موفقیت زود هنگامم را مدیون پدر و مادرم هستم/ انس مستمر با قرآن نیروی اثربخش در دنیای امروز

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از شبستان، ترویج فرهنگ قرآن یکی از ضروری ترین برنامه های قرآنی دستگاه های فرهنگی است. برنامه ریزی برای رسیدن به اهداف و چشم انداز برنامه ای نظام و عملی کردن فرمایشات مقام معظم رهبری درباره تربیت نیروی قرآنی در سطح کشور، می طلبد که در شهرها و استان ها نسبت به شناسایی استعدادهای برتر قرآنی اقدام کند و بستر مناسب را برای رشد آنها فراهم نمود تا در عرصه های ملی و بین المللی بتوانند شرکت کنند.

یکی از استعدادهای پر فروغ قرآنی که توانسته است مسیر رشد قرآنی اش را از شهرستان آغاز کند و در سطح کشور و بین المللی نیز صاحب رتبه شده است، «امیرحسین رحمتی» است. وی متولد شهریور 1380 و دارای رتبه های ملی و بین المللی مسابقات قرآنی است که به تازگی نیز در چهل و چهارمین مسابقات قرآنی کشور، حائر رتبه اول رشته قرائت تحقیق شده و به مسابقات بین المللی قرآن کریم راه یافته است.

*لطفا خودتان را معرفی کنید و بفرمائید از چه سالی فعالیت قرآنی خودتان را شروع کردید؟

امیرحسین رحمتی هستم، متولد شهریورماه 1380. فعالیت تخصصی در زمینه قرآنی را از سن 12 سالگی آغاز کردم. قبلش هم به طور خیلی کمتر از دوران تخصصی در مدرسه می خواندیم و در جلساتی که همراه ابوی می رفتیم. ولی از سن 12 سالگی به صورت ویژه زیر نظر اساتید به صورت جدی پی کار را گرفتیم تا الان که در خدمت شما هستیم.

*در چه کلاس ها و دوره های آموزشی شرکت کردید؟

اولین استادم پدرم بودم و هنوزم هستند. زیاد از کلاس های روخوانی، روانخوانی و تجوید استفاده نکردم. به دلیل فعالیت قرآنی پدرم در استان مازندران و گلستان، فضای لازم برای شروع به کار بود و یک تسلط سطحی داشتیم. در منزل هر روز پدر زحمت می کشیدند موارد مورد نیاز را تذکر می دادند و رفته رفته یاد می گرفتیم.

اوایل شروع به کار یک کلاس ترتیل زیر نظر استاد جواد شاهینی بود که به عنوان برادر و دوست بزرگتر برای من نقش آفرینی کردند، شرکت کردم. از همان موقع پیش ایشان به مدت یکسال کلاس رفتم. از سن 13 سالگی با اساتید تهران ارتباط گرفتم و از طرح اسوه که دوره آموزشی تربیتی قاریان ممتاز قرآن کریم و زیر نظر شورای عالی قرآن و بنیاد خاتم برگزار می شود استفاده کردیم.

از سن 13 سالگی تا الان در چارچوب طرح اسوه و جدای آن به لطف طرح اسوه با اساتید ارتباط داشتیم و رفته رفته در مسابقات شرکت کردیم و خودمان را ارتقفا دادیم و به لطف خدا در سال 96 رتبه اول مسابقات کشوری دانش آموزی را کسب کردم، دو سال بعد هم بعد از چند مرحله برگزای دوره های انتخابی نمایندگان جمهوری اسلامی ایران، در مسابقات بین المللی نماینده جمهوری اسلامی در ششمین دوره مسابقات بین المللی دانش آموزی که در ایران برگزار شد، به لطف خدا رتبه اول را کسب کردم.

بعد از آن حدود دو بار محضر رهبری تلاوت داشتیم و توفیق داشتم و خیلی هم مورد تفقد ایشان قرار گرفتم.

در سال 98 با قبولی در رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران وارد دانشگاه شدم. در سال 1400 در مرحله شهرستانی مسابقات قرآنی اوقاف که عالی ترین سطح مسابقات قرآنی کشور است شرکت کردم. در مسابقات شهرستانی با اختلاف اول شدم در صورتی رقبا هم قاریان خوبی بودند. بعد مرحله استانی برگزار شد. آنجا هم رتبه اول را کسب کردیم و در مرحله نیمه نهایی که با حضور 80 نفر برگزار شد، رتبه چهارم را با اختلاف خیلی ناچیز کسب کردم و به همراه چهره های خوش نام قرآنی کشور و آبروی قرآنی کشور به مسابقات نهایی و فینال راه یافتم.

