قهرمانان بی ادعا / به کدامین امید آرمان های خود را پیشکش زبانه های آتش می کنند...

متن ادبی کوثر زنگانه در وصف آتش نشانان در گلستان24:

به کدامین وظیفه به جهنمی پا می گذارند که نمی دانند برگشتی دارد یه نه ؟ به کدامین قانون نانوشته به یاری امید هایی می روند که فاصله ای با خاکستر شدن ندارند؟ و به کدامین  امید آرمان های خود را پیشکش زبانه های آتش می کنند ؟ آری این آدمیان خاکی قانون های نانوشته را به گونه ای می نویسند که هیچ پاکنی توانای پاک کردن آنها را ندارد و هیچ قلمی توانایی تغییر آنها را .

و آتش نشان  واژه ای که تمام وجود آتش را به لرزه در می آورد اما خود نیز همیشه بیمی را در دل دارد که کی ، کجا و در میانه های کدام آتش پیمانه ی عمرش لبریز می شود و آتش را به سکوت وا می دارد .

آتش نشان فداکاری که تمام واقعیت های درون دل آن آتش را می داند ، او می داند که با پا گذاشتن در دل آن آتش چیزی جز تازیانه های شعله ، بدن او را نوازش نخواهد کرد و باز هم او می داند که اگر اسیر در زندانی شود که شعله های آتش، زندان بان اوست دیگر هیچ امیدی برای آزادی وجود نخواهد داشت .

اما می رود، می رود و خود را در گروی تمام آن آدمیان اسیر، در دستان آتش می گذارد  تا شاید آتش آن آدمیان بی گناه را رها کند اما گاهی آتش آنقدر بی رحم و سنگ دل می شود که حتی گرمای وجودش هم نمی تواند، دل سنگی اش را ذوب کند و دراین هنگام است که شیشه ی عمر آتش نشان شروع به ترک خوردن می کند و قطره قطره وجودش درون آتش می سوزد و گاهی هم مانند آن پلاسکوی بی رحم علاوه بر گرفتن جان او جسم او را هم نیز با سختی فراوان در آغوش خود می فشارد .

     در این زمان است که آتش نشان همان فرشته ی قرمزپوش  با آن حال که بال هایش سوخته است اما تا اوج آسمان پر می کشد و خود را به والاترین درجه ی انسانیت یعنی شهادت می رساند .

در این امتحان بذل جان را ببینید             گل افشانی ارغوان را ببینید

فروریخت دل های عشاق ، افسوس       شکست دل و استخوان را ببینید

به جز شعله بر تن نکردنند                   دلیران ، یلان ، عاشقان را ببینید

اگر شور غواص ها را ندیدید                 شهیدان آتش نشان را ببینید

نویسنده :کوثر زنگانه