«رَجُل» به چه معناست؟ آیا شامل زنان می شود؟

یادداشت/ «رَجُل» به چه معناست؟ آیا شامل زنان می­شود؟

یک سؤال انحرافی: آیا کلمه «رَجُل» شامل کودکان نیز می­شود؟ اگر جواب شما «خیر» است پس چرا برخی کودکان در این عرصه جولان می­دهند.(یک عده فورا دنبال مصداق هستند. صراحتا اعلام می­کنم که منظورم اشخاصی مثل دونالد و بنیامین است البته بنیامین اسرائیلی. ما در ایران لابد از این گونه موجودات نداریم احیانا نسل آن­ها منقرض شده است).

از همین ابتدا باید به عرض رسانده شود که راقم این سطور، کاری به بازی های سیاسی و ندارد هرچند برای خودش نظراتی در این عرصه داشته باشد که صد البته به آاین مطلب نیز واقف است که نظراتش صرفا به درد خودش می­خورد.

این­که آیا این کلمه «رَجُل» شامل زنان می­شود یا نه، بسته به تشخیص شورایی است که مسئول تفسیر قانون اساسی است. اما از نظر این حقیر سراپا تقصیر، این عبارت حتی شامل برخی مردان حاضر در عرصه نیز نمی­شود. حالا مصداق این افراد، چه کسانی هستند؟

اجازه دهید نگارنده از مقدمه خارج و وارد اصل بحث شود.

به متن قانون کاری ندارم اما قطعا در زبان برخی روایات و عبارت «رَجُل» را می­توان به معنای «شخص» نیز دانست مخصوصا اگر در مقام بیان یک قانون کلی باشد. مثلا:

«... وَ إِنْ کانَ رَجُلٌ‏ یُورَثُ کَلالَةً أَوِ امْرَأَةٌ ....»(نساء: آیه 12)

«و اگر مرد یا زنى که از او ارث مى‏ برند، کلاله [یعنى بى اولاد و بدون پدر و مادر] باشد...»

در این آیه، با توجه به وجود قرینه­ی « امْرَأَةٌ»  قطعا باید گفت کلمه­ی « رَجُلٌ‏» به معنای «مرد» می­باشد.

اما در مثل:

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع) أَیُّمَا رَجُلٍ‏ کَانَ لَهُ مَالٌ وَ حَالَ عَلَیْهِ الْحَوْلُ فَإِنَّهُ یُزَکِّیه‏».(الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏3 ؛ ص525)

«هرشخصی که مالی دارد و یک سال بر آن گذشته همانا آن مال را پاک می­کند». [کنایه از این­که باید آن را پاک کند].

آیا می­توان گفت این حکم مخصوص مردان بوده و اگر چنین شرایطی برای زن یا حتی اگر کودک ایجاد شد، حکم ذکر شده، در مورد آن­ها نافذ نیست؟ جواب معلوم است. منظور از کلمه «رجُل» در این­گونه متون «شخص» می­باشد. یعنی هر شخصی که این­گونه ویژگی داشت چنان حکمی برای او نافذ است.

سخن به درازا کشید و شاید اهل فن بگویند چرا نویسنده­ این نوشتار از مقدمات بعیده و یا به عبارت دیگر از مقدمات آدم و حوایی استفاده می­کند و اصل سخنش را مطرح نمی­کند.

تمام سخن این حقیر آن است که به نظر می­رسد کلمه­ «رجل» در دو روایتی که در ادامه به آن اشاره می­شود نیز مانند دسته دوم به معنای «شخص» و «انسان» است. بدون هیچ قید و شرطی.

روایت 1:

عَنْهُ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ عَمِّهِ عَاصِمٍ الْکُوزِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّ النَّبِیَّ (ص) قَالَ: مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِی‏ یَا لَلْمُسْلِمِینَ‏ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ.(الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص164)

«هر که صبح کند و بامور مسلمین همت نگمارد. از آن­ها نیست، و هر که بشنود مردى[شخصی] فریاد می­زند «مسلمان­ها به دادم برسید» و جوابش نگوید مسلمان نیست‏»

روایت 2:

أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‏ مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِی‏ یَا لَلْمُسْلِمِینَ‏ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ. (تهذیب الأحکام؛ ج‏6 ؛ ص175)

«هر که بشنود مردى[شخصی] فریاد می­زند «مسلمان­ها به دادم برسید» و جوابش نگوید مسلمان نیست».

این دو روایت که نظایر آن در مصادر  اسلامی کم نیست به عنوان نمونه و از دو کتاب گرانسگ «اصول کافی» و «تهذیب الأحکام» مطرح شده است که هر دو کتاب از کتب اربعه شیعه می­باشند. توجه داشته باشید که کلمه «رجل» در این دو روایت هیچ قیدی ندارد؛ یعنی فقط شامل مسلمان، شیعه، ایرانی، هم­وطن و هم زبان نیست. به عبارت دیگر یعنی مسلمان­ها هر صدای تظلم و یاری طلبی که بگوشتان رسید را با تمام توانتان پاسخ مناسب دهید و نگاهتان به انسانیت او باشد نه رنگ، نژاد، ملیت، زبان و ... .

راستش را بخواهید خودم هم خسته شدم و از ناراحتی توان بال و پردادن بیش از این به مطلب را ندارم بگذارید فریاد بزنم.

ای مسلمانان! ای ایران! ای عربستان! ای ترکیه! ای شورای همکاری خلیج فارس! ای سازمان کنفرانس اسلامی! و ...

ای رئیس جمهور ایران!

ای وزیر امور خارجه دولت دوازدهم!

و ای همه­ی انسان­ها!!

مسلمانان میانمار انسانند. صحبت یک ماه و دوماه نیست چند سال است که این عقده گلوی آزادی خواهان را می­ فشرد.

یا ثقل سامعه گرفتید و یا کاری از دستتان بر نمی ­آید.

یا عمدا کاری نمی­کنید و یا نمی­خواهید کاری کنید یا در پشت پرده مشغول کارهایی هستید که هنوز نتیجه­ محسوسی نداده.

در همه این صورت­ها شما محکومید؛ زیرا معلوم می­شود حداقل در مورد این یک موضوع به هیچ دردی نمی­خورید.

حداقل، مقامات ایرانی می­دانند که با محکوم کردن و خواستار پیگیری شدن برای یک موضوع گره ه­ای تاکنون باز نشده و نخواهد شد. به نظر بی ارزش نویسنده باید با سازمان­های بین المللی بازی کرد نه آن­که در بازی آن شرکت کرده و احیانا از آنان بازی خورد. آنان نه صداقت می­دانند چیست و نه تفاهم و تعاهد بین المللی.

پی نوشت:

_{* البته در زمان وجوب و زمان پرداخت حقوق مالیه­ای که به مال کودک متعلق شده نظرات متعددی وجود دارد که علاقمندان می­توانند به کتب فقهی مرتبط مراجعه نمایند.}

انتهای پیام/