوط قرمز تعیین شده از جمله عدم دسترسی آژانس به دانشمندان هسته‌ای پایبند هستند. ..با همه این تاکیدات و تضمین‌های ادعایی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی گفت: مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای تحت شرایط موافقت شده و با دقت خاص رخ می‌دهد! «بهروز کمالوندی» سخنگو و معاون سازمان اتمی ایران در مصاحبه با شبکه «آی تی وی نیوز» گفت: ایران در اجرای تعهداتش در برجام با احتیاط و نه با شتاب عمل می‌کند. کمالوندی افزود: مصاحبه با دانشمندان هسته‌ای ایران با بهانه‌های ساختگی میسر نیست. وی تصریح کرد: مصاحبه با دانشمندان ایران به بهانه ساختگی ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای گذشته امکان‌پذیر نیست، زیرا در آن صورت انگار ایران در کمال تعجب و بهت، اتهام دانشمندانش را در محکمه پذیرفته‌ است.

در یادداشت روز کیهان با عنوان "عربستان، شکست و جنون"، به باتلاق یمن اشاره می کند که عربستان در آن گرفتار شده و تن به راه حل سیاسی برای خروج از این بحران خودساخته را داده است: تحولات یمن، نگرانی‌های عمده‌ای را برای رژیم سعودی و حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی آن در پی داشته است. از این رو مقامات عربستان که تا پیش از این از بحث و گفت‌وگوی با انصارالله طفره می‌رفتند، اینک از آغاز گفت‌وگوها با جنبش انقلابی یمن، در 24 آبان خبر می‌دهند و از سوی دیگر اظهارات آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها بیانگر آن است که پشتیبانان بین‌المللی رژیم سعودی به این جمع‌بندی رسیده‌اند که ادامه جنگ شرایط سخت‌تری را بر دولت ریاض وارد می‌کند و به سود انصارالله به پیش می‌رود. تعیین 24 آبان ماه به عنوان زمان آغاز گفت‌وگوهای دوباره میان دو طیف داخل و خارج یمن از یک سو اعتراف رسمی به شکست سیاست استفاده از اهرم نظامی برای غلبه بر حریف است و از سوی دیگر می‌تواند نقطه ‌گذاری برای پایان سیاست نظامی‌گری و در عین حال استفاده از فرصت سه هفته‌ای برای تغییر شرایط یمن به حساب آید هرچند اگر بپذیریم که رژیم سعودی جنگ را در شرایط بن‌بست ارزیابی می‌کند، به این معنا نیست که 24 آبان ماه پایان جنگ و پایان عملیات نظامی باشد. کما اینکه ژنرال العسیری با صراحت اعلام کرد که جنگ در زمان گفت‌وگوهای دو طیف یمنی متوقف نمی‌شود.

در ادامه آمده:  هم اینک فشار به عربستان در جنگ یمن بیش از هر زمان دیگر است. از یک سو مردم عربستان که در طول 100 سال گذشته جنگی ندیده‌اند، این جنگ را بی‌نتیجه دانسته و از آن ابراز شرم می‌کنند و این موضوع به دست منتقدان داخلی آل‌سعود بهانه داده تا سیاست‌های سلمان و پسرش را خطرناک دانسته و عزل آنان را خواستار شوند. از سوی دیگر در سطح بین‌المللی، اعتماد به اینکه عربستان و وابستگان آن بتوانند در یک دوره چند ماهه پرونده یمن را به نحوی که نگرانی‌های غرب را برطرف نماید، به سرانجام برساند، هر روز کمتر می‌شود. از منظر آمریکایی‌ها، عملکرد عربستان در یمن سبب پیچیده‌تر شدن اداره پرونده‌های مهمتر در منطقه شده و کار را بر غرب دشوار کرده است. غربی‌ها معتقدند سرگرمی عربستان در یمن و ضربه‌پذیر شدن آن، مهمترین رقیب عرب ایران را به حاشیه برده و در پرونده‌های حساسی مثل پرونده سوریه ناگزیر به دادن امتیاز کرده است این در حالی است که از منظر غرب امکان باز گرداندن هادی بحاح به قدرت وجود ندارد و نیروهای معارض آنان اجازه بازگشت را به آنان نمی‌دهد. هم اینک سه نیرو در یمن وجود دارند که بر سر راه بازگشت دولت هادی بحاح و بطور کلی طرح سعودی مانع ایجاد می‌کنند انصارالله، حراک جنوب و انصار الشریعه. بنابراین غربی‌ها پروژه‌ بازگرداندن دولت هادی و اجرایی کردن قطعنامه 2216 را پایان یافته تلقی می‌نمایند. شکست در عرصه جنگ، رژیم متجاوز را به جنون می‌کشاند و در شرایط جنون وقوع تراژدی محتمل است و از این رو این احتمال وجود دارد که عربستان تلاش کند تا با کشتار وسیع‌تر مردم بخواهد از جبهه مقاومت انتقام بگیرد. این موضوعی است که نیاز به هوشیاری و اقدامات مهارکننده دارد و در این راه باید ظرفیت‌های انسانی جهان اسلام را به کار گرفت.

