جناب روحانی‌به جای توافق مبهم هسته‌ای،برنامه‌اقتصادی‌ارائه‌دهید
در طرف عرضه هم هیچ نشانه‌ای از وضعیت مطلوب وجود ندارد. انبارها مملو از کالا شده و توزیع کارت‌های اعتباری هم تکان قابل توجهی به بازار وارد نکرده است. همچنین باید در نظر داشت که به دلیل کاهش تقاضا قیمت کالاها به کف رسیده و عملا تولیدکننده امکان کاهش قیمت را ندارد.
به گزارش گلستان24، چقدر به خروج اقتصاد از رکود امیدوار باشیم؟ یک سایت حامی دولت ضمن طرح این سؤال اذعان کرد دولت اطلاعی از محتوای آینده‌ای که به امید توافق هسته‌ای به آن دل بسته اطلاع ندارد.
خبر آن‌لاین نوشت: دولت فعالیت‌های خود برای اجرای سیاست‌های خروج از رکود را آغاز کرده است. اما تنها طی چند روز گذشته آمارهایی در مورد فضای کلی اقتصاد کشور منتشر شده که ترکیبی از شگفتی و ناامیدی را به فعالان بخش خصوصی هدیه کرده است. نرخ رشد صنعتی منفی ۱۳/۱ درصدی برای فصل تابستان و از آن مهمتر افزایش نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۵ سال به عدد ۲۹ درصد نشان می‌دهد هم در رکود قرار داریم و هم وضعیت بنگاه‌های اقتصادی به دلیل تعدیل نیرو یا حداقل استخدام نیروی جدید بسیار وخیم است.
نویسنده می‌افزاید: در طرف عرضه هم هیچ نشانه‌ای از وضعیت مطلوب وجود ندارد. انبارها مملو از کالا شده و توزیع کارت‌های اعتباری هم تکان قابل توجهی به بازار وارد نکرده است. همچنین باید در نظر داشت که به دلیل کاهش تقاضا قیمت کالاها به کف رسیده و عملا تولیدکننده امکان کاهش قیمت را ندارد.
این سایت خاطر نشان کرد: اما چه باید کرد؟ موضوع این است که امروز ما امیدواریم که با توجه به توافق هسته‌ای و بهبود روابط خارجی اتفاقات جدیدی در وضعیت اقتصاد کشور رخ دهد. بر همین اساس نه به برنامه‌های کوتاه مدت که به آینده‌ای دل بسته‌ایم که خودمان هم از محتوای واقعی آن اطلاع نداریم... ایده خروج از رکود اقتصادی با اجرای بسته‌ها و سیاست‌های کوتاه مدت به نتیجه نمی‌رسد. در همین کشور و براساس منطق فعالان اقتصادی و اقتصاددانان برنامه‌هایی مانند اقتصاد مقاومتی تدوین شده است ولی ما همگی داشته‌های قبلی را بایگانی کرده‌ایم. اقتصاد مانند زنجیره‌ای پیوسته است. دولت‌ها نمی‌توانند نگاهی بخشی و کوتاه‌مدت داشته باشند و به انتظار نتایج تاریخی بنشینند. خروج از رکود رویا نیست و به طور حتم با وفاق جمعی برای اجرای برنامه‌های موثری مانند اقتصاد مقاومتی و توجه به مفاهیم اولیه اقتصادی به نتیجه می‌رسد. امروز هم درد را می‌دانیم و هم درمان را داریم. تنها امیدواریم به داشته‌های خودمان بی‌اعتنا نباشیم.
منبع:کیهان
ارسال نظر