قانون بازداشت دانش‌آموزان در مدارس ایالات متحده

قانون بازداشت دانش‌آموزان در مدارس ایالات متحده به آن دست از سیاست‌هایی اطلاق می‌گردد که هدف از آن تنبیه دانش‌آموزانی است که در صورت تخلف (هر چند جزئی) بازداشت شده و زندانی می‌گردند.

بر اساس مطالعاتی که توسط اداره حقوق شهروندی که زیرمجموعه وزارت آموزش و پرورش آمریکا می­باشد، صورت گرفته، آشکار گشته‌است، بیشترین مخاطبان این قانون، دانش‌آموزان سیاه پوست، اقلیت‌ها و افراد معلولی می‌باشند که متعلق به خانواده‌ای فقیر بوده، بنابراین مورد بی‌توجهی و سوء‌استفاده قرار گرفته و دارای مشکلاتی در زمینه یادگیری هم می‌باشند. چرا که برای مثال، دانش‌آموزان سیاه پوست 3.5 برابر سایر دانش‌آموزان مدارس در معرض بازداشت قرار دارند. در حالی که دانش‌آموزان سیاه پوست 18 درصد از کل دانش‌آموزان ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، 46 درصد از موارد بازداشتی متعلق به آنان گزارش شده‌است. در رابطه با دانش‌آموزان معلول نیز گفته می‌شود، در حالی که دانش‌آموزان معلول تنها 8.6 درصد از کل دانش‌آموزان مدارس دولتی را تشکیل می دهند، 32 درصد از آمارهای مربوط به دانش‌آوزان بازداشتی متعلق به این گروه می باشد. دانش‌آموزانی که به دلیل تواناییهای ضعیف یادگیری با مجازات­هایی نظیر اخراج از کلاس، تعلیق از تحصیل و یا حبس مواجه می‌باشند.

طبق مطالعات همین سازمان برآورد شده است، دانش‌آموزان سیاه پوست معلول بیش از دانش‌آموزان سفید پوست معلول در معرض مجازات‌هایی این چنینی قرار دارند. از هر 4 دانش آموز سیاه پوست معلول یک تن حداقل با این مجازات مواجه شده، در حالی که این میزان برای دانش‌آموزان سفید  1 در 11 می‌باشد.

سازمان‌های مدافع حقوق مدنی همچون مرکز حقوقی فقر جنوب (SPLC)، اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا (ACLU) و انجمن ملی حمایت از حقوق رنگین پوستان علیه این قانون اقامه دعوی نموده‌اند. قانونی که ظاهرا برای برقراری انضباط و افزایش دست‌آوردهای علمی و آموزشی تدوین شده، در حالی که مطالعات انجمن روانشناسی آمریکا عکس آن را نشان داده و حکایت از  آسیب جدی به دست‌آوردهای آکادمیک دارد.

از اثرات جانبی این قانون همچنین می‌توان به عدم تمایل دانش‌آموزان تنبیه شده به ادامه تحصیل نام برد، کسانی که در نهایت ترک تحصیل کرده و یا حتی تبدیل به بزهکاران اجتماعی می‌گردند