"دعوت ایران به نشست بحران سوریه نیاز آمریکاست نه امتیاز"، واکنش کیهان به حضور ایران در کنفرانس وین است: در حالی که پیش از این آمریکا از مخالفان سرسخت حضور ایران در جریان مذاکرات سیاسی در خصوص سوریه بود، از جمهوری اسلامی برای شرکت در کنفرانس وین در مورد بحران سوریه دعوت رسمی به عمل آورد...آمریکا که از ابتدای بحران سوریه با هرگونه ایفای نقش ایران اعلام مخالفت کرده و حتی سال گذشته با تحت فشار قرار دادن دبیرکل سازمان ملل موجب لغو دعوت از ایران به نشستی در مورد سوریه شد، حالا اعلام کرده است که از حضور تهران در نشست حمایت می‌کند...آمریکا در گفت‌وگوهای پیشین در خصوص حل سیاسی بحران سوریه همواره مخالف حضور ایران در این مذاکرات بود ولی با دعوت رسمی از ایران برای مذاکرات در کنفرانس وین در خصوص بحران سوریه نشان می‌دهد که وضعیت برای راهبرد سیاسی- نظامی آمریکا در سوریه وخیم است و ناچار از دراز کردن دست یاری به سوی جمهوری اسلامی ایران شده است. در چند ماه اخیر تروریست‌های مورد حمایت غرب و به خصوص مورد حمایت آمریکا در مصاف با ارتش سوریه و رزمندگان حزب‌الله دچار شکست‌های جبران‌ناپذیر شده‌اند و بعد از ورود نظامی روسیه و حمله این کشور به مواضع تروریست‌های داعش اوضاع برای راهبرد آمریکا تنگ شده، از این رو غرب ناگزیر به کمک‌خواهی از ایران شده است تا جمهوری اسلامی با استفاده از اقتدار و نفوذ منطقه‌ای خود بتواند مسیری را پیش روی این قدرت‌های برای حل بحران سوریه بگذارد.

٣ طرح سودآور برای دارودسته احمدی‎نژاد/ ایران و پازل سوریه در اجلاس وین/ به سوی تغییر چهره مردانه مجلس

روزنامه اصلاح طلب شرق در مصاحبه با ابراهیم نکو، نماینده مجلس به موضوع سهام عدالت و نقش آن در آینده دولت پرداخته است. تیتر این مصاحبه "٣ طرح سودآور برای دارودسته احمدی‎نژاد"، می باشد:  ١٠ سالی می‎شود که از اجرای طرح سهام عدالت در کشور می‎گذرد؛ طرحی که حتی پیش از اجرای قانون سیاست‌های کلی اصل ۴۴ قانون اساسی، در دولت نهم به اجرا درآمد. این طرح که با هدف توانمندسازی مردم کم‎درآمد و توزیع ثروت در قالب شرکت‌های تعاونی به اجرا درآمد، جمعیتی حدود ٤٥میلیون نفر را تحت پوشش خود قرار داد. اما حالا خبرهایی از وجود فساد در این طرح به گوش می‎رسد و آزادسازی آن را  پس از گذشت ١٠ سال و در دولت یازدهم دچار مشکل کرده است. ابراهیم نکو، دبیر کمیسیون اقتصادی مجلس نهم در گفت‎وگویی با «شرق» در بررسی چرایی آغاز  اجرای این طرح و دو طرح مسکن مهر و قانون هدفمندی یارانه‎ها، از انگیزه نهان احمدی‎نژاد و یارانش برای روی‌کارآمدن در دولت دوازدهم خبر می‎دهد. او می‎گوید: «او نمی‎خواست تمام‎کننده این طرح‎ها باشد؛ چون می‎دانست عمر سیاسی دولتش چنین چیزی را ایجاب نمی‎کند. این اتفاق این‌گونه تعبیر می‎شود که احمدی‎نژاد قصد دارد در عرصه انتخابات دوره دوازدهم دوباره عرض‎اندام کند و مردم آغاز و پایان طرح‎ها را با یکدیگر قیاس کنند. از آنجا که آغازگر دولت احمدی‎نژاد بوده و کار ارزشمندی را در پیش‎ گرفته اما در دولت بعد هنوز کار به انتها نرسیده، در نتیجه در اذهان، باز او خواهد بود که تمام‎کننده شناخته شده و قهرمان تلقی می‎شود... . او می‎خواهد کاری کند که مردم به دنبال ناجی باشند و آن‌وقت او یا یاران و هم‎فکرانش به‎عنوان ناجی دوباره وارد عرصه شوند».

