چاتم هاوس گزارش می‌دهد؛

با برجسته سازی برخی ابعاد جنگ و خشونت‌های داعش در عراق و سوریه و عدم برجسته سازی برخی دیگر، تصمیم‌ها در مورد جنگ های آمریکا و انگلیس اتخاذ می‌گردد و مشروع جلوه داده می‌شود.

فیلم سربریدن داعش به چه درد آمریکا و انگلیس می‌خورد؟

به گزارش گلستان24، مخاطبن غربی از جنگ‌های کشورهایشان در عراق و سوریه و به خصوص علیه داعش، عمدتاً چیزی نمی‌دانند مگر تصاویر "اعرابی که سرمی‌برند." برجسته کردن این تصویر تکراری درباره داعش موجب می‌شود مردم عادی، ادعاهای دولت‌هایشان درباره لزوم تشدید مبارزه با تروریسم و حمله به کشورهایی مانند عراق و سوریه را باور کنند و بپذیرند.

 

فراتر از آنچه تاکنون دیده ایم: تصاویر ویدیویی از سر بریدن و قابل رویت بودن خشونت در جنگ علیه داعش
"فراتر از هر چیزی که تا کنون دیده‌ایم": فیلم‌های سربریدن و برحسته‌سازی خشونت در جنگ علیه داعش
 
"سایمون مولین فریس" کارشناس علوم سیاسی طی مطلبی در موسسه سلطنتی مطالعات بین المللی "چاتم هاوس" توضیح می دهد که چرا و چگونه رسانه‌های تصویری بر جنگ‌های دوران معاصر تاثیر گذاشته است: این مقاله به بررسی نقش تصاویر ویدیویی از سر بریدن های داعش در انگلیس و آمریکا می پردازد. این تصاویر کاملا گویای اهمیت تجسم بصری و رسانه تصویری در جنگ‌های دوران معاصر هستند. این تصاویر ویدیویی که در محافل سیاسی، داعش را به عنوان یک تهدید استثنایی و قریب الوقوع برای غرب نشان می دهند، نقش مهمی در تغییر شکل درگیری در عراق و سوریه از نقطه نظر "بحران انسانی" ایفا کرده‌اند. این تصاویر، نشان می‌دهند نیازی به پاسخ بشردوستانه به بحران ها در عراق و سوریه نیست، بلکه باید با یک پاسخ نظامی و تشدید اقدامات ضدتروریستی جلوی داعش را گرفت.

 

این مقاله درصدد است تا نشان دهد چگونه محافل سیاسی آمریکا و انگلیس یک جنگ پیچیده را تا حد چند تصویر خشونت‌آمیز از سر بریدن، ساده جلوه می‌دهند و سپس بر اساس این تصاویر محدود که نشان‌دهنده واقعیت جنگ نیستند، جنبه های سیاسی بحران‌های عراق و سوریه را از بین می‌برند. تاکید مقاله حاضر بر این است که چگونه با برجسته سازی برخی ابعاد جنگ و عدم برجسته سازی برخی دیگر، تصمیم‌ها در مورد آن جنگ اتخاذ می‌گردد و مشروع جلوه داده می‌شود.

 

این مقاله، تاثیر تصاویر ویدیویی از سربریدن های داعش و همچنین برجسته سازی سربریدن گروگان های غربی توسط این گروهک را بر سیاست‌های جنگی در آمریکا و انگلیس بررسی کرده است. عمدتا تصاویر گروگان های نارنجی پوشی نشان داده می شوند که در ایجاد نشانه‌هایی برای درک جنگ علیه داعش شرکت کرده و تفسیرهای صورت گرفته از جنگ را تایید کرده اند. می خواهیم سازمان دهی این تصاویر ویدیویی را به عنوان یک مدرک غیرقابل انکار در ایجاد یک موقعیت اضطراری استثنایی که نیازمند تشدید اقدامات نظامی و ضدتروریستی است، زیر سوال ببریم. سازمان دهی گسترده این تصاویر به عنوان "حقایق بصری" در مشروعیت بخشیدن به پاسخ های خاص به داعش همراه با عدم مخالفت قابل توجه در انگلیس و آمریکا با اقدام نظامی، این سوال جدی را مطرح می کند که وقتی یک درگیری پیچیده به یک تصویر خاص و مؤثر، تنزل پیدا می کند، چه بر سر تصمیم گیری سیاسی می آید.

 

ما منظره هایی را می‌بینیم که همه چیز را "نشان می‌دهد" و در نتیجه، اطلاعات بصری اغلب بر سایر شکل های اطلاعاتِ مربوط به جنگ تقدم پیدا می کنند. با این حال، "یک چارچوب بصری هرگز به سادگی، واقعیات جنگ را نشان نمی دهد. در عوض، به عمد آنچه به عنوان واقعیت به حساب می آید را "تولید کرده" و مورد تاکید قرار می دهد."

 

استثنایی بودن خشونت داعش، اضطراری بودن وضعیت و مشروعیت پاسخ دهی با افزایش اقدامات نظامی و تشدید تلاش های ضدتروریستی، واقعیات بدیهی نیستند که در تصاویر نمایش داده شده در رسانه های خبری مستقیماً گنجانده شده باشند. در مقابل، تولید این واقعیات بوسیله ساختاربندی خاص منظره جنگ (که در آن اعمال خشونت بار برجسته می‌گردد) تسهیل می گردد، درحالیکه سایر واقعیات به حاشیه رانده می شوند.

فراتر از آنچه تاکنون دیده ایم: تصاویر ویدیویی از سر بریدن و قابل رویت بودن خشونت در جنگ علیه داعش
تصاویری مانند این در رسانه‌های غربی به شدت برجسته‌سازی می‌شود

 

بدین ترتیب، اگر شرایطی را زیر سؤال نبریم که تحت آن، انواع و اقسام اعمال خشونت بار به نمایش درآمده و سایر اقدامات پنهان می‌گردند، موفق نمی شویم درک درستی از تاثیر غیر مستقیم برجسته‌سازی اقدامات داعش بر سیاست‌های جنگی آمریکا و انگلیس داشته باشیم.

 

امکان نمایش گسترده و فوری تصاویر، حاکی از این نیست که تصویر کاملی از جنگ به مخاطبین ارائه شده است. علی رغم تاکید های مکرر بر اصول شفافیت و آزادی اطلاعات، بررسی این مسئله بسیار مهم است که چگونه منظره و برجسته‌سازی جنگ و مرزبندی بین اعمال خشونت باری که قابل مشاهده هستند و اعمالی که به نمایش در نمی آیند، به چارچوب سیاسی‌ای شکل می دهد که در آن تصمیمات در مورد جنگ و صلح اتخاذ شده و مشروع جلوه داده می شوند./ مشرق

ارسال نظر

آخرین اخبار