وقتی جناب دستیار هوس فتح الفتوح به سرش زد!
در شرایطی که ایران سعی دارد با کمک به کشورهای اسلامی همسایه ی خود که درگیر جنگ با داعش هستند کمک کند مسلماً چنین سخنان سخیفی بدون تبعات نخواهد بود.
حرف زدن هم مانند غذا خوردن جویدنی ست. اصولاً وقتی غذا را درست نجوید و درسته غورت بدهید خفه می شوید. اما چرا باید کسی غذا را نجویده بخورد! با آنکه همه به طور غریزی می دانیم که حکمت دندان چیست. به طور خلاصه می توان در چند مورد دلایل این اتفاق شایع را بیان کرد. اول اینکه ممکن است این شخص مدتها از نعمت غذایی خوشمزه محروم بوده و در گرسنگی به سر می برده و با دیدن غذا خواسته دلی از عزا درآورد و هل شده و غذا را درسته غورت داده! این افراد را نباید به تنهایی رها کرد و به حال خودشان رها کرد چرا که هم برای خود و هم برای اطرافیانشان خطر سازند. دوم اینکه شاید از ابتدا به این فرد کسی یاد نداده که باید ابتدا غذا را جوید بعد غورت داد! جیحاً این افراد نباید تا اطلاع ثانوی به غذاهای لذیذ نزدیک و یا حتی فکر هم بکنند.
به گزارش گلستان 24 ، در هر حال در مثال جای مناقشه نیست، حرف زدن هم مانند غذا خوردن است. گاهی افراد در حرف زدن هم مانند غذا خوردن عمل می کنند. اگر این افراد جزو دسته اول باشند، کسانی هستند که در تمام عمرشان در انتظار تریبون و میزی بوده اند تا بتوانند حرف های نسنجیده ی خود را بزنند. این افراد بسیار خطرناکند چون بدون توجه به دور و اطراف فقط در فکر تخلیه امیال درونی خود هستند. و متاسفانه غرور و گرمای میز مدیریت آنها را شکست داده است.
اما اگر این افراد جزو دسته دوم باشند کار ما کمی سخت تر می شود. چرا که این افراد چشم و دل سیر بوده اند، اما از نوعی ضعف برخودارند. آن هم عدم برداشت و دید درست از وضع اجتماع. این افراد تعلیم دیده هستند ولی نه تعلیم درست، بلکه مفاهیم نادرستی در ذهن آنها گنجانده شده است که باعث نوعی غرور کاذب می شود و سعی دارند همان را تا آخر عمر خود حفظ کنند و ترویج هم بدهند. متاسفانه این دسته افراد بسیار زیاد هستند. اینها حتی گاهی هم باعث به خطر افتادن امنیت یک کشور و برهم زدن صلح با کشور دیگری هم می شوند. البته این کار را دسته اول هم انجام می دهند. اما جاهلانه! ولی دسته دوم این عمل را کاملاً عاقلانه و از روی تدابیر غلط خود انجام می دهند.
علی یونسی دستیار ویژه رئیس جمهور: «در حال حاضر عراق نه فقط حوزه تمدنی نفوذ ماست بلکه هویت، فرهنگ، مرکز و پایتخت ماست و این مسئله هم برای امروز است و هم گذشته. چرا که جغرافیای ایران و عراق غیر قابل تجزیه است و فرهنگ ما غیر قابل تفکیکاست. پس ما یا باید با هم بجنگیم و یا یکی شویم.»
حال ما نمی دانیم جناب یونسی جزو کدام دسته است ولی به هرحال جزو هر دسته که باشد نگرانی هایی را تولید کرده اند که به وحدت با کشورهای اسلامی آسیب می رساند. در شرایطی که ایران سعی دارد با کمک به کشورهای اسلامی همسایه ی خود که درگیر جنگ با داعش هستند کمک کند مسلماً چنین سخنان سخیفی بدون تبعات نخواهد بود. آن هم در شرایطی که دشمنانمان سعی دارند تا از ایران کشوری بسازند که نه تنها به دنبال کمک کردن نیست بلکه به دنبال گرفتن غنیمت است! شاید بهتر است مسئولین بیشتر در سخنانشان تامل کنند.
ارسال نظر