به گزارش کانون وبلاگ نویسان استان قم؛

امروز برخی از بانوان برای ثابت کردن خود و یا برخی از دلایل دیگر به اشتغال به بیرون از خانه روی می آورند در حالی که این امر باعث سرد شدن کانون خانواده می شود چرا که این کانون حساس زندگی و کلاس تعلیم و تربیت اجتماعی بیشتر به دوش بانوان است.

سرد شدن کانون خانواده با فرار از خانه داری

در اسلام به خانواده نگاه ویژه ای شده است و در بین افراد خانواده به زنان اهمیت بیشتری داده شده است، خداوند در قرآن کریم زنان را ازکار کردن منع نکرده است و یا در زمان پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) زنان شغلی در جامعه آن روز برای خود داشتند و مخارج خود را در می آورند اما با نگاه جنسیتی می توان تقسیم کار کرد یعنی همچون خانه حضرت علی(ع)، امورات منزل با مادر و زنان خانه و امورات بیرون منزل با مرد خانه باشد از این رو زنان در خانه وظیفه اداره خانه و تربیت فرزندان که از مهمترین وظایف است مشغول باشند.

با استفاده از تجارب مشاوره ای و پژوهش های کارشناسان برخی از دلایلی که موجب می شود زنان در فعالیت های بیرون از منزل حضور پیدا کنند به این شرح می باشد: نیاز مالی و فشار اقتصادی، تکامل­ جویی، رسیدن به استقلال مالی، ناچیز شمردن و دست کم گرفتن کار در منزل و خانه­ داری، پرکردن اوقات فراغت، چشم­ هم­ چشمی و رقابت با خانم­های دیگر، رقابت با مردان، فرار از مسئولیت­های اصلی زندگی و...

این در حالیست که این حضور به هر دلیلی که باشد مطمئنن باعث می شودزنان در خانواده از وظیفه خانه داری، مادری و همسر داری خود غافل شوند و یا در این امر ضعیف باشند که تبعاتی برای آنها و خانواده خواهد داشت.

بى‏تردید خانه‏دارى که مجموعه‏اى از تلاش‏هاى زیرساختى به شمار مى‏رود، خانه‏نشینى نیست و یا بی­کارى تلقى نمى‏شود. متأسفانه عده­ای، خانه‏دارى را بی­کارى مى‏پندارند و آن را مساوى با بى‏سوادى مى‏دانند؛ گویا خانه‏دارى یعنى در خانه ماندن و روز را به شب رساندن. گاه تعبیر «خانه‏دار»، توهینى نابخشیدنى به شمار مى‏رود! حال آن که خانه‏دارى بستر فرهنگ‏سازى و اصلاح اجتماع و رشد انسان‏ها است.

خانه بهترین آسایش­گاهی است که انسان می­تواند بدون هیچ قید و بندی در آن جا استراحت کند. جای انس و مودّت، صفا و صمیمیت، آرامش و استراحت است. پرورشگاه مردان و زنان با فضیلت است، مرکز شخصیت­سازی و کلاس تعلیم و تربیت فرزندان است. اجتماع کوچکی است که اجتماع بزرگ انسان­ها را به وجود می­آورد، ترقی و تنزّل، صلاح و فساد اجتماع مربوط به همین اجتماع کوچک است؛ از این رو اصلاح جامعه را باید از اصلاح خانواده­ ها آغاز کرد. اداره این کانون حساس زندگی و کلاس تعلیم و تربیت اجتماعی بیشتر به دوش بانوان است.

بنابراین، خانه­داری کاری آبرومند و پر افتخار است. کسانی که محیط خانه را کوچک می­شمارند و از خانه­داری فرار می کنند به حقیقتِ معنا و ارزش آن پی نبرده­اند. ضمن این که نباید از این نکته هم غافل شویم که تلاش بانوان خانه­دار تأثیری مستقیم در اقتصاد خانواده و نیز اقتصاد جامعه دارد.

حال با تمام این تفاصیر اشتغال زنان بیرون از خانه دارای تبعاتی همچون اختلافات زناشویی،برآورده نشدن نیاز های روانی و عاطفی خانواده، نبود نظارت بر تربیت فرزندان در خانه محله و مدرسه، سنگینی کار خانه بر دوش شوهر و فرزندان، بی میلی به بچه دار شدن، سستی در روابط زناشویی، نبود الگوی مناسب برای دختران در خانواده و... می باشد که برخی از آنها برای خانواده خیلی سنگین و مضر می باشد.

با این وجود پیامدهای اشتغال زنان با توجه به موقعیت و شرایط فردی و اجتماعی افراد، متغییر و متفاوت است و نمی توان به طور قطعی موضوع اشتغال زنان را خوب یا بد تلقی کرد ولی اولویت اول برای همه زنان باید حفظ ارکان خانواده باشد و زنان شاغل هم باید این اولویت را در رأس برنامه های خود قرار دهند و پس از آن سعی کنند با استفاده از راهکارهای مناسب آثار منفی حضورشان در بیرون از خانه را به شدت کاهش داده تا فضای خانواده و اجتماع از این حضور کمترین آسیب را ببیند.

منبع: کانون وبلاگ نویسان استان قم

 

 

ارسال نظر

آخرین اخبار