اربعین محور وحدت مسلمانان و هدایت جهانیان

به گزارش گلستان24، بهروز کلاته طی یاداشتی نوشت:

وقتی سخن از عاشورا، کربلا و امام حسین به میان می آید یک مذهب به چشم می آید و ان شیعه و تفکر شیعی است که خودنمایی می کند مگر نه اینکه سال های سال است عزاداری برای اباعبدالله (ع) به نام شیعیان نوشته می شود و اکنون داعش به این بهانه قصد تخریب حرم دختر پیامبر در سوریه را دارد به این بهانه که این مقبره متعلق به شیعیان است.

در ابتدا وقتی به اربعین و راهپیمایی عظیم آن هم می نگریم همین موضوع به چشم می آید که این راهپیمایی متعلق به شیعیان است و این شیعیان هستند که عزم جزم می کنند تا این مسیر طولانی را بپیمایند و به احترام رشادت ها و ایثارهایی که در حادثه کربلا رخ داده سختی های این مسیر را بر خود هموار می کنند.

اما اینکه مکتب حسینی را فقط محدود به شیعیان بدانیم یک ظلم است، ظلم به حسین (ع) چرا که او را در قالب تفکر شیعی محدود کرده ایم و همانا اسلام راستین را که نجات بخش و سعادت بخش برای جهانیان است خودخواهانه به در قالب شیعی محدود کرده ایم و ظلم به مردم جهان است چرا که آنها را از معارف اصیلی که مایه نزدیک شدن به خداست و شناخت تنها دینی است که مقبول خداوند است نیز محروم کرده ایم.

مکتب حسینی چه از منظر رشادت و چه از منظر مظلومیت و ایثار حسین شیفتگان زیادی دارد آنها که فرصت آشنایی با این مکتب را داشته اند حسین و راه و روش او را ستوده اند گاندی بعنوان یک هندو پیروزی هندوستان در مقابل استعمار را در گرو شناخت حسین(ع) می داند.

چارلز دیکنز نویسنده انگلیسی در مورد قیام امام حسین می نویسد: « اگر مقصود حسین جنگ در راه خواسته های دنیوی خود بود، من نمی فهمم چرا خواهران و کودکانش را همراه خود برد. پس عقل چنین حکم می کند که او به خاطر اسلام فداکاری خویش را انجام داد.»

پرفسور براون هم در وصف عاشورا و کربلا می نویسد: « یادآوری واقعه کربلا که در آن سبط رسول بعد از تحمل آزار و عطش به شهادت رسید کافی است تا در سردترین و سست ترین افراد اثر گذارد. و حتی کسانی را که به امور حماسی و حزن آور اعتنا و توجهی ندارند به خود آورده و روح آنان را به درجات کمال بالا برد، به حدی که درد و مرگ بر آنان چیزی بی ارزش و سست شود».

از این دست جملات در مورد امام حسین و عاشورا بسیار است که در بین همه آنها یک نکته مستتر است و آن اینکه واقعه عاشورا و حرکت حماسی امام حسین(ع) آنقدر جذابیت داشته که افراد مختلف به آن جذب شده اند و حتی همچون گاندی پیروی از این حرکت را شرط پیروزی کشور خود دانسته اند بنابراین بی جهت نیست که عباس محمود عقاد (نویسنده و ادیب مصری) می نویسد: «جنبش حسین، یکی از بی‌نظیرترین جنبش‌های تاریخی است که تاکنون در زمینه دعوت‌های دینی یا نهضت‌های سیاسی پدیدار گشته است».

بنابراین واقعه کربلا در 1400 سال پیش اینچنین توانسته متفکران و سیاسیون را در سراسر جهان به فکر وادارد و آنقدر جذابیت از خود نشان دهد که این افراد به مطالعه آن بپردازند و در مورد آن سخن بگویند بنابراین رفتارها و حوادث مرتبط با امام حسین(ع) و حادثه عاشورا نیز می تواند این جذابیت را دارا باشد چرا که این رفتارها پس از 1400 سال به پاسداشت آن واقعه و امام بزرگوار انجام می پذیرد.

راهپیمایی عظیم اربعین با 20 میلیون نفر زائر از این دست از رفتارهاست مگر می شود قیام امام حسین در 1400 سال پیش جذاب باشد و برای مسیحیان و هندوها الگو قرار بگیرد اما این راهپیمایی با این حجم از جمعیت برای جهانیان و سایر مذاهب اسلامی اهمیتی پیدا نکند؟ بدون شک مسلمانانی از سایر مذاهب در این راهپیمایی عظیم حضور خواهند داشت حتی مسیحیان هم هر چند کم ولی حضور دارند بنابراین آنچه باید در دستور کار قرار بگیرد استفاده از چراغ هدایت حسین (ع) است در زمینه وحدت و هدایت مگر نه اینگه «ان الحسین مصباح الهدی» است پس این همایش و راهپیمایی عظیم می تواند در در وحدت بخشی بین شیعیان و اهل سنت راهگشا باشد و کشتی اسلام را از دسیسه استعمارگران نجات دهد و می تواند هدایت گر باشد برای آندسته از مردم جهان که با معارف حسینی آشنایی ندارند و از این راه با حسین(ع) آشنا می شوند فقط و فقط شرط این مسئله آن است که این موهبت الهی را بتوانیم در سراسر جهان مخابره کنیم.

هیچ میدانید اگر مسلمانان در کشورهای مختلف ببینند که 20 میلیون زائر مسلمان چگونه متحدانه در یک مسیر واحد و با هدف مشترک حرکت می کنند چه وحدتی بین مسلمانان شکل خواهد گرفت و اگر مردم جهان مشاهده کنند که در کشاکش جهان مدرن مسلمانان با چه مهربانی و فداکاری در راه رسیدن به حرم یک بزرگ مرد پای پیاده کیلومترها حرکت می کنند چه جاذبه ای برای سلام ایجاد شده است؟ این ظرفیت اربعین و حسین است که ناشناخته مانده ما از چنین نعمتی برخورداریم ولی استفاده نمی کنیم.

انتهای پیام/