مدیرعامل آب منطقه ای گلستان مطرح کرد؛

مدیرعامل شرکت آب منطقه ای گلستان گفت: استحصال بیش از حد از آب های زیرزمینی سبب مرگ آبخوان ها شده و این امر پدیده فرونشست را در پی دارد.

مرگ آبخوان ها نتیجه استحصال بیش ازحد آب/سرانه آب در گلستان کم است

به گزارش گلستان 24، سیدمحسن حسینی اظهارکرد: میزان آب تجدیدپذیر در گلستان طبق آمارها ۲‌.۵ میلیارد مترمکعب بوده و با توجه به جمعیت دو میلیون نفری استان، سرانه آب برای هر نفر سالانه هزار و ۲۵۰ مترمکعب است که باید صرف بهداشت، صنعت، شرب، گردشگری محیط زیست، کشاورزی و دامداری و غیره شود.

مدیرعامل شرکت آب منطقه ای گلستان بیان کرد: سرانه آب استان نسبت به سرانه آب در کشور کمتر بوده و حتی از سمنان هم پایین تر است.

وی بیان کرد: ما ۵۰ سال پیش با یک میلیون نفر جمعیت همین میزان آب را در اختیار داشتیم که در حال حاضر با دو میلیون نفر جمعیت داریم؛ در نتیجه چاره‌ای جز استفاده بهینه و بهره وری از آب نداریم.

حسینی گفت: طبق آمارها طی ۴۷ سال گذشته در گلستان، یک سوم سال ها بارندگی نرمال بوده، یک سوم خشکسالی و یک سوم سال ها هم ترسالی بوده است.

مدیرعامل شرکت آب منطقه ای گلستان اضافه کرد: گلستان از یک کم آبی مزمن رنج می برد و ما باید با این کم آبی سازگار شویم و از طرف باید تمهیدات بهتری برای سال های خشکسالی و سیل اندیشیده شود.

وی با بیان اینکه بزرگترین سیل در نیم قرن اخیر در سال ۹۸ اتفاق افتاد، گفت: بخشی از سیل ها را می توان مدیریت کرد که تکالیفی بر عهده مسئولان و تکالیفی بر عهده مردم قرار دارد.

حسینی گفت: باید پوشش گیاهی ارتفاعات، جنگل ها، اراضی کشاورزی، مراتع و اراضی شیبدار تکمیل شده و سدسازی ها هم باید با سرعت بیشتری جلو برود تا بتوان جلوی سیلاب ها را گرفت و مدیریت کرد.

مدیرعامل شرکت آب منطقه ای گلستان با تأکید بر اقدامات مدیریت ریسک و بیمه سیل، گفت: در زمان وقوع سیل نخستین کسی که در معرض خطر قرار می‌گیرد کسانی هستند که به رودخانه ها تجاوز کرده اند.

وی بیان کرد: پل های غیر اصولی نباید بر روی منابع آبی ساخته شده و اگر ساخته شود باید اصلاح شوند.

حسینی گفت: نیمی از آب های تجدیدپذیر در آبخوان های زیرزمینی ذخیره می شوند و ما با استفاده از چاه های مختلف چه در بخش شرب، کشاورزی و صنعت از این چاه‌ها استحصال کرده و استفاده می‌کنیم.

مدیرعامل شرکت آب منطقه ای گلستان متذکر شد: باید توجه داشته باشیم که آبخوان ها مانند اسفنج هستند، خلل و فرجی دارد که آب در میان آنها قرار می گیرد زمانی که این آب توسط چاه، پمپاژ می شود آب از این مکان خارج شده و آبخوان تا یک مدتی توان تحمل فشار لایه های بالایی را دارد ولی اگر میزان آب جایگزین کمتر باشد در اثر فشار لایه ها این خلل و فرج بسته می شود در نتیجه آبخوان ها از بین می‌روند و هر چه به آن تزریق کنیم دیگر آب وارد آن نمی شود.

وی عنوان کرد: تمام تاسیساتی که در بالای این آبخوان ها قرار دارد از قبیل شهر، کارخانه، صنایع، زمین های کشاورزی، جاده، خطوط انتقال و غیره به وسیله فرو نشست دچار مشکل شده و ممکن است فاجعه ای اتفاق بیفتد.

 

ارسال نظر

آخرین اخبار