خاطره بیاد ماندنی دوران کودکی به زبان محلی

به گزارش گلستان 24، یادش بخیر وَچه بیمی بادبان بازی کَردِمی، همه ذهن و فکر اَما این بیه که چه چوری یَکتا بادبان بسازیم که بیشتر هوا بوره و بعدش منتظر این بیمی که هوا باد بَزنه تا شاید بِتونیم بادبان ره که بساتمی هوا هادیم و از هوا بردن آن ذوق کانیم.

یک سر نخ به بادبان بند بیه و یک سر دیگه نخ هم اَمه دست دَویه و اَما آرام نخ را باز کاردِمی و بادبان بالا و بالاتر شیه و شاد وشنگول به هر طرف شیمی بادبان اَمه دنبال هموکارده وچه ذوقی کاردِمی.

برای لذت بیشتر نخ را بیشتر باز کاردِمی تا بادبان بالاتر بوره اما یکدَفه متوجه ویمی که بادبان اَمه دنبال نِنه وحرف باد و هوا ره بیشتر گوش کانده تا اَمه حرف ره ودیگه اَما اسیر بادبان بَویمی!

بماند که خَله هم تجربه کسب کاردِمی ،گاهی شکست خاردِمی ،گاهی پیروز ویمی و دائم در حال تفکر و تحرک بیمی.چه هیجانی داشته !

پرواز بادبان یه موفقیت بزرگ اَمِه بیه و این رو کسانی درک کادِنه کهبادبان بساتِنه ،چون خَله سخت بیه.

گاهی اَما به همراه بادبان در هوا تاخت کاردِمی و هر چند وقت آسمان و خاش پشت سر حشا کاردِمی تا مطمئن بَواشیم و از این کار لذت وَردِمی  و گاه تلاش کاردِمی تا بادبان رِه در همان حالت در آسمان ثابت داریم و در همانجه شاهد هوا بوردن بادبان باشیم .

گاهی لازم بیه که خودمان رِه با باد و بادبان تنظیم کنیم ، اگر بادبادک باز خادِشه و حرکِتش با بادبان تنظیم نَکا نه ، ممکن بیه نخ پاره بَواشه و یا در ارتفاع مناسب قرار نَیره و گاه تلاش کاردِمی تا نخ را یواش یواش دور نَخِجیم دَوندیم و بادبان رِه کم کم از آسمان بیاریم تَهه تا یه وقتی وِنه نخ پاره بَواشه اَمه دستچه دربوره….

و در یَک جمله : بازی کم خرج ، شاد و خَله ذوق داشته برای وَچا