رهبر انقلاب: دفاع مقدس یکی از عقلانی ترین حوادث ملت ایران بود. برخی متهم میکنند به بی تدبیری. ابدا اینگونه نبود و از همان ابتدا تدبیر میشد.

رهبر انقلاب: امروز با نگاه درست می‌توانیم از مدل بسیج مردمی استفاده کنیم/ دست تحریف در کمین دفاع مقدس است

به گزارش گلستان ۲۴؛ پیغام فتح؛ ویژه‌نامه چهلمین سالگرد آغاز دفاع مقدس: به گزارش گروه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس مراسم تجلیل از یک میلیون پیشکسوت دفاع مقدس با ارتباط تصویری زنده با رهبر معظم انقلاب در روز اول چهلمین سالگرد دفاع مقدس در حال برگزاری است.

سردار محمد باقری دقایقی به سخنرانی پرداخت و ضمن احترام به مقام امام عصر، شهدا به ویژه سردار سلیمانی، امام خمینی و مقام معظم رهبری گفت: جمع حاضر که توفیق شرفیابی در حضور حضرت عالی را پیدا کردند جمعی از فرماندهان دفاع مقدس، نمایندگان مجلس، رزمندگان مدافع حرم ، خانواده شهدا و فعالین عرصه های هنری هستند.

وی افزود: امروز مفتخریم چهلمین سالگرد دفاع مقدس را پاس بداریم و مصمم هستیم تا تاریخ دوران دفاع مقدس که ذخیره گران بها برای امنیت و‌ پشتوانه کشور است برای نسل های بعد حفظ کنیم و نگذاریم تحریف شود.

در این مراسم که پروتکل های بهداشتی به خوبی رعایت شده، صادق آهنگران با صدای آشنایش برای همه رزمندگان دقایقی به خواندن اشعاری در رثای حاج قاسم سلیمانی پرداخت.

سردار باقری گزارشی از اقدامات انجام شده در چهلمین سالگرد دفاع مقدس را خدمت رهبر معظم انقلاب و حضار ارائه کرد.

رهبر معظم انقلاب نیز در این دیدار سخنانشان را با سلام بر حضرت سیدالشهدا(ع) و یاران باوفایشان اغاز کردند و‌گفتند: امروز را روز تجلیل از پیشکسوتان دفاع مقدس قرار دادند که بسیار کار خوب و‌مهمی است.

ایشان فرمودند: کسانی که امروز تکریم می شوند کسانی هستند که جان را کف دست گرفته و‌ از اسایش و‌خانواده و فرزندان و اینده چشم پوشی کردند و‌همه داشته های خود را بردند مقابل دشمن تا از کشور دفاع کنند.

ایشان فرمودند: آنها از ناموس دفاع کردند، بعضی عروج کردند و بعضی ماندند و کار را ادامه دادند.

جماعتی که امروز در این جلسه حضور دارند جزو‌کسانی هستند که افتخار داشتند رفتند و توفیق داشتند کار را به پایان برسانند.

ما کی میتوانیم کار را تشخیص دهیم؟ زمانی که عظمت و‌ارزش کار را بدانیم.البته این ها مطالبی است که بارها گفته شده اما باید هزاران بار بگوییم چون خطر تحریف وجود دارد.

هدف اصلی دشمنان در هم کوبیدن نظام اسلامی بود. صدام و حزب بعث وسیله عناصر اصلی بودند و‌ صدام را پیش انداخته بودند اما پشتش قدرت هایی مثل امریکا بودند که از انقلاب ضربه جدی خورده بودند.

بعضی هم شاید مثل امریکا طرد نشده بودند اما از اینکه هویت جدیدی در منطقه بر اساس دین و ‌اسلام به وجود بیاید نگران بودند برای همین مقابل ما ایستادند.

شوروی و ناتو و‌کشورهای اروپای شرقی و‌غربی هم بودند. در داخل هم شرایط طوری بود که دشمن را تشجی میکرد که حمله کند. وضع نیروهای مسلح خوب نبود. ارتش تازه از زیر یوق فرماندهان طاغوتی خارج شده بود و داشت صف آرایی میکردند. مثال ظهیر نژاد برای اداره سازمان عظیمی مثل ارتش تازه کار بودند. سپاه هم تازه تشکیل شده بود. این وضع نیروهای مسلح بود. از لحاظ ابزار نظامی در نهایت شدت و‌تنگ دستی بودیم. ابزارها شناخته شده برای مسولینش نبود و امکانات کم بود.

من در یگان هاکه گردش میکردم میدیدم تیپ زرهی ارتش چند تانک داشت. سپاه هم که به کلی فاقد امکانات بود. اینها دشمن را تشویق میکرد برای حمله.