رقابت خیلی سنگینی بود و فضای خیلی سختی داشت و با لطف خداوند با اختلاف سه نمره رتبه اول را کسب کردم.

*سطح مسابقات چطور بود؟

چون مسابقات اوقاف عالی ترین مسابقات جمهوری اسلامی و با تولیت اوقاف است، عمق نگاه همه به آن است و بعد آن مسابقات بین المللی برگزار می شود و اعزام ها به کشورهای مختلف هم از فیلتر مسابقات اوقاف رد می شود. رقابت خیلی سنگین و خیلی سختی بود.

*سطح رضایتمندی و ارزیابی شما از داوری ها چطور است و چه پیشنهادی دارید؟

طبیعی است که در مرحله شهرستانی نمی شود از داوران سطح یک کشور استفاده کرد. ولی در استان ها اشخاص متعددی هستند که می توانند در سطح شهرستانی از قضاوت بر بیایند. من مشکلی در حوزه داوری ندیدم. ممکن است کسی اعتراض کند.

نگاه داور آن چیزی نیست که خود شرکت کننده از نلاوت خودش دارد. امسال سازمان اوقاف یک دوره سطح بندی داوری برگزار و سطوح داوران را مشخص و آنها را ساماندهی کرد و در استان های مختلف از ظرفیت های مختلف داوران استفاده کرد.

امسال در داوری و مسابقات حق و حقوق خیلی رعایت شد. علی رغم اینکه سال اولم بود و سنم کم بود، در مسابقات اوقاف همین طوری رتبه اول را به کسی نمی دهند و سخت است و ملاحظات تلاوت و اثرات وضعی و غیره وجود دارد، به لطف خدا توانستم رتبه کسب کنم.

داوران مسابقات خیلی زحمت کشیدند و محبت کردند و سن و سال را در نظر نگرفتند و به همه حقشان را دادند و عدالت هم با اختلاف وجود داشت و هر چه که حقم بود را دادند.

*هدایای در نظر گرفته شده راضی کننده بود؟

ما اگر بخواهیم بحث مادیات باشد، هر چقدر به انسان بدهند یک طمعی وجود دارد که می گویند کم است. آن اعتبار بیشتر برای افراد اهمیت دارد و مهم اعتبار کسب شده است. در خصوص کمیت جوایز اطلاعی ندارم و دوستان قول پرداخت دادند. این خیلی برای من اهمیت ندارد. آن مسیر و هدف مهم بود.

*از حس و حالتان موقع کسب رتبه بفرمائید؟ و اینکه الان چه حسی دارید به عنوان نماینده ایران در بین قاریان بزرگ دنیا شررکت می کنید؟

من برای تلاوت به ساحت مقدس حضرت  زهرا (س) توسل کردم، فضا خیلی سنگین و سخت بود و استرس و فشار ذهنی زیاد بود و این خیلی بهم کمک کرد. به لطف خداوند و عنایت به حضرت زهرا (س) و دیگه ائمه(ع) راحت تلاوت کردم و فشار خاصی نداشتم.

مسابقات بین المللی مسئولیت خیلی سنگینی را دارد. باید تلاش کنیم همین سطح را حفظ کنیم و همین را کیفیت ببخشیم و همت بیشتر و بلندی نیاز است و مسئولیت سنگین است.

آن لحظه قابل بیان نیست. لطف خدا بود و مدیون لطف خداوند و زحمات پدر و مادر و اساتیدم هستم. انشاءالله در مسابقات بین المللی هم حفظ آبرو کنم.

*قرآن چقدر در زندگی شما تاثیرگذار بوده است؟ و چقدر مانوس بوده اید و در همه زمینه ها به شما کمک کرده است؟

هر کس که به اندازه ای وسع خودش که برایش میسر است، به اعتبار آیه مزمل «فَاقْرَءُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ» که البته دو تا برداشت می شود کرد. یکی اینکه هر چقدر توانش را دارید قرآن بخوانید و دیگری اینکه هر چقدر می توانید قرآن بخوانید.

