ماجرای درد و دل شهید مطهری با آیت الله خامنه ای

آیت الله خامنه ای در مصاحبه ای که روزنامه اطلاعات آن را امروز منتشر ساخت به توصیف ابعاد شخصیتی استاد شهید آیت الله مطهری پرداختند .
 

به گزارش گلستان 24، ایشان اظهار داشتند: من خودم را شاگرد آقای مطهری می دانم و با ایشان دوستی صمیمانه و نزدیک داشتم . دوستی ما از پیش از انقلاب خیلی گرم و مهربانانه بود، بارها اتفاق می افتاد که به منزل یکدیگر (منزل ایشان در تهران و منزل ما در مشهد) می رفتیم و روزها و شب ها با هم بودیم. روزی به ایشان گفتم: «من شاگرد شما هستم .»  تعجب کردند و گفتند : « شما پیش بنده درس نخوانده اید.»
 

آیت الله خامنه ای افزودند: حقیقتا هم بنده پیش استاد مطهری درس نخوانده بودم، اما یکی از عناصری که بنیه اصلی فکر اسلامی من را پایه گذاری کرد، سخنرانی های بیست سال پیش آقای مطهری بود. این سخنرانی های استاد مطهری برای کسانی که بخواهند در زمینه های اساسی اسلام چیزی بیاموزند، مانند یک معلم کاربرد دارد.
 

آرزوی شهید مطهری در سال های آخر عمر چه بود ؟!

ایشان تاکید کردند: این اواخر چند سالی بود که ایشان به قم رفت و آمد و در قم تدریس می کردند، جزوه های درسی درست کرده بودند و در زمینه های فلسفی مباحث مربوط به هگل و فلسفه غربی و فلسفه اسلامی را بررسی می کردند. قبل از انقلاب، استاد مطهری آرزو داشتند که روزی از دانشکده الهیات بازنشسته شوند و به قم برگردند و در آنجا تدریس کنند، من نقش ایشان را در جهت دهی به حوزه های علمیه ایران بسیار مهم می دانم.
 

آیت الله خامنه ای درباره خصوصیت بارز استاد شهید آیت الله مطهری اظهار داشتند: خصوصیت بارزی که استاد مطهری را از دیگر معتقدان به احیای تفکر اسلامی جدا می کند، این است که ایشان ضمن اینکه استدلال محکم و فیلسوفانه را در تمام زمینه ها داشت، به هیچ وجه از مراجعه به قرآن و حدیث غفلت نمی کرد و لذا در استدلال های ایشان نقش به کتاب رساندن، نقش بسیار واضح و آشکار است .
 

ایشان در ادامه تاکید کردند: بطور خلاصه می توانیم بگوییم که ایشان فیلسوف و متکلمی بود که اندیشه اسلامی جدید را به میزان زیادی احیاء کرد و برای این کار کوشش فراوانی داشت تا اسلام را از منابع اصلی آن دریافت کند و در این راه کوشش می کرد که رگه های تفکر بیگانه به هیچ وجه در برداشت اسلامی ایشان آشکار نشود. از لحاظ اخلاقی و شخصی، مرحوم مطهری یک انسان ممتاز، یک فرد باصفا، روشندل، روشن ضمیر و عادل و متین و در روابط شخصی خود با خدا، انسانی عارف و اهل ذکر، اهل سلوک و اهل عبادت بود. بارها می گفت که: من توجه به خدا و عبادت را از پدرم آموخته ام.
 

درد  و دل شهید مطهری با آیت الله خامنه ای بر سر چه بود ؟!

ایشان افزودند: یک وقتی در یک حال دل گرفتگی به من و یکی از دوستان مان که در منزل ایشان بودیم و صحبت می کردیم، گفت: " من دوست دارم که بروم قم و مشغول ریاضت و عبادت و عرفان بشوم ." این کشش روحی او بود.
 

آیت الله خامنه ای تاکید کردند: علاوه بر اینها فردی بسیار خوش ذوق و خوش محضر و خوش مجلس بود، کسی بود که در دیدار با دوستان و در جمع آنان وجودش کاملاً حس می شد. من این توفیق را داشتم که با ایشان دوستی بسیار نزدیکی داشته باشم، واقعاً زمانی که استاد مطهری شهید شد این ذوق وافر و توجه ایشان به نکات، دقایق و ظرایف را در دیگر دوستان خودمان نمی دیدم و نمی یافتم.
 

شهید مطهری به دنبال مرشد کاملی بود که او را در ایران یافت

آیت الله خامنه ای تاکید کردند : وضع رفتار او شبیه عرفای دورانی بود که راه می افتادند تا یک مرشد کاملی را پیدا بکنند، اصلاً وضع روحانی و اخلاقی او به این صورت بود. تحقیق می کرد تا اطلاع پیدا کند که مثلاً در فلان نقطه عالم، یک پیر و مرشد کاملی هست و راه بیفتد برود تا نزد او بماند و معتکف دیار او بشود. اصلاً از نظر روحی به او چنین حالتی می آمد.
 

ایشان افزودند: منتها ایشان آن مرشد کامل را در خود ایران یافته بود، به امام و همچنین به مرحوم علامه طباطبایی تا سر حد عشق، وابستگی قلبی داشت. عاشقانه امام و علامه طباطبایی را دوست می داشت و خیلی مقام اینها را از نظر علمی، معنوی و عرفانی بالا می دانست.