"ایران و پازل سوریه در اجلاس وین"، عنوان سرمقاله روزنامه شرق درباره نقش دیپلماسی ایران در سوریه است: با تأیید سفر وزیر امور خارجه به وین برای شرکت در اجلاس یک‌روزه با موضوع سوریه، همه کشورهای اثرگذار در این مسئله بر سر میز مذاکره خواهند نشست تا شاید بتوانند راه‌حلی برای اوضاع آشفته این کشور و تروریسم درحال‌رشد در آن بیابند. پیش‌ازاین، برخی منابع آمریکایی با اشاره به دعوت از ایران برای پیوستن به مذاکرات، مذاکره کری – ظریف دراین‌باره پس از به‌نتیجه‌رسیدن مذاکرات هسته‌ای را بسیار مهم ارزیابی کرده بودند. این رخداد، از چند جهت دارای اهمیت زیادی است: نخست آنکه ایران اصلی‌ترین بازیگر در صحنه سوریه در‌مجموع حوادث چهار سال گذشته بوده است. ممکن است برخی کشورها، در مقاطعی، به شکل پررنگ وارد این حوزه شده باشند اما درمجموع، این ایران بوده که براساس اصول مدنظر خود در سیاست خارجی، با دولت سوریه همکاری داشته است. پیش‌ازاین ایالات متحده به‌عنوان بازیگر اصلی عرصه بین‌المللی و ترکیه، عربستان سعودی و قطر به‌عنوان طرف‌های منطقه‌ای با هرگونه ایفای نقش از جانب ایران برای پیداکردن راه‌حل در نشست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی مخالفت می‌کردند. حالا به‌طور رسمی و علنی از ایران دعوت شده تا به جمع کشورهای مذاکره‌کننده در این موضوع مهم برای امنیت منطقه و جهان بپیوندد. این در حالی‌ است که به‌طور قطع، سعودی‌ها با این مسئله مخالف بوده و برای سایر طرف‌ها نیز این موضوع چندان خوشایند نیست. از این منظر، این اتفاق را باید نوعی پیشرفت در مسیر حل بحرانی دانست که صدها هزار آواره، هزاران کشته و مجروح بر جای گذاشته و به کانون صدور تروریسم تکفیری تبدیل شده است. راه‌حل‌هایی که ایران به دنبال آن بوده، پیش‌تر در سفر ظریف به سوریه، به اسد و همچنین به نماینده ویژه دبیر کل سازمان ‌ملل در امور سوریه ارائه شده بود. .. باید پذیرفت سپهر سیاسی این کشور با دوران ملک عبدالله و وزارت خارجه سعود الفیصل، کاملا متفاوت شده و ملک سلمان و تیم همراه او، رویکردهای افراطی و غیرسازنده در قبال ایران دارند که به‌نوعی تقابل رسمی انجامیده است. حال چگونه می‌توان از این پل عبور کرد؟ آیا هر دو طرف باید به دنبال غلبه کامل و حذف رقیب از صحنه معادلات منطقه‌ای باشند؟ اینجاست که باید به این کشور تفهیم شود که می‌توان راه‌حل‌هایی برد- برد یافت که در عین تداوم رقابت‌های سازنده مرسوم در هر دیپلماسی، پرهیز از رفتارهای تقابلی را دنبال کند و منافع منطقه و جهان اسلام را در نظر بگیرد. فضای فعلی به سود هیچ کشوری نیست و می‌توان با همکاری منطقه‌ای و استفاده از توانایی‌های بین‌المللی، مسائل را حل‌وفصل کرد.