هر کس به اندازه وسع خودش تلاش کند، در دنیای امروزی خیلی سخت است که مثلا فضای مجازی و ماشینی دل بکنی و خودت را به منبعی وصل کنی که بیش از هزار سال انسان ساز بوده و به انسان کمک کرده است.

هر کسی که به اندازه ای با قرآن انس و الفت داشته باشد اثرات آن را در زندگی می بیند که آن اثرات آرامش روحی، طمانینه، دوراندیشی انسان است. اینها امثالی از آن اثرات حسنه انس با قرآن است. همین آرامش روحی برای زندگی ما بس است. قرآن خیلی کمک کننده در زندگی است.

* دیروز شاهد استقبال از مسئولان بودیم؟ حمایت مسئولان را چطور می بینید؟ و چه توصیه ای برای حمایت از دیگر فعالان حوزه قرآنی دارید؟

مسئولان بسیار زحمت کشیدند و تشریف آوردند. نه برای شخص بنده بلکه برای ساحت مقدس قرآن. برای استقبال و یکسری تقدیراتی هم انجام شده است.

یک کمیته استقبالی هم گویا تشکیل شده و قرار است مراسماتی گرفته شود و مارا شرمنده کنند. من این را تجلیل از خودم نمی بینم بلکه تکریم ساحت قرآن می بینم. من وسیله ام برای اینکه این احترام به قرآن انجام شود.

بحث شخص نسیت بلکه بحث تکریم و تثبیت قرآن در جامعه است و حسن تبلیغ است و مردم از این جریانات استفاده کنند. تکریم شخص که صورت می گیرد به تبع آن تکریم شخصیت صورت می گیرد.

هر چقدر به شئونات قرآنی و امور قرآنی بها دهیم تاثیرات آن را در جامعه بیشتر می بینیم، تاثیراتی که امروز در نگاه مردم جامعه مغفول مانده است. به این دلیل که شاید فکر می کنند انس با قرآن ثمره یک عمر تلاش و زحمت است. ارزشمندترین وقتشان را در طبق اخلاص می گذارند و این منت قرآن کریم برای آن شخص است.

همان وقت و تمرکز را هر فرد می توانست در جای دیگر بگذارد و در حوزه قرآن فعالیت می کند باید بیشتر بها داده شود و شخص احاسس ارزشمند شدن کند و فکر نکند مطرود است. ضعف فرهنگی که در جامعه وجود دارد. هر چقدر بیشتر بها داده شود شخص و چهره های قرآنی بیشتر احساس ارزشمند بودن می کنند و این فرهنگساز است.

* با توجه به هجمه های فرهنگی که علیه نظام و جوانان است، چه توصیه ای به جوانان و هم سن و سالان خودتان دارید؟

برادرانه خدمت تمام هم سن و سالان خودم عرض کنم؛ که ظاهر اصلا ملاک و حجت نیست. کسب رتبه انتهای داستان نیست. کسب رتبه در مسابقات مخصوص افرادی است که یکسری شاکله هایی را دارند و یک ساعت و مسیر جداگانه ای دارند.

آنچه که مهم است این است که زندگی انسان رنگ و بوی قرآنی داشته باشد. تلاوت قرآن تلاوت یک صفحه از قرآن با معنی آن در طول شبانه روز خیلی طول نمی کشد. نهایتا 10 دقیقه هم نیست. کل قرآن کریم 604 صفحه است.

ما اگر این حرکت را هر روز انجام دهیم و نسبت به آن دغدغه داشته باشیم، در طول دو سال می توانیم قرآن را بخوانیم. در 10 سال هم می توانیم 5 بار قرآن را دوره کنیم.

قرآن یک ویژگی که دارد زود در ذهن ثبت می شود. اصلا ربطی ندارد که چه زبانی داریم. این مسیر، مسیر راحتی است. انس در حد توان با قرآن خیلی در زندگی ثمربخش است. دوستان این را امتحان کنند. حتما تاثیر آن را در زندگی خواهند دید.

*سخن پایانی؟

از پدر و مادر و اساتیدم تشکر می کنم و از خداوند متعال که توفیق نفس کشیدن زیر بیرق قرآن را نصیب فرمود. آرزومندم نعمت همنشینی با قرآن هیچ وقت از بنده سلب نشود.