سهم ما از انقلاب یا دِینِ ما به انقلاب؟

این انقلاب سفره نیست ، میدان مبارزه است که باید سهم و دینمان را به آن ادا کنیم نه آنکه بدنبال برداشتن سهممان از آن  باشیم.

امام خمینی ( 1366/05/06)

((همه‌ی مدیران و کارگزاران و رهبران و روحانیون نظام و حکومت عدل موظف‌اند که با فقرا و مستمندان و پا برهنه‌ها، بیشتر حشر و نشر و جلسه و مراوده و معارفه و رفاقت داشته‌ باشند تا متمکنین و مرفهین ...

خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه‌دارها گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذالله که این با سیره و روش انبیا و امیرالمؤمنین و ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) سازگار نیست.))

.

در نگاه امام پایه گذاران، به وجود آورندگان و صاحبان اصلی انقلاب اسلامی محرومان و وطبقه پایین جامعه بوده اند.

انقلابی که انجام شد تا نور اسلام ناب محمدی(ص) را به سراسر جهان بتاباند و مقدمه ای باشد برای ریشه کن کردن ظلم و فساد در جهان .

انقلابی که انجام شد تا عدالت اجتماعی را بین همه اقشار برپاکند

انقلابی که انجام شد تا حامی مظلومان و مستضعفان و محرومان در سراسر جهان باشد و دشمن مستکبران.

انقلابی که انجام شد تا مدیران آن در جامعه ، خادمان ملت باشند و خدمت جبهه جهادشان باشد نه سفره نهارشان.

انقلابی که بر مبنای خدمت و مبارزه در راه عقیده بر پاشد و برای آن خونهای بسیاری را نثار کرد.

.

به نظر من این انقلاب که وصفش شد، اصلاً شبیه یک سفره نیست

سفره ای که عده ای بدنبال سهم خود از آن هستند.

عده ای که نه در پهن کردن و نه در آماده ساختن آن نقشی نداشته اند و حال جزء نفرات اولی هستند که کنار ان نشسته اند و منتظر سهمشان هستند.

مدیرانی که به جای رفع مشکلات مردم و خدمت رسانی به فکر پرکردن جیب خود و اطرافیانشان هستند و خود را در این انقلاب سهیم می دانند.

کسانی که گرد مبارزه بر دامنشان ننشسته ولی حال جزء مبارزان دو آتشه میدان سیاست بازی شده اند و شعار آرمانخواهی سر می دهند.

این انقلاب سفره نیست.

میدان جهاد است.

میدان مبارزه است.

مبارزه ای برای استقرار اسلام،نجات محرومان، نابودی ظالمان،و برپایی عدالت

 و مردان این مبارزه باید از جنس استقامت و شهادت و رشادت باشند نه از جنس مدیرانی با فیش های حقوقی نجومی امثال صفدر حسینی ها..

انتهای پیام/