«4 فرزند» ثروت زندگی یک زوج جوان در گنبد

به گزارش گلستان24؛گاهی ثروتِ زندگی در پول، مقام، شهرت و سلامت جسم خلاصه می‌شود و گاهی ثروت زندگی در داشتن کودکانی است که دنیای شیرینی برای خانواده رقم می‌زنند، پدر 34 ساله و مادر 27 ساله اهل شهرستان گنبدکاووس با داشتن چهار فرزند احساس خوشبختی می‌کنند و خدای مهربان را بابت این لطف الهی شکرگذارند.

بزرگترین فرزند این خانواده گنبدی 9 ساله و کوچکترین آنها 60 روزه است، این زوج جوان هر دو در خانواده‌ای پرجمعیت بزرگ شدند و از زمان تشکیل خانواده دوست داشتند که فرزندان زیادی داشته باشند و حالا بعد از 12 سال زندگی مشترک شادی و نشاط مهمان خانه آنهاست و برکت زندگی‌شان دوچندان شده است، با مادر این خانواده پرجمعیت مصاحبه‌ای ترتیب دادیم که به ابعاد جالبی از زندگی مشترک خود اشاره کردند که خواندن آن خالی از لطف نخواهد بود.

*خودتان را معرفی کنید و بفرمایید که متولد چه سالی هستید و در چه سنی ازدواج کردید؟

مونا مقیمی ساکن شهرستان گنبدکاووس و متولد سال 1370 هستم، همسرم مرتضی مصطفی‌زاده نیز متولد سال 1363 است، تقریبا 15 سال داشتم که وارد زندگی مشترک شدم، یک سال و هشت ماه بعد از ازدواجمان نخستین فرزندم محمدرضا به دنیا آمد که الان 9 ساله است، البته قبل از فرزند اولم یک بچه را سقط کردم، فرزند دوم من علی‌اکبر است که پنج سال دارد، فاطمه جانم دو ساله و امیرعلی هم 60 روز است که به دنیا آمده و زندگی‌مان شیرین‌تر شده است.

اولین بارداری با خواست خودمان بود من و همسرم خیلی علاقه به فرزند داریم برای اینکه هر دو نفرمان در خانواده‌ای پرجمعیت بزرگ شدیم، خانواده من 9 فرزند و خانواده همسرم پنج فرزند داشتند، «می‌خندد» و می‌گوید فکر می‌کنم برای پاسخ به سوال اول کمی پرحرفی کردم، می‌خواهیم که به حرفهایش ادامه دهد اما ترجیح می‌دهد که به سوالاتمان پاسخ دهد.

*شما در سن جوانی یک زندگی پرجمعیت را تشکیل دادید آیا مشکلات مختلف سبب نشده که فکر کنید زندگی کم جمعیت بهتر از زندگی پرجمعیت است؟

مقیمی: اصلا یک لحظه هم چنین فکری نمی‌کنم، شیرینی زندگی به داشتن فرزند زیاد است این حرف مرا کسانی درک می‌کنند که خواهر و برادر دارند، دورهمی‌های خانوادگی را ببینید که چه لذتی دارد، اگر هر کدام مشکلی داشته باشیم با یکدیگر در میان می‌گذاریم، با هم درد و دل می‌کنیم، برای رفع مشکلات کمک می‌گیریم اینها مزیت خانواده‌های پرجمعیت است.

*معمولا کسانی که در خانواده پرجمعیت بزرگ می‌شوند سعی دارند در آینده زندگی کم جمعیت را تجربه کنند، چطور شد که شما چنین عقیده‌ای ندارید؟

مقیمی: راستش را بخواهید من هم گاهی فکر می‌کردم که اگر خانواده کم جمعیتی باشیم مشکلات زندگی کمتر است، اما حالا که می‌بینم بچه‌هایم با چه عشقی کنار هم بازی می‌کنند، از بودن در کنار هم خوشحال هستند و این شادی را به ما هم هدیه می‌کنند واقعا لذت‌ زندگی را احساس می‌کنم؛ درست است که بچه‌ها گاهی با هم دعوا می‌کنند، جر و بحث دارند، شلوغ می‌کنند اما واقعا از ته دل می‌گویم سر و صدای کودکانه آنها برای من و همسرم شادی‌آفرین است.

* همسرتان تا چه حدی در بزرگ کردن بچه‌ها و کارهای خانه به شما کمک می‌کند؟

مقیمی: خانواده من در گنبدکاووس زندگی نمی‌کنند اما خانواده همسرم در این شهر سکونت دارند همسرم و خانواده‌اش از این نظر خیلی کمک حال من هستند، من با پسر بزرگم 18 سال تفاوت سنی داریم، محمدرضا که 9 ساله است هم در کارهای خانه به ما کمک می‌کند.

*تا به حال از نظر مالی و اقتصادی در تنگنا قرار گرفتید؟

مقیمی: ما هم مثل بسیاری از خانواده‌ها و زوج‌های جوان مشکلات اقتصادی داریم، ثانیه‌ای نیست که به این مسئله فکر نکنم اما معتقدم که خدا روزی رسان است، مگر ما خودمان چطور بزرگ شدیم، اگر الان گرانی است در روزگار قدیم هم گرانی بوده؛ در هر دوره‌ای مشکلات خاص خودش وجود دارد همان طوری که پدر و مادرهایمان با مشکلات کنار آمدند ما هم می‌توانیم مشکلات را کنار بزنیم و برای بزرگ کردن فرزندانمان زحمت بکشیم، البته باز هم خدا را شکر می‌کنم، وقتی آدم چیزی را می‌خواهد باید سختی‌های آن را هم تحمل کند، اما از مسوولان هم انتظار داریم که از خانواده‌های پرجمعیت و نیازمند حمایت کنند.

