مسائل و مشکلات تک فرزندی

زندگی ماشینی باعث شده تا زوج‌ها به داشتن تنها یك فرزند در زندگی خودبسنده كنند. پرورش كودك از 2 عامل تأثير مي پذيرد، عواملي كه حضور دارند و عواملي كه غايب هستند. كودك تك فرزند در خانوادهايي رشد مي كند كه افراد بالغ در آن حضور دارند و كودك ديگري نيست كه بتواند با او ارتباط برقرار كند . هر دوي اين عوامل نقشي مهم در پرورش كودكان تك فرزند دارند.

به گزارش گلستان 24:‌در اينجا به مواردي از معايب تك فرزندي اشاره مي گردد:

كودك تك فرزند بطور كامل مورد توجه و علاقه والدين است. اين عامل سبب مي شود كودك احساس كند شخص مهمي است و آستانه صبر و تحملش بسيار پائين است. تمايل والدين به حمايت از تنها فرزندشان مانع از آن مي شود كه فرزند عواقب اشتباهات خود را بيازمايد و مسؤليت عمل خود را بپذيرد.

كودكي كه تك فرزند خانواده است كمتر با مشكلات مواجه مي شود و در معرض تجربه كردن شكست، ناكامي، رانده شدن و .. قرار نمي گيرد و شرايطي را كه لازمه بلوغ روحي و رواني است تجربه نمي كند.

تنهایی كودك تك فرزند باعث مي شود كه او در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشكل شده و نسبت به كودكان ديگر حسد ورزد.

تك فرزند به دلیل زندگی در یك محیط بزرگسال از لحاظ روحی و روانی بسیار سریعتر رشد می‌كند و دنیا را از دید بزرگسالان می‌بیند .در ضمن كودكان تك فرزند معمولأ باوغ زودرس دارند.

علت تك فرزندی بسیاری از خانواده‌ها تجمیع تمام امكانات رفاهی برای تنها فرزند خانواده‌ است. با وجود اینكه تجمیع امكانات برای یك بچه احتمال موفقیت وی را بسیار بالا می‌برد اما به موازات آن ممكن است توقعات والدین از فرزند خود را نیز افزایش بدهد . همین موضوع باعث خواهد شد تا فرزند برای موفق شدن و انجام كارهای بزرگ زیر فشارهای روحی و روانی له شود .

با توجه به اینكه تك فرزند، كانون تمام توجهات و محبت ‌های والدین در طول زندگی است به همین دلیل تا زمان ورود به دنیای خارج از خانه همه چیز را بر وفق مراد می‌بیند. اما به محض ورود به این دنیای جدید دچار سرخوردگی می‌شود چون همه چیز، دیگر بر وفق مراد او نخواهد بود .

کوکانی که تک اولاد خانواه هستند اغلب خجالتی و غیر اجتماعی بار می آیند و چنان وابسته به مادرشان بزرگ می شوند که حتی نمی توانند برای لحظاتی از مادر جدا شده و در کانون و گروه های دوستانه ارتباط گیری موفقی داشته باشند و این امر آنها را در دوره نوجوانی مستعد افسردگی و انزوا طلبی بیشتر می کند.

تنهایی؛ بزرگ ترین مشکل کودک تک فرزند است. این مشکل آنها را در مواجه با مشکلات و تنش های موجود در جامعه ای بزرگ تر از خانواده خود که در آن فرمانروایی می کند؛ ناتوان و آسیب پذیر می کند. تک فرزند خانواده که اغلب تنهاست در فقدان خواهر و برادری که با او هم صحبت شده تا خود، مشکلات، استعدادها و چالش های پیش رویش را بشناسد در پیدا کردن جایگاه واقعی اش در جامعه دچار مشکل است.

دوران کودکی که دوران سرخوشی و صدافت و تجربه بسیاری از احساسات لطیف فارغ از مشکلات و دغدغه های بزرگسالی است؛ برای تک فرزند خانواده به سرعت پایان می پذیرد. کودکی که تک فرزند خانواده است؛ در حالی که در خانه اعتماد به نفس و جایگاه تسخیر ناپذیری دارد؛ اما در انجام بیشتر امور خود حتی گاهی کارهای شخصی، وابستگی شدید به اطرافیان پیدا کرده و این وابستگی آنها را از پرورش خلاقیت دور می کند.

رفاه زدگی ثمره تلخ تک فرزندی است .کودکان تک فرزند اگر چه از امکانات رفاهی زیادی برخوردار هستند- در واقع چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ عاطفی غنی محسوب می شوند- اما برخی از آنها با توجه به اینکه انتظاراتشان بی حد و حصر براورده شده؛ هیچ گاه از آن چه دارند برای مدت طولانی احساس رضایت ندارند! و دچار رفاه زدگی می شوند، این خصیصه شاید امری متقابل باشد! مادر و پدری که تمام سعی و تلاش خود  را در جهت تربیت و رفاه تک فرزند خود کرده اند تمامی آرزوه و انتظارات خود را از او مطالبه می کنند تا جایی که شاید آن انتظارات از عهده کودک یا نوجوان بر نیاید یا اینکه آرزو و خواسته آنها آرزو ها و خواسته های او نباشد از این رو سرخورده و نگران خواهد بود.

حمایت بیش از حد والدین از فرزند و مراقبت بی حد و حصر از او در دروه نوجوانی و جوانی برای فرد دردسر آفرین است؛ بطوری که در بیشتر مواقع تجربه حس استقلال را از او می گیرد و به قولی بچه ننه نامیده می شوند.

البته باید گفت که همه خانواده های تک فرزند با همه اين  مشکلات روبرو نیستند و شاید هر کدام با یک یا چند مورد از مشکلات تک فرزندی در حال یا آینده روبرو شوند اما همین مشکلات درون خانواده با رشد خانواده های تک فرزند به مشکلات اجتماعی تبدیل می شود که قطعا بازتاب های خوبی در آینده روانی کشور نخواهد داشت.

يافته هاي تحقيقات نشان مي دهد  كه احتمال چاقي در كودكان تك فرزند 50 در صد بيشتر از كودكان همسن  داراي خواهر و برادر است.

تنها بودن كه عارضه آن استفاده بيش از حد از تلويزيون، اينترنت، بازيهاي كامپيوتري است باعث كم تحركي  و چاقي مفرط و در نهايت علاقمندي به ورزشهاي انفرادي مي شود. در ضمن چاقي نيز باعث كاهش ضريب هوشي كودكان نيز مي گردد.