وبلاگ ریگ متین نوشت :
مذاکرات در خفا، برجام در کما
حدود سه سال از عمر چهارساله دولت تدبیر می‌گذرد و ژنرال‌های اقتصادی مشی کارگزاران و تفکرات لیبرالی که قرار بود ۱۰۰ روزه گلستانی به پا کنند از اقتصاد، اینک با تعطیلی بیش از ۶۰ درصد کارخانه‌ها و کارگاه‌ها روبرو شده‌اند.
در جغرافیای گسترده و متراکم تهران ازقضا منزل ما مجاور شده با چند ده متری بهارستان و ساختمان مجلس و با کمتر از پنج دقیقه پیاده‌روی می‌توانی خودت رو به قلب به‌اصطلاح قانون‌گذاری کشور برسانی. این هم‌جواری گرچه تقریباً در آلوده‌ترین نقطه تهران به لحاظ آلودگی هوا واقع‌شده ولی فی‌الجمله درس‌های خوبی برای خودم دارد چون هفته‌ای نیست که شاهد تجمع و تحصن عده‌ای از رنج‌کشیده‌های شهرستان‌های مختلف جلو ساختمان ورودی مجلس نباشیم. تعطیلی کارخانه و کارگاه با عدم پرداخت حقوق کارگران زحمت‌کش گوشه‌ای از این کشور، اون ها رو به هزار زحمت بدین شهر پرماجرا میاره تا بلکه صداشون رو به‌جایی برسونن و بعد از چند روز راهی شهرشون میشن و باز گروهی دیگر و پلاکاردی و تجمعی و… . به قول یه بنده خدایی تو تاکسی می‌گفت ترافیک جلو خیابان مجلس به خاطر این تجمعات طبیعی شده و به روان نبودن ترافیکش عادت کرده‌ایم.
حدود سه سال از عمر چهارساله دولت تدبیر می‌گذرد و ژنرال‌های اقتصادی مشی کارگزاران و تفکرات لیبرالی که قرار بود ۱۰۰ روزه گلستانی به پا کنند از اقتصاد، اینک با تعطیلی بیش از ۶۰ درصد کارخانه‌ها و کارگاه‌ها روبرو شده‌اند. نابودی دامداری و کشاورزی به‌عنوان دو بال اشتغالی ذاتی کشور نیز هرروز داستانی در گوشه‌ای بپا می‌کند و اینک یک سؤال پیش می‌آید: برجام که رئیس‌جمهور آن را ابر گذرا می‌داند بارانش بر سرزمین کدام شهر و کدام حیطه کاری ریخته است؟ اقتصاد یا فرهنگ یا دیپلماسی و یا …؟
به قول کشاورزهای پیرمرد و باصفای شهر ما، ابر این باران در کویر باریده نه بر سر مزارع گندم و منطبق بر همین مثال، ابر برجام برای غیرها خوب برکات داشته: نجات کشاورزی و مشخصاً برنج هند از رکود با واردات بی‌رویه، نجات شکر زارهای خاور دور با واردات دو برابر موردنیاز داخل، واردات سیب فرانسه و نابودی باغات سیب دماوند، قراردادهای پرمسئله نفتی با شرکت‌های صاحب صبغه بدنام، از رکود درآوردن فیات و پژوی ایتالیا و فرانسه، واردات بی‌رویه میوه از ترکیه و ازقضا ۴ برابر شدن واردات مصرفی از آمریکا، تنها گوشه‌ای ناچیز از باران رحمت برجام بر خارجی‌هاست!! باید به دولت تدبیر لقب دولتی جهانی با تفکراتی بزرگ داد وگرنه چه کسی توان داشت شرق و غرب عالم اقتصادش را رونق دهد؟!!
