گلایه نابغه گلستانی ازبی‌توجهی مسوولان در ثبت‌ اختراع کاربردی‌اش/ اختراع یک ویلچر با 10 کارایی توسط مخترع گلستانی

به گزارش گلستان ۲۴ ؛ مسوولانی که با گفتار درمانی شعار (تبدیل ایده به پدیده) را می‌سرایند و دغدغه حمایت عملی از مخترعان و ایده‌پردازان را ندارند و اگر هم دارند حمایت آنها مشمول مخترعان نمی‌شود.

اینها دلگویی‌های کسی است که چندین سال در کار پژوهش و اختراع وارد شده است ولی به دلیل عدم حمایت مسوولان هیچ کدام از ایده‌های خلاقانه‌اش به ثبت نرسیده است.

برای اینکه از مشکلات پیش‌روی این مخترع  و مزایای اختراعش برای جامعه هدف مطلع شویم توصیه می‌کنیم گفت و گوی خبرنگار فارس با «عباسعلی آغویی» مخترع ویلچر با 10 کارایی را بخوانید.

آغویی در گفت و گو با خبرنگار فارس در گرگان گفت: اختراع چیزی نیست که یک‌دفعه به ذهن آدم خطور کند از دوران ابتدایی این استعداد در من شکوفا شده بود و در دوران کودکی در زمینه اختراع، تخیلات بسیار قوی داشتم و این حس قوی به صورت ارثی در پدر، پدربزرگ و اجداد پدری من وجود داشت.

در زندگی‌ام یاد گرفتم که هرگاه با مشکلی مواجه شوم آن را برطرف کنم در زمان دوران اول راهنمایی بودم که جرقه اختراع در ذهنم زده شد و با تجهیزات بسیار اندک مانند یک فیبر چوبی و مدار سیمی توانستم یک فرستنده با بُرد یک‌هزار متر بسازم و از آن به بعد جرقه اختراع کردن در ذهنم به صدا درآمد.

بعد از مدت‌ها به نوشتن روی آوردم و در زمینه شعر فعالیت خودم را آغاز کردم و بعد از آن به دلیل تخیل بالایی که داشتم به سراغ رُمان‌نویسی رفتم و در این زمینه هرگز از وقت کاری خودم برای نوشتن رُمان استفاده نکردم و از ساعات استراحت خودم گذشتم و به نوشتن رمان پرداختم.

این مخترع جوان در پاسخ به سوال خبرنگار فارس که چه موقع فکر اختراع ویلچر در ذهنت خطور کرد، ادامه داد: مادر بزرگ همسرم به دلیل کهولت سن به سختی زندگی می‌کرد و توان راه رفتن نداشت و حتی برای رفتن به سرویس بهداشتی با مشقت این کار را انجام می‌داد در آن موقع همه فکر و ذهنم برای کمک کردن به او مشغول شد و عزم خودم را جذم کردم تا برای او و امثال او ویلچری بسازم تا آنها با آرامش به فعالیت روزانه خود بپردازند.

متاسفانه قبل از اینکه کاری انجام دهم مادر بزرگ همسرم به رحمت خدا رفت و من نتوانستم آن زمان برای او کاری انجام دهم ولی این ایده از آن زمان در ذهنم جرقه زد و اکنون در حال ساخت یک ویلچر با حداقل 10 کار برای افراد مسن و کسانی که توانایی انجام کارهای روزمره خود را ندارند، هستم.

این مخترع جوان در راستای ظرفیت‌های ویلچر گفت: از مزایای این ویلچر می‌توان به تاشو بودن، به راحتی از پله‌ها رد شدن، به صورت تختخواب در آمدن، دو نوع حمام (استخری یا تشتی و دوشی)، سرویس بهداشتی فرهنگی، ظرف غذا، میله تزریق و شلوارپوش و غیره از کارایی آن است.

آغویی افزود: اکنون در مرحله ثبت اختراع ویلچر هستم و ثبت اختراع در یک پروسه کوتاه‌مدت امکان پذیر نیست و متاسفانه هنوز این ویلچر ثبت اختراع نشده است و تاکنون برای ساخت این ویلچر 6 میلیون تومان هزینه کردم و اگر به تولید انبوه برسد با مبلغ یک میلیون تومان می‌توان آن را ساخت.

این مخترع جوان ادامه داد: احتمالا تا یک ماه دیگر کار ساخت ویلچر 10 کاره به پایان می‌رسد و از مسوولان می‌خواهم که در زمینه مالی من را حمایت کنند تا بتوانم در کمک‌رسانی به معلولان و افراد مسن گام موثری بردارم.

در زمان ساخت این ویلچر بودجه کافی نداشتم و برای تجهیزات این ویلچر به محلی که در آن ضایعات آهن به فروش می‌رفت سر زدم و 20 کیلو آهن خریداری ‌کردم و در بین ضایعات، آنهایی که به درد کارم می‌خورد را خریداری ‌کردم حتی دستگاه جوش را شب‌ها قرض می‌گرفتم و مشغول جوشکاری می‌شدم و اول صبح آن دستگاه را تحویل می‌دادم.

این جوان مخترع با گلایه از عدم حمایت مسوولان برای ثبت اختراعش در گفت و گو با خبرنگار فارس در گرگان گفت: اکنون از مسوولان انتظار دارم که مخترعان را حمایت کنند متاسفانه در جامعه ما به افرادی که استعداد دارند بهایی داده نمی‌شود من دارای یک تخیل قوی هستم و قدرت این را دارم که چیزهای زیادی را اختراع کنم چرا نباید کسی مرا بشناسد؛ در کشورهای غربی، ابزارهای تبلیغاتی بسیاری مخترعان را ساپورت می‌کند به همین دلیل است که محصولات آنها موفق است مسوولان باید از من و امثال من حمایت کنند.

من طرح‌ها و ایده‌های بسیاری دارم که متاسفانه هیچ کدام آنها به ثبت نرسیده است حتی دستگاهی طراحی کردم به نام فرش جمع کن که زحمت شستشوی فرش را برای خانه‌داران کم و راحت کرده است و یک خشاب کُلت نیز طراحی کردم؛ اختراعات من بسیار زیاد است انتظار دارم که مسوولان نیز از من حمایت کنند.

انتهای پیام/

منبع : فارس