درنگی در اعجاز زنده ماندن حضرت یونس(ع) در بطن ماهی

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از ایکنا، برخی با مقایسه معجزات انبیا، از آن جمله زندگی چندین روزه حضرت یونس در دل ماهی‌ای عظیم الجثه، با داستان‌های کودکانه، به تلاش دارند تا مخاطب را سردرگم کرده و با خود همراه کنند تا در نهایت شنونده تصدیق کند که حکم هر دو (داستان‌های کودکانه و معجزات انبیا) یکی است و هر دو معقول و منطقی نیست!

در پاسخ باید گفت که اصولاً معجزه باید از سنخ اموری باشد که به صورت عادی محال است تا مردم به صاحب معجزه اعتماد کنند. حال سؤال ما از خصم این است که فرض کنید دو نفر ادعای نبوت کرده‌اند و می‌گویند که از جانب خدا آمده و اولی می‌گوید: خدا فرموده گوشت خوک حرام است و دومی می‌گوید: خدا فرموده گوشت خوک حلال است. این‌جا مردم چگونه باید بین راستگو و دروغ‌گو تمییز دهند؟ چه معیاری برای شناخت انبیا وجود دارد؟

در این‌جا علمای اسلام می‌گویند که خداوند متعال و حکیم برای آن‌که مردم دچار گمراهی و سردرگمی نشوند، باید راهی قرار دهد تا مردم بتوانند بین مدعی صادق و مدعی دروغ‌گو تمییز داده و پیامبر راستین را از دروغین بشناسند. بر این اساس، خداوند متعال باید حامی انبیا و رسل خود باشد و آن‌ها را یاری کند، لذا پیامبران الهی باید کاری انجام دهند که مردم عادی از انجام آن عاجز هستند و اصلا آن کار از توان بشر خارج است، نه اینکه فقط مردم آن منطقه نتوانند انجام دهند، بلکه همه بشریت از انجام آن عاجز باشند.

این مسئله از قدیم الایام مورد توجه مردم بوده و هر پیامبری که پا به عرصه وجود گذاشته و ادعای نبوت کرده، بلافاصله مردم از او معجزه خواسته و دلیل صدق و حقانیت او را تمنا کرده‎اند؛ یعنی از او خواسته‌اند کاری کند که فقط و فقط با توان و نیرویی فوق نیروی زمینی و بشری انجام می‌شود تا یقین کنند او از جانب خدایی قادر و حکیم آمده است. هر پیامبری هم آمده معجزه خود را نیز آورده و به مردم نشان داده است.

با این توضیح وقتی به سراغ تاریخ می‌رویم می‌بینیم از حضرت ابراهیم خلیل(ع) تا خاتم‌الانبیا حضرت محمد مصطفی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) همه و همه با خود معجزات زیادی آورده و مردم با دیدن آن‌ها یا به او ایمان آورده‌اند یا ایمان‌شان مستحکم و قوی‌تر شده است. به طور مثال حضرت عیسی مرده را زنده می‌کرد، اگر تمام پزشکان عالم در زمان کنونی که پزشکی پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته است، دور هم جمع شوند نمی‌توانند یک مرده را زنده کنند و مثلا از درون قبر بیرون آورده و با او صحبت کنند، یا گِل را تبدیل به کبوتر کنند که پرواز می‌کند و حیات دارد و یا از دل کوه شتر بیرون آورند، یا چوب را به مار تبدیل کنند.

لذا آوردن معجزه از سوی انبیای الهی کاملاً منطقی و عاقلانه است و گویای این است که این کار با نیروی زمینی و مادی انجام نشده و خدایی قادر و حکیم این توان و نیرو را به او داده است. آیا خدایی که قادر مطلق است نمی‌تواند انسانی را 40 روز در دل نهنگی غول‌پیکر زنده نگه دارد؟ البته با حساب و کتاب دنیا و قوانین عادی آن، چنین چیزی امکان ندارد، اما با قدرت بی‌پایان الهی چرا چنین چیزی ممکن نباشد؟

فرض کنید 200 سال پیش اگر به کسی گفته می‌شد روزی خواهد آمد که انسان ساعت‌ها بتواند زیر دریا برود و بیرون نیاید، یا اگر گفته می‌شد انسان می‌تواند پرواز کند و یا این‌که انسان با کسی در آمریکا صحبت کند و صدای هم را بشنوند، شاید به ما می‌خندید و همین جمله را تکرار می‌کردند و می‌گفتند مانند قصه‌ها سخن می‌گویی.

مثالی که می‌توان برای آن آورد مثال شکم مادر است، چگونه است که بچه در شکم مادر حداقل 5 ماه زنده است - اگر از 4 ماهگی روح و حیات پیدا کند - این‌جا نیز بدون شک با رفتن حضرت یونس در شکم نهنگ، خداوند کاری کرده که بدن یونس با شرایط آن‌جا وفق داده شود و شرایط خاصی را برای او ایجاد کرده تا نمیرد و این کار فقط و فقط توسط خداوند متعال انجام‌پذیر است و این یعنی همان معجزه.

نویسنده: محمد فرضی پوریان