چندین ماه از اجرای برجام می‌گذرد و آقای روحانی گویا مصاحبه‌ها و حرفهای قبلی خود را هم نمی‌خواند. آنجا که وی از لغو کلیه تحریم‌ها و پایان ممانعت‌ها از لحظه برجام می‌گفت و حال نه دلواپسان بی‌سواد بزدل بی شناسنامه بی‌غیرت که خود کابینه نیز صدایش درآمده. وقتی صالحی به‌عنوان دانشمند هسته‌ای کابینه از مشکلات اجرایی برجام گفت، روحانی سخنرانی کرد که در مورد هسته‌ای از عراقچی بپرسید. وقتی سیف به‌عنوان نفر اول بانکی کشور سوئیفت را بسته دانست و عبارت تقریباً هیچ را برای دست آورد برجام ذکر کرد، وقتی ظریف عصبانی از بدعهدی آمریکا می‌گوید، وقتی شمخانی منصوب آقای روحانی روند برجام را نامطلوب می‌داند و وقتی عراقچی عبارت راهزنی بین‌المللی را برای برجام عنوان می‌کند، باید هم ناخودآگاه آن حرف امام خامنه‌ای را به یاد بیاوریم که بارها بر ناخوش بینی به مذاکرات و بدعهدی آمریکا انذار داده بودند.
در رویکرد دیپلماسی التماسی باید هم برای حق علنی و قانونی خود التماس کنی و خواهش. وقتی تمام دارایی خود که صدها تن اورانیوم هست و هزاران سانتریفیوژ و قلب بی‌نوای راکتور اراک را یکجا در هولوکاستی هسته‌ای ماله می‌کشی و نابود می‌کنی، باید هم برای دلار حقوق این ملت رنج‌کشیده به التماس بیفتی و این تازه بقول آقای روحانی ۳ ماه بعد برجام هست و نه ۳۰ سال!.
اینک هیچ فردی، تکرار می‌کنم هیچ فردی از دولت، توان مناظره با منتقدان چند ماه قبل برجام را ندارد و هیچ بنی بشری از کابینه محترم دولت یک جمله حتی یک جمله نمی‌گوید دقیقاً برجام کجا را گشوده است و این گشادگی زایدالوصف دقیقاً در کجا اتفاق افتاده است؟ ممنونم از سیف و زنگنه و ظریف و معاونانش که حرفهای یک سال قبل ما را حالا بازگو می‌کنند. آری دستبرد چند روز قبل آمریکا به بیش از ۷ هزار میلیارد تومان دارایی ایرانی‌ها، تنها و تنها گوشه‌ای از ابر رحمت برجام بر اقتصاد آمریکاست. به یادآوریم تیترهای متناوب توپخانه رسانه‌ای اصلاحات را که ضرر ناشی از هرروز عقب افتادن برجام را ۱۰۰ میلیون دلار می‌دانست، یعنی در عرض این ۹۰ روز بیش از ۲۷ هزار میلیارد تومان سود باید نصیب کشورمان شده باشد!
رئیس‌جمهور عصبانی است و هرروز در صحبت‌هایش می‌خواهد به هر نحوی از عیار برجام فرجامی تاریخی بسازد ولی افسوس که دل‌خوش کردن به‌طرف بدعهد، پایانی جز این ندارد. ایران امروز در حوزه اعتبار پاسپورت بر اساس آمار موسسه جهانی هنلی اند پارتنرز، ارزش گذرنامه‌اش ۸۶ جهان بود در تیر ۹۲ و اینک به رتبه تأسف‌آور ۹۴ رسیده، یعنی بعد از لیبی کنگو و صدالبته جیبوتی!. کار دیپلماسی برجام بازی، اینک بجایی رسیده که حتی اگر وزیر ما بخواهد برود در عربستان برای حج ما مذاکره کند بدو ویزا نمی‌دهند و باید برود کشور ثالث!!. داستان ملال‌آور اجلاس ترکیه و اتفاقات آن نیز آن‌قدر تلخ است که نمی‌خواهیم بنویسیم.
برجام درست در نوزادی و شیرخوارگی! خود یعنی سه‌ماهگی به کما رفته است و وزیر خارجه آمریکا دائم از این صحبت می‌کند که ما و اسرائیل خیالمان بابت هسته‌ای ایران راحت شده و باید بدنبال حل مسائل منطقه باشیم.
آری با نوزاد به کما رفته نمی‌شود مشکل کشور را حل کرد و این همان ثمره‌ای را دارد که دائم عده‌ای بی‌نوا از هزاران کیلومتر دورتر به تهران می‌آیند برای تحصن و تجمعی کوچک و چند عکس و بعد خداحافظ!
منبع: وبلاگ ریگ متین
ارسال نظر