تولیدات غیراخلاقی
هدف اساسی سینمای هالیوود
"سینمای هالیوود" یکی از سینماهای موفق و پرمخاطب دنیاست. این سینما به طرز عجیبی با آغاز به کار خود به نبرد با ارزش‌های دینی و سنتی پرداخته است و بی‌بند و باری و فساد اخلاقی را سرلوحه کار خود قرار داده است و روزبه‌روز بیشتر به آن دامن می‌زند.
"مایکل کت"، کشیش ارشد کلیسای "شروود بابتی است" در کشور آلبانی می‌گوید: "همواره شنیده‌ایم که می‌گویند هالیوود با ساختن فیلم به دنبال پول و درآمد است و هدفش اقتصادی است اما من این‌گونه نمی‌اندیشم. به نظر من سینمای هالیوود به دنبال فساد اخلاقی و مبارزه با ادیان الهی است تا تولیدات مطلوب خود را وارد سبک زندگی ما کند". او در ادامه می‌گوید: "آنچه از کسب درآمدهای کلان 100 میلیون دلاری مهم‌تر است، تخم فسادی است که در ذهن جوانان کاشته می‌شود تا آنان را از اصول اخلاقی یهود و مسیحیت منحرف کند".
برنامه "جایزه گرمی"، یک نمونۀ بسیار شنیع پیاده‌سازی این روش است. این برنامه رأس ساعت 8 شب شروع می‌شود زمانی که کودکان هنوز بیدارند و نوجوانان با تماشای این برنامۀ پر از اشاره و کنایات جنسی مورد هرزگی قرار می‌گیرند. این برنامه 28 میلیون مخاطب همیشگی دارد. تأثیری گذاری‌اش به حدی است که می‌تواند شخص ایدهآل خود را از مخاطبینش بسازد. در این فیلم از "کتی پری" خواننده دعوت به عمل می‌آید تا با اجرای " اسب سیاه" رقص‌های شیطانی و مفاهیم جادوگری را به مخاطب القا کند. در برنامه بعدی، "گرمی" در یک برنامۀ خبری مراسم مربوط به ازدواج‌های همجنسباز را اعلام می‌کند و روال این برنامه این‌گونه پیش می‌رود.
"گوردون پنینگتون"، مشاور بازاریابی بسیار موفق یک کلیسای مسیحی پروتستان است و روابط بسیار تنگاتنگی با سینمای هالیوود دارد. او نیز نگرانی‌های خود را در مورد فرهنگ و فساد اخلاقی در سینمای هالیوود اعلام می‌دارد.
یکی از فیلم‌هایی که نامزد جایزۀ اسکار شده بود، "گرگ وال‌استریت" نام داشت و شاخصه این فیلم به کار بردن بیش از 500 کلمه که با حرف "اف" شروع می‌شوند، بود. "مایکل کت" در این زمینه می‌گوید: "شما چگونه این بیهوده‌گویی‌ها را خلاقیت می‌نامید. ضرورتی ندارد که برای قدرتمند کردن تولیدات خود آن را با جملات رکیک و زشت بیارایید". نمایشنامه‌نویس این‌گونه آثار به‌اصطلاح هنری می‌نشیند و می‌اندیشد و دنبال راهی می‌گردد تا بتواند به‌اندازۀ کافی صحنه‌های جنسی و سخنان نامناسب را وارد متن کند و از آن اثری غیراخلاقی بسازد تا شاید بتواند رضایت مخاطبان بیشتری را جلب کند.
فضای آلوده هنر و رسانه در دنیای غرب به‌گونه‌ای است که فرد به محض ورود به این وادی به ناچار باید تغییراتی را در خود ایجاد کند و گواه آن خوانندۀ پاپ "مایلی سایروس" بود که کار خود را از یک نقش معصومانه در فیلم "هانا مونتانا" آغاز کرد اما پس از مدتی اجراهای رکیک و غیراخلاقی او به نمایش گذاشته شد.
