دلنوشته بانوی رامیانی برای جانباختگان حادثه منا
این روزها کمتر محفلی است که بنشینی و صحبت از فاجعه منا نباشد. صحبت از این ناجوانمردی! درست نمی دانم چه کلمه ای را باید معادل این کار آل سعود- آل شیطان- به کار ببرم که لایقشان باشد؛ وحشی، بی وجدان، سنگدل، بی صفت و ...
، مگر می شود آن صحنه های حزن انگیز را دید و متاثر نشد و عکس العملی انجام نداد؟!
به گزارش گلستان24، اگر به اندازه یک جو، انسانیت در درونشان بود در مقابل آن صحنه ها متاثر می شدند، صحنه هایی که تلّی از انسان، مقابل چشمانشان بودند و آنها کاری نمی کردند، می توانستند و نکردند!
و این تصاویر را ماموران امنیتی دیدند! دیدند و خندیدند و سیگارشان را کشیدند و شادی کردند و از اینکه ایرانی کنارشان جان می داد و طلب آب می کرد و آب را مضایقه می کردند، شاد بودند و یا بی تفاوت و به جرم ایرانی بودن، آب که ندادند، هیچ، پوتینشان را هم روی گلویشان فشار می دادند و از روی جنازه ها رد می شدند، که در دین و آیین ما مرده انسان نیز محترم است.
از هزار زاویه که به این قضیه نگاه کنی تاسف برانگیز است، عده ای مسلمان از سراسر جهان برای انجام فریضه الهی عازم سفر شدند سفری که برای آنها که شهید شدند ناتمام و برای آنها که رفته اند خاطره ای تلخ و فراموش نشدنی.
این اتفاق یا فاجعه چه عمدی باشد و چه سهوی، داغ بر دل خیلی ها گذاشت و خداوند در جایگاه حق جوابشان را ان شاء الله خواهد داد.
یا صاحب الزمان! آن روز و ساعت که با شیعیانت آنچنان کردند کجابودی؟ روی کدام تلّ جنازه، اشک خون می ریختی؟ شال عزای مادرت فاطمه(س) و جدت حسین(ع) روی شانه هایت بود که اشک هایت را با آن پاک کنی؟
یا امام زمان بیا و پا در رکاب کن، وقتش نرسیده؟!
بیا و به رسم عدالت جدت حضرت علی(ع) داد این مسلمانان رابستان .
به خدا کفر و ظلم همه جا را فرا گرفته و بی عدالتی می جوشد، بیا و پا در رکاب کن.
اینها ( آل سعود) از نسل و ریشه عمر سعد، شمر و یزیدند، بیا که صبرمان سرآمده است.
قربان مظلومیتت، قربان فلب زخم خورده ات!
این قوم، ملعون هستند، خودتان دعا کنید که خداوند جزای کارهایشان را به برترین و شدیدترین شکل بدهد و بر عذاب هایشان بیفزاید و دعا کنید که خداوند صبر عمه تان زینب (س) را به ملت ایران و خانواده های داغدار بدهد.
نویسنده: ع. باقری
ارسال نظر