آرامش زندگی با یاد امام زمان (عج)
از عناصر مهمی که آدمی را به تلاش و امید رهنمون می‌سازد و همه تلاش انسان در طی شبانه روز برای آن صورت می‌پذیرد، آرامش و طمأنینه قلبی است. پوشیده نیست که این کلمه کاربرد زیادی در محاورات روزمرّه‌ی همگان دارد و هیچکس را نمی‌یابی که به دنبال آن نبوده و از آن بدش بیاید؛ بنابراین آرامش و سکون نفس، هدف با ارزش و مهمی است که تلاش برای رسیدن به کوششی عاقلانه، پسندیده و ممدوح است.
به گزارش گلستان24، از عناصر مهمی که آدمی را به تلاش و امید رهنمون می‌سازد و همه تلاش انسان در طی شبانه روز برای آن صورت می‌پذیرد، آرامش و طمأنینه قلبی است. پوشیده نیست که این کلمه کاربرد زیادی در محاورات روزمرّه‌ی همگان دارد و هیچکس را نمی‌یابی که به دنبال آن نبوده و از آن بدش بیاید؛ بنابراین آرامش و سکون نفس، هدف با ارزش و مهمی است که تلاش برای رسیدن به کوششی عاقلانه، پسندیده و ممدوح است.
اما این سۆال مطرح می‌شود که که انسان با رسیدن به چه چیز و یا چه چیزهایی به آرامش رسیده و در کجا باید آن را جستجو نماید؟……
عده‌ای آرامش را، آسایش در زندگی و برخورداری از یک زندگی مرّفه می‌دانند! عده ای آن را در قدرت و رسیدن به مقامات عالی دنیا جستجو می‌کنند! عده‌ای در شهرت! عده‌ای در خوشگذرانی! عده‌ای در گوش دادن و نواختن موسیقی!عده‌ای در کشیدن دخانیات! عده‌ای در داشتن شغل پُر درآمد و مناسب! عده‌ای در داشتن یک همسر زیبا و ایده‌ال! عده‌ای در داشتن خانه‌ای بزرگ و ماشین آخرین سیستم! عده‌ای در نگاه به دریا و موج‌های آن! عده‌ای در نگاه به منظره‌های مختلف طبیعت!…. و خلاصه هر کس آن را در چیزی و جایی جستجو می‌کند.
اکنون می‌گوییم همگی در اشتباه بوده و جز به یک آرامش کاذب و موقّت که دوام نا معلومی هم داشته و یا خواهد داشت نرسیده اند. پس آرامش حقیقی و طمأنینه‌ای واقعی در چیست و در کجا باید آن را جستجو نمود؟! جواب این سۆال را خداوند در قرآن صریحاً بیان نموده است که: « الا بذکرالله تطمئن القلوب»(۱) و ما نیز بارها و بارها آن را تلاوت نموده و شنیده‌ایم؛ ولیکن معنای آن را نفهمیده و خیال نموده‌ایم، منظور از ذکر خدا که آرامش بخش است همین «سبحان الله» «لااله الا الله» «الحمدلله» و «الله اکبر» سایر اذکار وارده است. و با اینکه در طول شبانه روز تعداد زیادی از این ذکرها را گفته و می‌گوییم، ولی به آنچه دنبال آن بوده و هستیم نرسیده‌ایم، و اشکال عمده‌‌ی ما در این بوده و هست که برای فهم معنای قرآن به اهل بیت علیهم السلام مراجعه ننموده و خود هر چه خواسته ایم از قرآن فهمیده و تفسیر کرده ایم! و حال اینکه ما برای فهم معانی قرآن جز مراجعه به اهل قرآن چاره‌ای نداشته و نداریم.
اکنون می‌گوییم که پس از مراجعه به مفسران واقعی قرآن، می‌یابیم که «ذکرالله» که قلبها بدان آرامش می‌یابد، همان وجود امام عصر عج الله تعالی فرجه الشریف در هر دوره‌ای است، چنانکه امام صادق علیه‌السلام در مورد این آیه :« آن کسانی‌که ایمان آورده‌اند و قلب‌هایشان به یاد خدا مطمئن گردید» فرمودند: منظور از ایمان آورندگان؛ شیعیان و منظور از ذکر خدا؛ امیرالمۆمنین علیه السلام و ائمه علیهم السلام می‌باشند.(۲) و درجای دیگر ایشان در مورد گفتار خدای تعالی که می‌فرماید: آگاه باشید که با یاد خدا قلبها آرام می‌شود؛ فرمودند: یعنی به محمد صلی الله علیه و آله و سلم قلبها آرامش می یابد، چراکه او ذکر خدا و واسطه‌ی بین پروردگار و خلق می‌باشد.(۳)
و مسلماً در این دوره نیز امام زمان، حضرت حجت بن الحسن العسکری عج الله تعالی فرجه الشریف آرامش قلبها است و قلب ما نیز تنها با یاد آن حضرت آرامش می‌یابد.
آری زمانیکه در نا آرامی‌های زندگی به امام عصرمان توجه کرده و با ایشان درد دل می‌کنیم و مشکلاتمان را در میان می‌گذاریم و آن حضرت را پشتیبان خود می‌بینیم آرام می‌شویم، بلکه بالاتر بگوییم که در همه‌ی اوقات زندگی، در غم‌ها و شادی‌هایمان، در خلوت‌ها و جلوت‌هایمان، در داشته‌ها و نداشته‌هایمان، در بین دوستان و دشمنانمان و همه و همه، با یاد و توجه به ایشان که از مادر به انسان مهربانتر و از خود انسان به او سزاوار تر است به آرامشی وصف ناپذیر دست می‌یابیم. آنجا که در حدیثی از امام رضا علیه السلام آمده است: امام از مادر نیکوکار نسبت به فرزند کوچک خویش مهربانتر است.(۴)
و اینکه در جای دیگر می‌فرماید: امام از مردم به ایشان سزاوارتر است.(۵)
و چگونه چنین نباشد و حال اینکه لحظه لحظه زندگی‌مان را در کنار آن حضرت و با ایشان گذرانده و قبل از هر کار و در حین انجام آن، امام زمانمان را می‌بینیم، و به چنینی آقا و مولا و تکیه‌گاهی افتخار می‌کنیم.
در نتیجه: « الا بذکر الله تطمئن القلوب»(۶) یعنی آگاه باشید که به امام عصر عج الله تعالی فرجه الشریف قلب ها آرامش می‌یابند…….(۷)
ارسال نظر