یادداشت / مهدی باقریان
«امن یجیب» بخوانید برای جاماندهها
این قلم ناچیز و مضطر خواهشی دارد از توفیق یافتگان راه حسینی و کاروان پیاده روندگان نجف تا کربلا که « امن یحیب» بخوانید برای جاماندهها.
به گزارش گلستان 24, این روزها که صدای پای کاروان زائران اربعین حسینی بیش از هر چیز گوش فلک را پر کرده و رشک ستارههای آسمان را هم برانگیخته است، قلمها و لنزهای دوربین همکارانم همه و همه آمادهاند برای ثبت و درج زیباییهای بینظیر حرکت، زیارت و عشق زائران کوی عشق و سیاهه لشکر بیانتهای سربازان حسینی در سرزمین نینوا.
بیتردید روزهای آتی آنچه در صدر تیترهای رسانهها و در قاب دوربین عکاسان خبری همه دنیا قرار خواهد گرفت پای برهنه عاشقان حسینی است که ممزوج با لبهای سرشار از لبخند رضایت از نوکری ارباب در مسیر ایوان طلا تا بینالحرمین مشق عشق میکنند و با گامهای مستحکم ضداستکباری خود بار دیگر درخت تنومند اسلام را برای در امان ماندن از هر توطئهای بیمه میکنند.
همه قلمهای روان و رسای سرزمینم نیز برای عرض ارادت به ساحت امام مظلوم عاشقان بر روی کاغذ میلغزند و بیتردید هر کس در اندیشه آن خواهد بود تا با انعکاس حس و حال عجیب خیابانهای اطراف حرم یار از ازدحام میلیونها عزادار سوگ حضرت رقیه (س) در آغوش کشیدن سر مبارک سبط نبی مکرم اسلام و بازوهای قلم شده سلطان وفا بگویند و باز هم دنیا را به تصاویری خیره کنند که زهره صهیونیستها میترکاند و کاسه لیسان شیطان بزرگ را انگشت بر دهان میگذارد.
اما هیچ کس از دلهای شکسته و پاره پاره شده مردان و زنان این سوی مرزهای ایران اسلامی نمیگوید، هیچ کس از اشک جوانان و نوجوانان جاماندهای نمیگوید که از پشت قاب جادویی سیما فقط تصویر گنبدی طلایی میبینند و با حسرت سر بر دیوار بیتوفیقی میکوبند.
هیچ لنزی در اندیشه برداشت تصویری بسته از خمهای ابروان کسانی نیست که یا پای رفتن ندارند یا به مدد نامهربانی بازار ارز و گرانیها توان پرداخت هزینههای سنگینی که حتی دیپلماسی مثلا فعال دولتمردان هم توان کاهشش را نداشت، هیچ قلمی نخواهد نوشت از کسانی که باید بمانند و مرزبانی کنند، خدمت کنند و باشند تا امورات جامعه پرشور ایران اسلامی را مدیریت و خدمتگزاری کنند.
آیا رسانهای در هیاهوی انعکاس موجخروشان موحدان عالم به «وتر الموتور» این دردانه خدا و نبی خاتم (ص) به تصویر خواهد کشانید جاماندن رهبری بزرگ و حسینی از فرزندان فاطمه (س) و شاگردان خمینی کبیر را که به حسب ظاهر پای در حسینیه زیلو انداخته مستضعفان عالم در پایتخت ایران اسلامی دارد و دل در میان هلهله جمعی که عاشقانه تاول بر پای میبینند و سلامی روانه کوی حضرت سقا میکنند.
در این وانفسا هستند کسانی که تا کنون تجربه حضور در خیل عاشقان اربعین و کرب و بلا را ندارند و دیوانهوار حسرت چنین حضوری عاشقانه را میکشد و هستند سوختهدلانی که تجربه شگفت و حلاوت انگیز این سفر بیبدیل را با کوله پشتیهای ارادت به خاندان علی (ع) داشته و امروز پتک بیلیاقتی و بیتوفیقی بر طبل حسرتشان میکوبد و دلهاشان را هر ثانیه و هر لحظه میلرزاند.
این قلم ناچیز و مضطر که این روزها در جمع جاماندگان کاروان عشق و نوکری حسین (ع) بیرمق خود را بر جان کاغذها میکشد خواهشی دارد از توفیقیافتگان راه حسینی و کاروان پیاده روندگان نجف تا کربلا که « امنیحیب» بخوانید برای جاماندهها....
أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ
منتشر شده در فارس
انتهای پیام/
ارسال نظر