در چنین شرایطی دفاع مقدس آغاز شد. اینجاست که ادم نقش شگفت انگیز امام را تشخیص میدهد. ایشان در چنین شرایطی توانست با اراده خود اداره کند.

برخی می گویند چطور ممکن است یک پیرمرد ۸۰ ساله میتواند جنگ را اداره کند. امام از اول فهمید جنگ چگونه است. امام از اول فهمید این یک درگیری عادی بین‌دو‌همسایه نیست و‌دشمن را شناخت. تشخیص داد دشمن کیست و‌صدام ابزار است.

امام میدانست این مسله را ملت ایران باید وسط بیاید و انچنان که انقلاب را به پیروزی رساند جنگ را هم به پیروزی برساند و ‌امام این را تشخیص می‌دهد.

صداقت بیان و نفوذ کلام امام و بعد نگاه تیزبین او‌که اعماقی را میدید.

همچنین قاطعیت ایشان. کارهایی که نشدنی به نظر میامد با قاطعیت میگفت باید انجام شود مثل حصر آبادان که گفتند باید شکسته شود.

کارهای نشدنی که برای افراد حاضر در منطقه نشدنی بود امام با قاطعیت میگفت باید انجام شود. متاسفانه عملکرد امام در نوشته های آن دوران مغفول است.

 

فرض کنید قضیه ای پیش امده بود و‌مردم روحیه را از دست دادت اند. امام به مردم روحیه میداد و دشمن را تحقیر میکرد مثلا دزدی آمده...

گاهی باید جلوی غرور رزمندگان گرفته میشد. رزمندگان خرمشهر را با دست خالی پس گرفته بودند و برای اینکه غرور به وجود نیاید چون غرور بسیار ضربه زننده است، امام فرمودند خرمشهر را خدا ازاد کرد.

امام مثل یک پدر مهربان و‌مدیر آگاه و‌مسلط بر عرصه هر چه بازم بود صادر میکرد.

چیستی و‌ چرایی جنگ در این چند جمله کوتاه بیان میشود.تکرار میکنم چون تحریف خطرناک است.

دشمن جنگ را راه انداخت که نظام را ساقط کند و دستگاه زبونی را روی کار بیاورد تا سلطه خود را به کرسی بنشاند اما شکست خورد. پیروزی جمهوری اسلامی مثل خورشید روشن است.

قدرت ها هشت سال همه توان را به کار بگیرند و اخر هم هیچ غلطی نکنند این پیروزی نیست؟

 

یک وجب از خاک کشور را نتوانستند بگیرند و یک قدم نظام را نتوانستند عقب بزنند.

در همه جنگ ها در دو قرن اخیر ایران همیشه شکست خورده، چه در دوره پهلوی و‌چه قاجار. حتی زمانی که اعلام بی طرفی کرد و در هر دو‌ دوره کشور اشغال شد.

بخش های از کشور تحت سلطه قرار گرفت و سران دو‌کشور بدون اطلاع سران بی عرضه ایران امدند جلسه کردند، شاه ایران وارد جلسه شد تحقیرش کردند. رزولت و‌چرچیل برایش بلند نشدند. استالین بلند شد که بعدها در خاطرتش نوشت میخواست محمدرضا را جذب کند.

دفاع مقدس مظهر حضور ملت والا و‌برجسته ایران بود.

دفاع مقدس یکی از عقلانی ترین حوادث ملت ایران بود. برخی متهم میکنند به بی تدبیری. ابدا اینگونه نبود و از همان ابتدا تدبیر میشد. همکاری ارتش و‌ سپاه اتفاق افتاد و بعد از فرار بنی صدر بهترین اتفاق افتاد. 

بنده در پادگان ابوذر دیدم شهید پیچک جانشین فرماندهی بود که ارتشی بود و ‌با هم کار میکردند و‌عرصه عظیمی از جنگ را اداره میکردند.

همکاری ارتش و‌سپاه واضح بود، در بدر و‌خیبر و ... 

انتخاب های تاکتیک های ابتکاری و شجاعانه فوق العاده بود.

تاکتیک هایی که در فتح المبین انجام شد ابتکاری بود. در بیت المقدس تاکنیک های نو انجام گرفت. در پذافند هوایی در والفجر هشت شهید ستاری ابتکار بزرگی انجام داد. همه اینها بزرگ و‌عاقلانه بود و‌ کمتر نیروی مسلحی با این تدبیر میتوانست کار را جلو ببرد.

حتی قطع نامه که امام به جام زهر تشبیه کرد عاقلانه بود که اگر نبود امام انجام نمیداد و ما از نزدیک شاهد بودیم. 

