زمانی برای تنفس

گلستان 24 ، زمان می گذرد، و ثانیه به ثانیه به تحویل سال نزدیک می شویم. تحویل سال برایتان چه معنایی دارد؟! قدری در این دو کلمه تامل کنید. زمانی که روح از جسم جدا می شود و به آن دنیا سفر می کند زمانیست که اعمال خود را تحویل پروردگار خود می دهد. یا شرمسار خواهد بود و یا خشنود!

بیایید به تحویل سال هم اینگونه بنگریم. قبل از رفتن به آن دنیا و در پایان امسال لحظاتی که دعای یا محول الحول والاحوال ... خوانده می شود و قلب ها به تپش در می آید تمام عمرمان را به چشم بهم زدنی نظاره کنیم، که امسال چه توشه ای برای قبر و قیامت خویش برداشت کرده ایم. این بهتر است برایمان، چرا که سالی جدید می آید و فرصت جبران داریم.

اما این اوقات در جایی دیگر از کشور خیمه های کربلاییان برپا می شود. آنها سبزه پایان سال خود را به سبزی راه شهدا گره می زنند. جایی که هزاران شهید در آن غریبانه خفته اند و هنوز از ماموریت خود برنگشته اند تا کودک خود را، مادر و پدر و همسر خود را خشنود کنند.

مردانی که به همین مقدار از زندگی رضایت دادند و بهترین زندگی ها را کردند و درنهایت بهترین رفتن را هم قسمت خود.

بیایید به سرزمین هایی برویم که جز خاک در برابر چشم ظاهری چیز دیگری نیست. اما اگر دلتان از غبار شهرها گرفته است و خسته از روزمرگی های یکساله خود هستید بروید سرزمین لاله های بی ریا تا قدری دل هایتان را سبک کنید و با توشه ای سنگین به پیشواز سال نو بروید.

اینجا محشری است برای خود، دیدن دارد، سرزمین پروانه های بی نشان.