پرداختن به موضوع زنان و ورود بیشتر به عرصه سیاسی، در دستور کار رسانه ها و شخصیت های اصلاح طلب قرار گرفته و با نزدیک شدن به انتخابات مجلس در اقدامی هماهنگ طرح کسب کرسی های بیشتر در مجلس را خواهانند. شرق در گزارشی با عنوان "به سوی تغییر چهره مردانه مجلس"، به این موضوع پرداخته است. به نظر می رسد یکی از مسیرهایی که اصلاح طلبان برای ورود به مجلس و گرفتن سهم به آن تاکید دارند، روانه کردن زنان  به سمت مجلس و ایجاد مطالبه در این زمینه است: «تغییر چهره مردانه مجلس» عزمی جدی در جامعه زنان است. این مطالبه دیگر از سخنرانی‌های فعالان سیاسی زن درباره سهم ٣٠ درصدی فراتر رفته و جامعه مدنی نیز در راستای تحقق آن می‌کوشد. کمپینی که به همین منظور ایجاد شده، نشان می‌دهد زنان حرکت به‌سوی مجلسی که مدافع حقوق آنان باشد را هدف قرار داده‌اند. انتشارات «روشنگران و مطالعات زنان» عصر سه‌شنبه میزبان گروهی از زنان بود که با همین هدف گردهم جمع شده بودند تا بر ضرورتی که در این باره احساس می‌کنند، تأکید کرده و به صورت عملی گامی به‌سوی این مطالبه بردارند. آنها تأکید داشتند خواست زنان صرفا اشغال کرسی‌های بهارستان و استفاده از مزایای نمایندگی نیست، بلکه آنان خواستار نظارت بر روند قانون‌گذاری هستند تا از این طریق اجازه ندهند قوانین کشور بدون توجه به حقوق آنان به تصویب برسد. روشن است زنان بهتر از مردان می‌توانند از حقوق خود دفاع کنند بنابراین ترجیح می‌دهند در زمان بررسی طرح‌ها و لوایح مربوط به زنان، کودکان، خانواده و... در مجلس نماینده داشته باشند. ژیلا شریعت‌پناهی، قرآن‌پژوه و پژوهشگر حوزه زنان، که یکی از سخنرانان جلسه بود با بیان آیه «والمؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیا بعض (و بعضی از مردان مؤمن و بعضی از زنان مؤمن اولیای یکدیگرند)، گفت: این متن صراحتا می‌فرماید هیچ فرقی بین زن و مرد در قبول مسئولیت‌های سیاسی و اجتماعی وجود ندارد. بنابراین ما زنان جامعه ایرانی، تصمیم گرفته‌ایم تا میزان مشارکت سیاسی خود را بر مبنای شایستگی‌هایمان بسیار بیشتر کنیم و ارتقا بخشیم، چراکه هم‌اکنون شکاف بزرگی بین جایگاه بالفعل و جایگاه بالقوه زنان ایرانی وجود دارد. به‌گفته او، خداوند در قرآن، صفت زیبای صالحات یعنی اهل صلح و مدارا را برای زنان زیبنده دانسته است بنابراین زنان نباید از نقش مهم خود در برپایی صلح و دوری از جنگ غافل بمانند. بر پایه همین استدلال، لازم است درصد تعداد زنان در تصمیم‌گیری‌ها به ۵۰ درصد برسد تا حداقل ۵۰ درصد از خشونت‌ها کاسته شود. 