نکته سوم اینکه نحوه حضور مردم شگفت اور بود و نیز بروز استعداد ها. همه مردم ایران، هرکه بود و هر چه بود توانست جای خود را پیدا کند.

فرض کنید یک رزمنده ۱۳ ساله با دستکاری شناسنامه به جبهه برود و جای خود را پیدا کند، آب بیاورد و نامه رسان باشد. پیرمرد ۷۰ ساله هم میتوانست کارش را پیدا کند. هیچ کسی بیکار نمی‌ماند. حتی یک دختر ۹ ساله نامه مینوشت به یک رزمنده که نمیشناخت. مکرر پیش آمده بود رزمنده وقتی بسته غذا را باز میکند نامه ای ببیند که نوشته رزمنده خسته نباشی من دعایت میکنم. یا یک ‌خانم با چرخ و‌خیاطی و‌ مربا درست کرد کار میکرد. یا من خودم دیدم انها لباس های چرک رزمندگان را می شستند.

جراح و ریخته گر و کشاورز و انواع گروه های مردمی میتوانستند جای خود را پیدا کنند، که در هیچ جنگی سابقه نداشته.

این مدل سازی جدید بود.

در این حرکت دست جمعی چه استعدادهایی بروز میکرد. فکر کنید یک جوان روستایی بیاید و‌ برود جنگ و بشود حاج قاسم سلیمانی.

جوانی از مجموعه یک روزنامه برود جنگ بشود شهید حسن باقری نابغه جنگ.

این ها چهره های ماندگار جنگ هستند که از این قبیلند. با شهید صیاد که افسر جوانی بود و با ما رفت و آمد داشت که بعد توانست نیروی زمینی ارتش را آنگونه جلو ببرد یا شهید بابایی.

این حضور ابتکاری مردم الان هم میشود به عرصه بیاید و صاحبان اندیشه میتوانند به عنوان ابزار اقتدار نظام به ان نگاه کنند.همه که نمیتوانند تفنگ به دست بگیرند، برخی پشت جبهه حماسه می آفریدند. اگر شهدا تکریم نمیشدند شوق شهادت اینگونه ایجاد نمیشد. آن بدرقه و مراسمات مهم و‌تاثیر گذار بود.

پذیرایی و‌اسکان جنگ زده ها و ماندن برخی مردم زیر بمباران مثل اهالی دزفول و کردستان که افتخار آمیز بود. انها در شهر ماندند با اینکه شهر در تهاجم بود.

در دفاع مقدس عالی ترین فضایل اخلاقی بروز کرد. شبیهش را نمیشود سراغ گرفت. تک و‌توک چرا اما با این کثرت عدد گمان نمیکنم به غیر از جبهه دفاع مقدس بوده باشد. 

وصیت نامه ها و‌حالاتی که نقل می شود. مثل صدق و صفا. اخلاص، برای خدا کار کردن. آنجا هم تمرین اخلاص میکردند و‌هم کار برای خدا را نشان میدادند. مثلا شب همه خوابیدند صبح دیدند همت پوتین ها واکس زده، وقتی تحقیق کردند فرمانده گروهان این کار را کرده بوده. گریه های نیمه شب، بی اعتنایی به زیورهای دنیایی و در مواردی هم اتصال به غیب، جوان های عارفی بودند که کارشان به جایی رسیده بود که از آینده خبر میدادند حتی از زمان شهادتشان.

که این نقطه بیش از نکات دیگر برگرفته از اسلام و‌ایمان دینی است. 

یا مادرهای شهدا، من‌و شما نمیتوانیم حس مادری را درک کنیم. مادر می‌آید فرزندش را برای اسلام میفرستد و‌ وقتی پیکرش میاید میگوید برای خدا دادم. این یک فصل درخشان از کتاب قطور دفاع مقدس است.

دفاع مقدس برای این کشور سرمایه سازی کرد و ‌‌آورده زیادیداشت. امنیت آورد و نشان داد تعرض به این کشور هزینه زیادی دارد.اینکه یک کشور قدرت دفاع از خود را دارد و مشت محکم میزند به کسی که تهاجم میکند و میفهمد هزینه دارد. 

دفاع مقدس به مردم ما خودباوری داد. و توانست ثابت کند ملت ایران از چنین حوادثی میتواند سر بلند کند. همچنین روی اوردن به دانش و علم. در دفاع مقدس خیلی امکانات را نداشتیم. حسن مقدم رفت موشکی را راه انداخت. ما احتیاج داشتیم و دشمن هم موشک نمیداد و با موشک هم میزد. این افراد موفق شدند و خوب هم موفق شدند. دفاع مقدس این تفکر را به وجود آورد که برخی کارها نشدنی است اما اگر بخواهیم شدنی میشود.

