خیلی از آسیب هایی که ما در فضای مجازی میبینیم صرفا ناشی از فضای مجازی نیست

اکثر آسیبها به حالات درونی ما ، کمبودها و شاید عقده های ما بر میگردند ، یعنی زمینه هایی که در ما وجود دارد

از اینکه ما چاله چوله های روح و ، درون خود را نمیشناسیم و بجای رسیدن به درمان و راه حل های درست ، به اشتباه بدنبال فرار از ماجرا و روی آوردن به مسکن و  مخدریم ، که مخدر ها ، نه کاری از پیش میبرند بلکه ادمی را در حالت خلسه ، بی تفاوتی  قرار میدهند و فرصتهایی ک از دست میرود و بیماری هنوز باقیست.

و مجبوریم بعد از بی اثر شدن مخدر قبلی به نوع قویتر و طبیعتا زیانبار تر روی بیاوریم.

حتی رویکردهایی که ظاهرا مثبت باشند مانند عدالتخواهی و ادعای انقلابی گری هم ، ناشی از همین کمبودهای درون است...

نشناختن حسادت درون و مشکل اقتصادی ، و به اهداف اقتصادی نرسیدن و شکستها در زندگی و قبول مسئولیت نکردن در کوتاهی های شکل گرفته ، فرد را در وادی عدالتخواهیِ غلط برامده از کمبودهای درون که نام برده شد قرار میدهد

چه برسد که در کمبود عواطف بدنبال دوست مجازی(جنس مخالف) و در سرگرمیها پیگیر #ساسی و #تتلو... و این جنس رسانه بشود.

شناخت خود ، شناخت تله های درون ، باعث میشود با واقع بینی و بدور از نیازهای کاذب ، هم بهره موثرتری از زندگی واقعی داشته باشیم و هم از فضای مجازی.