اجرای زهکشی در اراضی استان گلستان نیازمند بیش از یکهزار میلیارد تومان اعتبار است

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از تسنیم از گرگان، اراضی گسترده‌ای در مناطق شمالی و حتی جنوب استان گلستان وجود دارد که به دلیل ماندابی و شوری خاک، امکان کشت محصول در آن فراهم نیست. این در حالی است که در این منطقه جمعیت زیادی ساکن است که از نظر معیشتی مشکلات زیادی دارند و جز وابستگی به کشاورزی و دام، درآمد دیگری ندارند.

در نخستین سفر دولت نهم به استان در سال 84، مطالعات و انجام زهکشی 280 هزار هکتار از اراضی این منطقه به تصویب رسید. طرحی که هرچند تا یک دهه پس از آن چندان مورد توجه قرار نداشت اما در سال‌های اخیر اعتبارات خوبی به آن اختصاص داده شد.

ضمن اینکه با ورود قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا (ص) به این پروژه زهکشی اراضی اولویت‌دار استان سرعت خوبی پیدا کرد. اما همچنان هزینه‌های بالای این طرح، چالشی جدی برای اجرای آن است.

طرحی که اگر به طور کامل اجرا شود، در کنار افزایش تولید محصول، موجب به زیر کشت رفتن بخش زیادی از اراضی بلا استفاده از مناطق شمالی خواهد شد. ضمن اینکه زهکشی این اراضی در کنار اصلاح خاک و کمک به منابع آبی، آثار خود را در زمان وقوع سیلاب مانند آنچه در سیل اسفند 97 و فروردین 98 رخ داد، به خوبی نشان خواهد داد و حجم خسارت‌ها را کاهش می‌دهد.

اما سید محسن حسینی، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای گلستان در خصوص ضرورت زهکشی در اراضی اولویت‌دار استان به خبرنگار ما گفت: اجرای زهکشی  120 هزار هکتار از اراضی اولویت‌دار شمال و غرب استان به شرکت آب منطقه‌ای استان سپرده شده که برای اجرای این زهکشی یکهزار و 50 میلیارد تومان دیگر اعتبار نیاز است.

وی افزود: اعتبار امسال شرکت برای این طرح، 27 میلیارد تومان است اما در حال حاضر به پیمانکار 50 میلیارد تومان بدهی داریم. اگر ظرف 4 سال آینده هر سال 300 میلیارد تومان به این طرح اعتبار تزریق شود این طرح در مدت 4 سال به اتمام می‌رسد.

مدیرعامل آب منطقه‌ای استان بیان داشت: در سال 85 قرار شد شرکت آب منطقه‌ای گلستان مطالعاتی برای زهکشی اراضی اولویت دار استان انجام دهد که در نهایت 450 هزار هکتار مطالعه فاز یک انجام و 280 هزار هکتار برای اجرا برای دوره کوتاه مدت و میان مدت در نظر گرفته شد.

وی با بیان اینکه از این 280 هزار هکتار 42 هزار هکتار دارای اولویت بیشتری بود، گفت: در ابتدای کار مقرر شد شرکت آب منطقه‌ای و جهاد کشاورزی به لحاظ موضوعی کار را تقسیم کنند. زهکش‌های اصلی و درجه یک را شرکت آب منطقه‌ای و زهکش‌های درجه 2 و 3 را جهاد کشاورزی انجام دهد.اما به دلیل تداخل در کار، قرار شد، مناطق تقسیم بندی شود و منطقه 120 هزار هکتاری در اختیار وزارت نیرو و 160 هزار هکتاری در اختیار جهاد کشاورزی قرار گرفت که هم اکنون پروژه‌های متعددی در این مناطق در حال انجام است.

حسینی افزود: تقسیم این 120 و 160 هزار هکتار بر این قرار گرفت که بخش‌هایی که اولویت دفع رواناب‌ها بود با وزارت نیرو و بخش‌های با اولویت اصلاح خاک در اختیار جهاد قرار گرفت.

وی ادامه داد: محدوده اجرای طرح که در اختیار آب منطقه‌ای است از شمال به گرگانرود، در جنوب آن قره سو، در غرب آن خلیج گرگان و در شرق آن جاده بین گرگان و آق قلا واقع شده و این 42 هزار هکتار به لحاظ تاسیسات و ابنیه و جمعیت و روستاها بسیار پرتراکم است و از نظر مدیریت رواناب در این مناطق، سازه‌های رسوب‌گیر و آشغال‌گیرها هم اجرایی می‌شود.

مدیرعامل آب منطقه‌ای استان خاطرنشان کرد: در حال حاضر از این 42 هزار هکتار، حدود 10 هزار هکتار تکمیل و 26 هزار هکتار در دست اجراست و در 6 هزار هکتار به دلیل مسائل اعتباری وارد نشده‌ایم.

وی افزود: 78 هزار هکتار باقی مانده نیز تقریبا در حد فاصل منطقه‌ای است که جنوب آن گرگانرود، شرق آن منطقه دیگچه، غرب آن شهرستان آق قلا است و فعلا در مرحله اجرای مناقصه است ولی اعتبارات زیادی می‌طلبد.
 
حسینی ادامه داد: در این 10 هزار هکتار 32 سازه در زهکش‌های اصلی و 230 سازه در زهکش‌های فرعی لازم است که تاکنون 10 سازه در زهکش‌های اصلی و 74 سازه از سازه‌های فرعی ساخته شده است. این منطقه بسیار پرتراکم، دارای ابنیه زیاد و روستاهای فراوان است و به همین علت کار در آن کُند انجام می‌شود.

وی با اشاره به لزوم تملک بخشی از اراضی برای اجرای زهکش‌ها گفت: بخشی از اراضی که زهکش در آنها ایجاد می‌شود برای مردم است و آب منطقه‌ای آن را خریداری می‌کند، مردم باید کمک کنند خرید اراضی با سرعت بیشتری انجام شود. مشکلات اعتباری هم وجود دارد که باید فکری برای آن شود. البته برای اجرای زهکش‌های 3 و 4 ، اراضی قابلیت خریداری ندارد و شاید مقداری از اراضی کم شود ولی چون محصول وضعیت بهتری پیدا می‌کند این موضوع جبران می‌شود.

وی در خصوص ضرورت زهکشی در استان گفت: در شمال و غرب استان که شیب بسیار کمی دارد و خاک بسیار ریزدانه و زهکش‌های طبیعی که رودخانه‌ها هستند نیز در آن منطقه کم است، موجب ماندابی شدن اراضی و تشدید سیلاب در این منطقه شده است. از طرفی چون آب باقی می‌ماند و تبخیر هم زیاد است و بخشی از اراضی، شور و نمکی می‌شود.