شهید سلیمانی در عرصه دیپلماسی در منطقه اقدامات شگفت آوری داشت و هنوز خیلی ها همه را نمیدانند، ریزه کاری های او‌خیلی بیشتر از این حرف هاست. او ‌یک سرمایه انسانی بود که در جنگ به وجود آمد.

دفاع مقدس ما را با ظاهر بزک شده غرب آشنا کرد. هرچند ملت ضرباتی دیده بودند و آشنا بودند اما در دفاع مقدس به خوبی درک کردند.

آنچه در دوران دفاع مقدس دیده شد از غربی ها اگر نگوییم بیشتر از قرون‌گذشته نبود کمتر نبود.

انگلیس علیه ما فعالیت کرد. فرانسه و‌ آلمان جدا فعالیت میکردند. یوگوسلاوی هم علیه ما فعالیت میکردند.

از همه چیز محروم بودیم حتی از فشنگ؛ اما به دشمن از میراژ میدادند تا امکانات ماهواره ای تا تانک و‌همه چیز و‌ سلاح شیمایی دادند و صدام هم علیه ما به کار برد هم در حلبچه علیه مردم خودش. غرب در قضیه تعامل با صدام حقوق بشر را لگد کرد. این شناخت عمیق از غرب برای ما مغتنم است و باید طبق این تصمیم بگیریم. 

رسانه های دنیا یا تهمت میزدند یا دروغ می‌گفتند. علیه امام و مردم کار میکردند و‌میخواستند به دنیا دروغ بگویند اما دفاع مقدس رسانه رسایی شد که به همه دنیا واقعیت را نشان داد. دروغ پردازی ها را نشان داد. آنچه گفتیم خیلی کوچک است در مقابل دفاع مقدس.

 جنگ به طور طبیعی پدیده‌ای خشن است اما در این جنگ این برکاتی که گفتم برای ما حاصل شد و در دفاع مقدس بشارت به دست آوردیم. ادبیات جنگ به طور کلی ادبیات بشارت است.

اگر نشاط اجتماعی و شادابی و امید و طروات در نسل ها میخواهیم باید به این گزاره قرآنی ایمان بیاوریم که خوف و حزن دو آفت بزرگ است. این دو آفت با بشارت قرآنی برداشته میشود. چنانکه اگر مقاومت هم کنیم حزن و خوف از بین میرود. 

ما البته در دفاع مقدس کوتاهی کردیم. البته کارهایی که رییس ستاد کل گفتند خوب بود اما کم است چون دست های تحریف گر وسط است. دست تحریف این بخش پر درخشش تاریخ ما را ممکن است مخدوش کند. لذا ادبیات دفاع مقدس باید تقویت شود. 

دفاه مقدس یک سر چشمه است و انواع ادبیات را میشود از آن استخراج کرد. می شود متن های عالی سیاسی و‌عشقی و‌خانوادگی از آن دراورد. نکته مهم تولید متن است. اگر متن خوب و فاخر بود شعر و فیلم خوب تولید می شود.

در دنیا بخشی از بهترین آثار دنیا اقتباس از رمان های فاخر است. ما هم باید چنین متن هایی بنویسیم. کاری کنیم نوشته های ما هم در همه دنیا روی صحنه تئاتر برود و فیلم تولید شود.

یادواره ها مهم است و باعث میشود فاصله نسلی ایجاد نشود. میشود برای یک شخص یادواره به وجود آید. بحث مدافعان حرم بحث مهمی است. رزمنده سوری و ایرانی و عراقی و لبنانی پدیده مهمی است که برای هدف واحد میجنگیدند. 

از کرونا هم بگویم. کرونا را دست کم نگیرید!

روزی ۱۵۰ نفر هم وطن فوت میکنند انگار یک هواپیمای مسافری هر روز سقوط میکند. این چیز کمی است؟ مسولین خود را دارند فدا میکنند. ما مردم هم باید بهداشت را رعایت کنیم. دستکش و ‌ماسک بزنیم. بحث اربعین فقط نظر ستاد کروناست و هرچه گفتند باید انجام دهیم. اینکه برخی میروند لب مرز به حضرت عرض ادب کنند بنشینند در خانه همان عرض ادب را کنند. اینکه برخی میروند لب مرز به حضرت عرض ادب کنند بنشینند در خانه همان عرض ادب را کنند. چند زیارت مهم دارد آن روز و به حضرت شکوه کنند که ما میخواستیم بیاییم اما نشد.

 

ارسال نظر

آخرین اخبار