واکنش‌ها به دولت سایه ادامه دارد
هراس نزدیکان روحانی از ایده جلیلی/ آقایان! خدمت به مردم که ترس ندارد!/ بجای متلک پرانی از ظرفیت‌های تخصصی 16 میلیون منتقد استفاده نمائید!
مسئله دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که آقای روحانی باید بپذیرد که نزدیک به 16 میلیون نفر از مدیریت 4 سال گذشته وی ناراضی بودند و ادامه دولت وی را به صلاح نمی‌دانستند. علاوه بر این نیز میزان رای دهندگان به روحانی (23/5 میلیون نفر) به نسبت کل واجدین شرایط (55 میلیون نفر) همچنان زیر 50 درصد است که خود به معنی بالا بودن میزان نارضایتی طیف زیادی از مردم از حسن روحانی می‌باشد به همین جهت بهترین راهکار برای از بین بردن این نارضایتی‌ها نه مقابله و تکه‌پراکنی به منتقدان بلکه استفاده از ظرفیت‌های تخصصی آن‌ها است .
وقایع گوناگون سپهر سیاست در جمهوری اسلامی طی سال‌های گذشته دست به دست هم داد تا نام سعید جلیلی بیش از پیش بر سر زبان‌ها بیفتد؛ از مذاکرات هسته‌ای گرفته تا انتخابات ریاست جمهوری. در مذاکرات هسته‌ای که به رهبری جلیلی پیش می‌رفت همه یقین داشتند که جلیلی حتی اگر تمام حیثیت خود را بگذارد ذره‌ای از حقوق حقه هسته‌ای ایران کوتاه نخواهد آمد. در قامت نامزد ریاست جمهوری هم جلیلی چنان رفتار کرد که روحانی - اصلی‌ترین رقیب وی که نهایتاً نیز به کرسی ریاست جمهوری تکیه زد – در همان ایام اعتراف کرد که صادق‌ترین و پاک‌ترین فرد در بین تمامی نامزدها کسی به غیر از جلیلی نیست.
به گزارش گلستان 24، سعید جلیلی هرچند در انتخابات سال 92 نفر سوم شد اما از فردای روز انتخابات با بیان این‌که "کار ما تازه شروع شده است"با تشکیل کارگروه‌های تخصصی و جلسات مستمر و منظم از یک سو و سفرهای متعدد استانی از سوی دیگر تلاش کرد تا به جای سیاسی‌کاری راه‌حل جامعی برای مشکلات مردم و کشور فراهم آورد.
بخشی از ثمره این اقدامات تخصصی خود را در انتخابات 96 نشان داد و برنامه‌های دقیق برای اداره کشور نظر اقلیت بسیار قوی 16 میلیون نفری را به خود جلب کرد اما این پایان کار نبود چرا که نماینده رهبر معظم انقلاب در شورای عالی امنیت ملی پس از انتخابات با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که با تشکیل دولت در سایه قصد یاری دولت دوازدهم را دارد چنان‌که در بخشی از بیانیه جلیلی که توسط دفتر وی منتشر شد آمده است: « معتقدان به گفتمان انقلاب اسلامی وظیفه و حق خود می دانند با نگاهی ملی و فراتر از رقابت های انتخاباتی به مثابه «دولت در سایه» در چارچوب قانون و اخلاق، منتخب ملت و دولت او را در جهت رفع کاستی ها، تصحیح ایرادها و حرکت در مسیر خدمت به مردم، تعالی فرهنگ، مبارزه با فساد، ایجاد اشتغال و رونق تولید و افزونی عزت و اقتدار در روابط خارجی یاری نمایند و بیانگر مطالبات مردم باشند.»
اما این اقدام مهم و حیاتی به مذاق صاحبان قدرت خوش نیامد و از برخی شخصیت‌های مهم دولتی و چهره‌های نزدیک به حسن روحانی گرفته تا برخی قلم به دستان در رسانه‌های زنجیره‌ای نسبت به تشکیل دولت در سایه واکنش نشان دادند.
حسام‌الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس جمهور تشکیل یک حزب را بهتر از ایجاد دولت در سایه دانست و در انتقاد نسبت به این اقدام جلیلی نوشت:
آقای دکتر سعید جلیلی خبرداده اند که می خواهند دولت در سایه تشکیل بدهند و ظاهرا فراخوان هم داده اند. خدمت این همسایه گرامی پیشنهاد می کنم مناسب است به جای قرارگاه و جبهه و جمنا که هر دو سال یک بار سبز می شود تلاش کنند یک حزب بامسمی تشکیل بدهند و سنت حسنه دولت سایه را نه با بودجه غیردولتیِ غیرعمومیِ غیرخصوصی بلکه با کمک همفکران و حامیان خود دنبال بفرمایند.
حمید بعیدی‌نژاد رئیس سابق تیم کارشناسی هسته‌ای دولت یازدهم و سفیر فعلی ایران در لندن نیز با انتشار یادداشت هفت بندی در کانال تلگرامی خود دولت در سایه را محصول ساختار سیاسی پارلمانی انگلستان دانست و مدعی شد که اساساً تشکیل دولت در سایه پیش از فراهم آوردن این ساختار ممکن نخواهد بود.