خدا را شکر هر گاه به مشکلی در زندگی برخورد کردیم خدا دستمان را گرفته و رهایمان نکرده است، همیشه در زندگی به فضل خدا امید داریم.

* شغل همسرتان چیست؟

مقیمی: همسرم گچ کار است شرایط کاری او طوری نیست که بتواند کفاف مخارج زندگی‌مان را بدهد استخدام دولت نیست که ماهانه حقوق ثابت داشته باشد، گاهی دو ماه از سال را کار می‌کند و چهار ماه بیکار است و ما مجبوریم حقوق دو ماهه را برای چهار ماه برنامه‌ریزی و در زندگی صرفه‌جویی کنیم.

* چه صحبتی با زوج‌های جوان و زوج‌هایی که تمایلی به فرزندآوری ندارند و یا به تک فرزندی روی آوردند، دارید؟

مقیمی: جامعه امروز متاسفانه تمایل زیادی به تک فرزندی دارند با شرایطی که پیش می‌رود شاید در آینده خواهر و برادر، عمه و خاله مفهوم نداشته باشد، خانواده‌ها باید بدانند که آنها تا آخر عمرشان قرار نیست در کنار فرزندان‌شان باشند بالاخره فرزند آنها نیاز به تکیه‌گاهی همچون خواهر و برادر دارد.

برای ما هم در زندگی مشکلاتی پیش می‎‌آید و دغدغه‌های مالی و عاطفی پیدا می‌کنیم که خواهر و برادر بهترین مرهم زندگی هستند، دوست که نمی‌تواند محرم راز زندگی باشد، وقتی برای خودم مشکلی پیش می‌آید به پدر و مادر، خواهر یا برادر زنگ می‌زنم اما اگر روال تک فرزندی در جامعه رواج پیدا کند نسل آینده چگونه می‌خواهد مشکلات خود را حل کند.

* دیدگاهتان درباره این جمله که فرزند کمتر زندگی بهتر چیست؟

مقیمی: نمی‌خواهم به کسی توهین کنم اما برخی خانواده‌ها تنها به دنبال راحتی خودشان هستند وقتی جایی می‌روند کودک خود را مزاحم می‌دانند برای اینکه نمی‌توانند خوش بگذرانند اما اگر کمی دقت کنیم وقتی در یک جمع یک بچه کوچک می‌آید همه را سر ذوق می‌آورد فقط نباید این قسمت قضیه را ببینیم که بچه‌ها مشکلاتی به وجود می‌آورند، گریه می‌کنند، بهانه می‌گیرند باید قبول کنیم بچه‌ها به ما لذت می‌دهند، وقتی می‌خندند غم دنیا از دلمان می‌رود حتی اطرافیان را با خنده‌هایشان شاد می‌کنند.

اگر مشکلات هستند لذت‌ها هم وجود دارند حتی در زندگی زناشویی هم فراز و نشیب وجود دارد تلخی و شیرینی زندگی آن را زیباتر و لذت‌بخش‌تر می‌کند ما نباید فقط به تلخی‌ها و مشکلات بنگریم.

* دوست دارید فرزندانتان در آینده چه شغلی داشته باشند؟

مقیمی: دوست دارم شخصیت مفیدی در جامعه شوند و غیر از کار؛ اخلاق درستی داشته باشند نمی‌دانم وقتی بچه‌هایم بزرگ شوند چه شغلی را در آینده دوست دارند هر کدام بر اساس علاقه و استعدادی که دارند باید مسیر زندگی و شغلی خودشان را انتخاب کنند.

* احساس خوشبختی می‌کنید؟

مقیمی: همین سوال را شب گذشته همسرم از من پرسید، ما واقعا احساس خوشبختی می‌کنیم، خدا را شکر، همسرم می‌گفت دوست دارم حتی در دنیای آخرت با فرزندانمان باشیم هر روز که می‌گذرد بیشتر از زندگی لذت می‌بریم وقتی آنها نیستند احساس تنهایی می‌کنیم، بچه‌ها که نباشند افسردگی به ما دست می‌دهد.

آرزو می‌کنم برای زوج‌هایی که به هر دلیلی از نعمت داشتن بچه محروم هستند به همین ماه مبارک رمضان خداوند فرزندی پاک و صالح به آنها عطا کند.  

* از مسوولان چه انتظاری دارید؟

مقیمی: افزایش جمعیت یکی از سیاست‌هایی است که مسوولان در تلوزیون به آن اشاره می‌کنند اما خوب است که در کنار آن به حمایت از خانواده‌های پرجمعیت و نیازمند توجه داشته باشند، ما در خانه استیجاری زندگی می‌کنیم، مخارج زندگی و تهیه شیرخشک و پوشاک بچه‌ها در این شرایط اقتصادی کمی سخت است، یارانه هم برای ما کارساز نیست، تا چشم روی هم می‌گذاریم زمان دادن اجاره می‌رسد، اگر مسوولان سیاست‌های حمایتی را از خانواده‌های پرجمعیت داشته باشند بسیاری از زوج‌های جوان به همین پشتوانه اقدام به فرزندآوری می‌کنند.

/فارس