کاهش وابستگی به نفت خارجی با ایجاد پالایشگاه زیستی

به گزارش گلستان24؛به بیان ساده، پالایش زیستی عبارت است از تبدیل زیست توده برای تولید سوخت، گرما، برق و مواد شیمیایی. هنگامی بازاندیشی در مورد توسعه منابع انرژی، در حمایت و نیز تعجب از پالایش زیستی به عنوان راهی برای تولید برق در آینده، استدلال های زیادی عرضه شده است.

زیست توده، یک ماده گیاهی است که می تواند به سوخت تبدیل شود. بارز ترین مثال آن چوب است – اگر به روشن کردن شومینه یا آتش صحرایی اقدام کنید، زیست پالایی کرده اید. علف های خشک، پسماندهای کشاورزی و جنگلی، و جلبک همگی نمونه هایی از زیست توده هستند.

مزایای پالایش زیستی

مزایای سوزاندن چوب و سویا به جای استفاده از نفت و زغال سنگ چیست؟ طرفداران این سوخت، به این نکته اشاره می کنند که سوخت های زیستی را در همه جا می توان پروش داد، و به این ترتیب، وابستگی به نفت خارجی کاهش می یابد.

امتیاز زیست محیطی بزرگی نیز وجود دارد: اگرچه سوزاندن زیست توده موجب انتشار CO2 می شود، اما به گفته آزمایشگاه ملی انرژی های تجدید پذیر، آنچه که منتشر می شود کم و بیش با دی اکسید کربنی که گیاهان در طول عمر خود جذب می کنند، متوازن خواهد شد. سوزاندن سوخت های فسیلی منجر به انتشار CO2 می شود که برای میلیون ها سال به دام افتاده اند، و توازن کلی جوّ زمین را تغییر می دهد.

تولید برق

متداول ترین شیوه تبدیل ماده گیاهی به برق، سوزاندن آن در یک سیستم شعله ور شده مستقیم است: بخار حاصل شده، با به گردش درآوردن توربین ها برق تولید می کند. اگرچه این برق فی نفسه از خود گیاه مشتق نمی شود (بلکه محصول جانبی نابود کردن مواد آلی پوسیده است)، گاز متان حاصل از آن را می توان در تولید سوخت های زیستی مورد استفاده قرار داد. سوخت های زیستی همچنین می توانند در تأمین انرژی اتومبیل و همچنین هواپیماهای جت، به جای سوخت های نفتی استفاده شوند.

تولید مواد شیمیایی

با توجه به شیوه تجزیه ماده زیستی، ماده حاصل از آن می تواند شامل ترکیب های قندی یا هیدروژن و مونوکسید کربن باشد. آنچه که این مواد حاصل شده فاقد آن باشند، آنها را برای تولید محصولاتی مانند ژل خمیر دندان، ضد یخ، پلاستیک، چسب، شیرین کننده های مصنوعی، فیلم های عکاسی، پارچه های مصنوعی و بسیاری از چیزهای دیگر، مناسب سازی خواهد کرد.

جنبه های منفی

در کنار فواید بسیاری که برای استفاده از زیست توده برای تولید انرژی وجود دارد، دلایل زیادی نیز برای محتاط باقی ماندن وجود دارد. بسیاری از این جنبه های منفی، با تولید سوخت های زیستی مرتبط هستند.

مقدار زمین های قابل کشت کره زمین محدود هستند؛ استفاده بیش از حد این زمین ها برای کشت محصولات لازم برای پالایش زیستی، لزوما بدان معنی است که فضای کمتری برای کشت غذای مردم گرسنه وجود خواهد داشت.

منصور غفاری محقق، دانشجوی دکترا و مدرس دانشگاه های استان گلستان در مقاله ای به ارائه راهکار تبدیل زیست توده به سوخت ها، انرژی و مواد شیمیایی پرداخته است که چکیده این مقاله به شرح زیر است:

با توجه به رشد جمعیت جهان، مصرف انرژی اولیه افزایش یافته و در آینده افزایش خواهد یافت. قابلیت اطمینان بودن، مقرون به صرفه بودن و حداقل تاثیرات محیطی منابع انرژی به مهم ترین موضوع برای اقتصاد جهان تبدیل شده است.

پالایش زیستی، سامانه جامع تبدیل زیست توده به سوخت ها، انرژی و مواد شیمیایی است. اصطلاح پالایشگاه زیستی به فرآیندی اطلاق می شود که با استفاده ار آن، ضایعات عملیات بهره برداری جنگل و زیست توده زراعی کشاورزی به عنوان یک ماده اولیه برای تولید سوخت های گاز مایع، مواد شیمیایی خاص و یا محصولات دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.

محصولات تولیدی در پالایشگاه زیستی مشابه محصولات تولیده شده در پالایشگاه پتروشیمی میباشند که به طور عمده از سوخت های فسیلی تهیه می شوند.

با توجه به وجود منابع عظیم پسماندهای حاصل از عملیات جنگلداری و کشاورزی، ایجاد پالایشگاه های زیستی؛ گامی مهم در تحقق اقتصاد مقاومتی با هدف کارآفرینی و اشتغال زایی در استان گلستان خواهد بود.

به علاوه صنایع مرتبط با پالایش زیستی مانند صنایع سلولزی قادر خواهند بود تا فرآیندهای تکنولوژیکی جدیدی را مورد مطالعه قرار داده تا این پسماند ها را به بیواتانول تبدیل کنند.

با تجاری شدن این فرآیندها، تولید کنندگان این صنایع می توانند به جای پرداخت صدها دلار برای نابود نمودن لجن تولید شده در فرایندهای خود، آن را به تولید کنندگان بیواتانول به فروش برسانند.

واژه های کلیدی: اشتغال زایی، اقتصاد مقاومتی، انرژی، بیواتانول، پلایش زیستی.

مسئول مکاتبات: asghar.tatari2007@yahoo.com