چرا امیرالمومنین از حضرت زهرا (س) دفاع نکردندو به قیام بر نخواستند ؟+دانلود

چرا أمیر المؤمنین (علیه السلام) با آن همه قدرت خود که اسد الله الغالب بود، از حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) دفاع نکردند؟ حضرت أمیر المؤمنین (علیه السلام) در نهج البلاغه، خطبه 3، معروف به شقشقیه، مفصلا توضیح می‌دهد و می‌گوید: بعد از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله).در این اندیشه بودم که آیا بادست تنها برای گرفتن حق خود به پاخیزم؟ یا در این محیط خفقان‌زا و تاریک، صبر پیشه سازم.؟این محیطی که پیران را فرسوده می‌کند، و جوانان را پیر، و مردان مومن را تا قیامت اندوهگین می‌سازد. بعد از ارزیابی درست، صبر کردم، در حالیکه خار در چشم و استخوان در گلو داشتم و می‌دیدم که جلوی چشمم میراث مرا به غارت بردند. هم‌چنین در خطبه 217، أمیر المؤمنین (علیه السلام) می‌فرماید: در برابر ظلم‌هایی که بعد از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در حق من کردند، به اطرافم نگاه کردم و دیدم که نه یاوری دارم، نه کسی از من حمایت می‌کند جز خانواده‌ام؛ و مایل نبودم که جان آنها را به خطر بیاندازم چون نسل پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) برای همیشه قطع می‌شد. در حالیکه خار بر چشمم بود، چشمم را بر هم نهادم و با استخوان در گلو گیر کرده، جام تلخ را جرعه جرعه نوشیدم و صبر کردم بر خشم خود، بر امری که تلخ‌تر از زهر و دردناک‌تر از شمشیر بر قلب بود. آقای ابن ابی احدید معتزلی در شرح نهج البلاغه، جلد 1، صفحه 307 می‌گوید که أمیر المؤمنین (علیه السلام) می‌فرماید: به خدا قسم! اگر نمی‌ترسیدم از این‌که اختلاف افتد بین مسلمانان و دوباره کفر به جامعه اسلامی برگردد و دین نابود می‌شود، می‌فهمیدید که من چه ضربه شستی بر شما نشان می‌دادم.... حتی مرحوم علامه مجلسی (ره) در جلاء العیون می‌گوید: وقتی وارد خانه أمیر المؤمنین (علیه السلام) شدند و حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) را مورد ضرب و شتم قرار دادند و او نیز ناله زد، أمیر المؤمنین (علیه السلام) از اتاق در آمد و از کمربند یکی از مهاجمین گرفت و بلند کرد محکم بر زمین زد و روی سینه‌اش نشست. در همین هنگام صدای موذن بلند شد که اشهد ان محمدا رسول الله. علی (علیه السلام) فرمود: زهراء (سلام الله علیها) جان! اگر من بخواهم اینها را از بین ببرم، دیگر نام پدرت بر بالای مأذنه‌ها گفته نمی‌شود. -یعنی با ایجاد تفرقه و سوء استفاده منافقین و دشمنان، اصل دین از بین می‌رود- حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) عرض کرد: یا أمیر المؤمنین (علیه السلام)! من حاضرم هر مصیبتی را بپذیرم، ولی حاضر نیستم نام پدرم رسول الله از زبان‌ها بیفتد. حتی خود پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) وصیت کرد به علی (علیه السلام): اگر نیرو و کمک داشتی، با اینها جهاد کن. اگر یاور نیافتی، دست نگهدار و خونت را حفظ کن که شهادت پشت سر توست. مستدرک الوسائل للنوری، ج11، ص74 ـ الغیبة للطوسی، ص193 ـ شرح نهج البلاغه لإبن أبی الحدید المعتزلی، ج20، ص326 در برخی منابع آمده که از خود أمیر المؤمنین (علیه السلام) سوال کردند که چرا دفاع نکردی از همسرت و حق خود؟ حضرت فرمود: اقتداءا برسول الله نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) در 13 سال در مکه، جلوی چشمش، عزیزانش مثل عمار و یاسر و سمیه و بلال را شکنجه می‌دادند و برخی هم شهید می‌شدند. چون نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) بنا نبود که با معجزه کار را جلو برد و چون کمک و یاور و مدافع نداشت، لب فرو بست، حتی دستور دفاع هم به کسی نداد. در برابر بدترین جسارت‌هایی که به نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) کردند در مکه، از خودش دفاع نکرد. لذا آقا أمیر المؤمنین (علیه السلام) هم در این زمینه صبر می‌کند. از آقا امام رضا (علیه السلام) سوال می‌کنند که چرا جدت علی (علیه السلام) از حقوق مسلم خود و همسرش دفاع نکرد؟ حضرت فرمود که همان‌گونه که نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) در مکه دفاع نکرد: اقتدی برسول الله فی ترک جهاد المشرکین بمکة بعد النبوة ثلاث عشر سنة. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) 13 سال در مکه لب فرو بست و با مشرکان جهاد نکرد.