کارکنان را تحریک کردند!/ هفت‌تیرکشی در پسابرجام

روزنامه وطن امروز به واکنش عجیب و غیرمسؤولانه معصومه ابتکار به تجمع اعتراضی کارمندان محیط‌زیست با تیتر "کارکنان را تحریک کردند!" پرداخته است: پس از آنکه موضوع سوءمدیریت معصومه ابتکار و اوضاع نابسامان محیط‌زیست کشور به مجلس کشیده شد، سیاست فرار به جلو و فرافکنی به عنوان تازه‌ترین تاکتیک مدیریتی رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست برای موضع‌گیری نسبت به انتقادات وارده در نظر گرفته شده است. سیاست‌بازی‌ها و کم‌توجهی به معضلات زیست محیطی از یک سو و رفتار تبعیض‌آمیز با کارکنان سازمان محیط‌زیست و مشکلات معیشتی آنها از طرف دیگر باعث شکل‌گیری اعتراضی درون‌سازمانی شد که طی روزهای گذشته با تجمع کارمندان مقابل ساختمان اصلی این سازمان نمود پیدا کرد. اما جالب اینجاست که رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست به دنبال مطرح شدن اعتراضات و ورود نمایندگان مجلس به این ماجرا به جای اینکه در مقام پاسخگویی به مطالبات نمایندگان برآید با فرافکنی تلاش می‌کند توپ را در زمین بهارستان و حتی برخی رسانه‌ها بیندازد! معصومه ابتکار  به تازگی در اظهاراتی، نمایندگان مجلس را به عنوان عوامل اصلی تحریک کارکنان سازمان حفاظت محیط‌زیست معرفی کرده و نارضایتی پرسنل از وضعیت حقوق و مزایای دریافتی‌شان را اقدامی سیاسی قلمداد کرده است! البته از این نکته هم نباید غافل شد که انجام هر نوع اعتراض و تجمعی برای رسیدگی به مشکلات درون‌سازمانی انجام می‌شود و در این زمان انتظار کارمندان و کارکنان سازمان محیط‌زیست هم این است که از سوی مدیریت بیشتر از گذشته مورد توجه قرار گرفته و حداقل رئیس سازمان  برای دلجویی از آنها هم که شده دقایقی در جمع‌شان حاضر شود اما نه تنها این موضوع درباره تجمع اخیر کارکنان محیط‌زیست صدق نمی‌کند بلکه ابتکار با انتشار مطلبی در توئیتر که بازتاب گسترده‌ای هم در فضای مجازی داشته، پاسخ «عجیبی» به کارمندان ناراضی از وضعیت سازمان محیط‌زیست داده است! صفحه شخصی ابتکار در توئیتر که این روزها فعال‌تر از گذشته شده با جمله «جبهه پایداری، وطن‌امروز، بذرپاش و گروهش در تحریک و بهره برداری سیاسی از تجمع تعداد کمی از کارکنان با یاری رسانه ملی جهت تضعیف محیط‌زیست اقدام کردند» درصدد پاسخگویی به کارمندان و دوستداران محیط زیستی برآمده است که این روزها نگران وضعیت تبعیض و بایکوت کارشناسان یا حال و اوضاع بد محیط‌زیست هستند...سیاست‌زدگی و بهره‌برداری‌های سیاسی مدیریت سازمان محیط‌زیست از سازمان متبوعش بر کسی پوشیده نیست و حضور وی در انواع میتینگ‌های سیاسی و ساماندهی هدف‌دار NGO‌ها خود گواهی بر این مدعاست.

"هفت‌تیرکشی در پسابرجام"، عنوان یادداشتی از که به ماجرای برخورد محافظ خانواده هاشمی با پسر شهید لاجوردی اشاره دارد: بادیگارد خاندان جوری هفت‌تیر می‌کشد کانه هنگام ورود به سه‌راه یاسر باید پاسپورت نشان داد! و قبلش ویزا گرفت! و اصلا یک حرف دیگر! در حادثه دردناک سه‌راه یاسر، گیرم پسر شهید لاجوردی نبود و یک راننده تاکسی بود! آیا حق داشتند با انجام آن عمل زشت، افکار عمومی را تا این حد جریحه‌دار کنند؟! و اگر جای پسر شهید لاجوردی، چهره‌ای بود ناشناس، یکی از عوام‌الناس، آیا دستش به جایی بند بود؟! نه حتی برای شکایت، که فقط برای حکایت؟! و اصلا یک حرف دیگر! اینجا تهران است یا تگزاس؟! من که گمان دارم خیلی هم ایراد از بادیگارد کذایی نیست! باورم هست هر محافظی، چند صباح که با خاندان بپرد، کم و بیش آلوده به اخلاق حسنه(!) حضرات می‌شود! که انقلاب یعنی ما! و کمی هم من‌باب لطف، خمینی! نیست خود خاندان، زیادی تغییر مشی داده‌اند، لاجرم محافظ کذایی را هم «بادیگارد» باید خواند! ما یک «محافظ مسؤولان جمهوری اسلامی» داریم، یک «بادیگارد خاندان»! این دو با هم فرق می‌کنند! اولی در خط مقدم جنگ با لعین داعشی، غریبانه به شهادت می‌رسد، دومی با سوء‌استفاده از شغل خود، هفت‌تیر به رخ خلق‌الله می‌کشد! آن هم در سه‌راه یاسر! کمی پایین‌تر از جماران! کمی آن‌سوتر از حسینیه ابرمردی که خود را «خادم پابرهنه‌ها» می‌دانست و از توده مردم با عنوان «ولی‌نعمت» یاد می‌کرد! می‌خواهم ببینم آیا تمامی ندارد بدهی انقلاب به این خاندان که هر دم از این باغ بری می‌رسد؟! براستی هفت‌تیر بر شقیقه چند انتخابات باید بگذارند تا طلب خود را تمام و کمال از انقلاب ستانده باشند؟! اینجا تهران است؛ صدای ما را از دوران پسابرجام می‌شنوید!