"دیوید آر وایت"، فیلم‌ساز و بازیگر مسیحی که کارهای خوبی را به نمایش درآورده است در فیلم جدیدش به نام "خدا نمرده است" به‌خوبی و معتقدانه انجیل را به مخاطبانش معرفی می‌کند؛ او در این زمینه می‌گوید: "مشکل اینجاست که تصاویر و تبلیغات جنسی و شیطانی اغواکننده است. القای تمایلات جنسی در برنامه‌های زنده روزبه‌روز در حال افزایش یافتن است و این اتفاقی غم‌انگیز برای انسانیت است".
فیلم‌ساز مسیحی، "کیرک کامرون" معتقد است که اوضاع جامعه هر روز وخیم‌تر و تاریک‌تر می‌شود. الآن بیش از هر زمان دیگری باید تلاش کنیم تا دنیایی سالم و مناسب را که خواهان آن هستیم برای فرزندان خود فراهم کنیم.
"مایکل کت" در ادامه می‌گوید: "متأسفانه مدرنیته به اینجا ختم نمی‌شود و این یک سقوط تدریجی است و ممکن است جامعه را بیش از این هم به انحطاط بکشد. ممارست در هر چیزی شخص را دچار بی‌تفاوتی می‌کند و فرد می‌پندارد که تأثیری بر روی رفتار و اعمال او ندارد. حال‌آنکه فرد مبتلا به این ممارست سخت در اشتباه است. زیرا زمانی که فرد به‌اندازۀ کافی در معرض این‌گونه برنامه‌ها قرار بگیرد، تأثیرش را بروز خواهد داد و مقاومت را در برابر امیال شیطانی متزلزل خواهد کرد و شیطان نیز منتظر فرارسیدن زمان نتیجه است تا بتواند به‌سادگی بر انسان‌ها حکومت کند."
فیلم "نوح" که در اواخر ماه مارس اکران شد، اعتراف کرد که داستان فیلم برگرفته از متون دینی و کتاب‌های مقدس نبود، "راسل کرو" بازیگر نقش حضرت نوح در این فیلم می‌گوید: "برایم جالب بود که مردم نوح را یک شخص خیراندیش تصور می‌کنند. او مردی بود که کناری ایستاد و نابود شدن همۀ جمعیت سیاره را تماشا کرد. او خیراندیش نبود، او حتی خوب هم نبود!" به‌طور حتم این یک معرفی ناصحیح از متون دینی و شخصیت‌های دینی است. نوح همان کسی بود که بافرمان خدا بر روی زمین راه می‌رفت و در فکر نجات مردم بود و هیچ‌گاه دست از هدایت جامعه برنداشت اما جامعه پذیرای رهنمودهای هدایت گرایانه او نبود و چاره‌ای جز نظاره‌گر شدن عتاب الهی نداشت.
جانی اریکسون می‌گوید: دنیای مسیحیت باید علیه هالیوود به پا خیزد و تلاش کند تا هالیوود قدرت اثر گذاریش بر فرهنگ را از دست بدهد و جلودار این جنگ رسانه‌ای هم باید تعلیمات دینی باشد تا نتیجه دهد.
تحلیل:
آنچه سینمای هالیوود در سر می‌پروراند چیزی فراتر از کسب درآمدهای کلان سازندگان فیلم‌هاست و به قطع می‌توان گفت که یکی از اصلی‌ترین اهداف مدیران ارشد سینمای هالیوود فرهنگ ابتذال و برهنگی است که آن را به زیبایی در لوای تولیدات رسانه‌ای به مخاطبان خود القا می‌کند. جامعۀ سکولار امروزی غرب به‌جای معرفی ارزش‌های انسانی و ارزش نهادن به نهاد خانواده، ابتذالگرایی را از طریق برنامه‌ها و زنجیره‌های تلویزیونی به نمایش می‌گذارد و مسائل غیراخلاقی چون هم‌جنس‌گرایی و چندهمسری را به بینندگان به‌عنوان ایدئال‌های امروزی معرفی می‌کند. به گفتۀ جانی اریکسون باید قدرت اثربخشی سینمای هالیوود بر فرهنگ‌ها را از بین برد و در این جنگ رسانه‌ای لازم است تعلیمات دینی را به‌عنوان ایدهآل‌های انسانی به نمایش درآورد تا جامعه جهانی را از ابتذال نجات داد و از هژمونی فرهنگی سینمای هالیوود جلوگیری کرد
ارسال نظر