در ابتدا و انتها این یادداشت آمده است : اصطلاح دولت سایه در فرهنگ سیاسی مختص نظام سیاسی انگلستان است که نظامی پارلمانی است. ..... دولت در سایه در یک نظام پارلمانی و نظامی که وزیران خود نماینده مجلس باشند معنا پیدا می کند.
رسول منتجب نیا قائم مقام حزب منحل اعتماد ملی نیز در اظهاراتی عجیب مدعی شد حامیان آقای رئیسی با ظرفیت‌های کشور آشنایی ندارند و از همین جهت نیز توانایی تشکیل دولت در سایه را ندارند!
محسن غرویان هم که رسانه‌های دین ستیز و افراطی داخلی به تازگی وی را آیت‌الله می‌خوانند در گفت و گویی دولت در سایه را طغیان علیه رئیس جمهور خواند!
محمد شریعتمداری رئیس ستاد انتخاباتی حسن روحانی نیز در رابطه با تشکیل دولت در سایه گفت: همه گروه های سیاسی باید کم کم در سایه نشستن را به صورت کلی یاد بگیرند. این فکر خوبی است.
اما واکنش‌ها به تشکیل دولت در سایه محدود به شخصیت‌ها نشد و برخی از رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز به انتقاد از آن پرداختند چنان‌که روزنامه آرمان 4 خرداد ماه در یادداشتی با عنوان " پاستور ندیده‌ها در اندیشه دولت در سایه " با بیان این‌که داشتن برنامه از جمله لزومات تشکیل دولت در سایه بوده و اصول‌گرایان فاقد این برنامه هستند پیشاپیش این ایده را شکست خورده تلقی کرد.
ایده جلیلی حتی در میان رسانه‌های خارجی نیز بازتاب داشت چنان‌که فارین افرز در یادداشتی با عنوان " ایران پس از انتخابات؛ روحانی با دولت در سایه می‌جنگد" به این مسئله پرداخت. بخشی از این یادداشت اذعان می‌کند که هرچند اصول‌گرایان پیروز انتخابات نشدند اما این به معنی پایان نبرد نخواهد بود چرا که با تشکیل دولت سایه مخالفت‌ها با روحانی بسیار بیشتر خواهد شد.
اگر به تمامی این واکنش‌ها به دقت نگاه کنیم آن‌چه که به خوبی عیان می‌شود ترس دولت‌مردان و نزدیکان روحانی از خدمت واقعی به مردم است. شخصیت و رفتار سیاسی جلیلی طی سال‌های گذشته به درستی نشان داده که اهل سیاسی‌کاری نیست، حرف‌هایش شعاری نبوده و صداقت سخن وی در چگونگی رفتارش به وضوح قابل مشاهده و مورد تائید عام و خاص است؛ پس اگر می‌گوید که می‌خواهد در در چارچوب قانون و اخلاق در مسیر خدمت به مردم حرکت کرده و در جهت رفع کاستی‌های موجود به دولت بعد کمک نماید قطعاً تنها درهمین مسیر حرکت خواهد کرد. پس با این وجود این همه ترس از خدمت به مردم از چه چیزی سرچشمه می‌گیرد؟
مگر نه‌این است که حسن روحانی و مشاورانش چه در ایام انتخاباتی 92 و چه در انتخابات 96 خود را خادم ملت معرفی می‌کردند و تمام تلاش خود را احقاق حقوق مردم می‌دانستند؟ پس با این وجود اگر کسی علم خدمت به مردم را برافراشته کند در واقع در تحقق اهداف مدنظر به رئیس جمهور کمک کرده است و دیگر جای ترسی وجود ندارد! مگر این‌که سخنان انتخاباتی تنها محدود به دوره انتخابات بوده باشد و خدمت به مردم حربه‌ای باشد برای رای‌آوری مجدد که در این صورت باید هم از تشکیل دولت در سایه ترسید! چون در این صورت مردم شناخت بهتری از سیاسیون در کشور پیدا خواهند کرد و در انتخاب‌های بعدی خود تجدید نظر خواهند کرد.
مسئله دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که آقای روحانی باید بپذیرد که نزدیک به 16 میلیون نفر از مدیریت 4 سال گذشته وی ناراضی بودند و ادامه دولت وی را به صلاح نمی‌دانستند. علاوه بر این نیز میزان رای دهندگان به روحانی (23/5 میلیون نفر) به نسبت کل واجدین شرایط (55 میلیون نفر) همچنان زیر 50 درصد است که خود به معنی بالا بودن میزان نارضایتی طیف زیادی از مردم از حسن روحانی می‌باشد به همین جهت بهترین راهکار برای از بین بردن این نارضایتی‌ها نه مقابله و تکه‌پراکنی به منتقدان بلکه استفاده از ظرفیت‌های تخصصی آن‌ها است .
منبع: رجانیوز
ارسال نظر