مهم‌ترین اقدام محافظتی پس از پیوند کلیه
تشویق بیمار به تنفس عمیق جهت جلوگیری از عفونت مجرای تنفسی و تجویز داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی جهت کاهش خطر رد پیوند از جمله مواردی است که به مراقبت از کلیه پیوندی و کنترل درد می‌انجامد.
یک متخصص نفرولوژی با بیان اینکه مراقبت از برش پوستی و کنترل درد از مهم‌ترین اقدامات محافظتی پس از پیوند کلیه است، تاکید کرد: تشویق بیمار به تنفس عمیق جهت جلوگیری از عفونت مجرای تنفسی و تجویز داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی جهت کاهش خطر رد پیوند از جمله مواردی است که به مراقبت از کلیه پیوندی و کنترل درد می‌انجامد.
به گزارش گلستان 24، دکتر فریبا صمدیان با اشاره به اینکه کنترل تعادل مایعات و الکترولیت ورودی و خروجی در مراقبت‌های پس از جراحی پیوند کلیه از اهمیت به‌سزایی برخوردار است، گفت: رد فوق حاد، حاد و مزمن از جمله پس‌زدن‌های کلیه پیوندی توسط بدن گیرنده است که رد مزمن فاقد هرگونه علامت و نشانه است و حدود یک سال پس از پیوند رخ می‌دهد و عوامل ایجادکننده آن ناشناخته است.
وی در ادامه با بیان اینکه رد حاد از نوع رد شایع در پیوند کلیه است، افزود: عامل رد حاد سلول‌های لنفوسیت T است که اغلب داروهای سرکوب‌کننده ایمنی برای جلوگیری از این نوع رد تجویز می‌شوند. همچنین این رد ممکن است یک روز یا چند هفته پس از عمل اتفاق بیفتد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه بسیاری از بیماران پس از پیوند کلیه با افزایش اشتها به طور ناخواسته دچار اضافه وزن می‌شوند، تصریح کرد: کنترل وزن بیماران پیوندی آنها را از مشکلات قلبی، دیابت و افزایش فشار خون محافظت می‌کند. افراد می‌توانند با انجام فعالیت‌های جسمی و پیروی از یک رژیم غذایی کم‌کالری و فاقد چربی یا شکر از اضافه‌وزن خود جلوگیری کنند.
صمدیان با اشاره به اینکه بیمار زن حداقل یک سال بعد از عمل جراحی پیوند کلیه نباید باردار شود، خاطرنشان کرد: مصرف به‌موقع داروهای تجویزشده توسط پزشک، عدم مصرف داروهای دیگر توسط بیمار بدون مشورت پزشک، عدم قطع مصرف داروهای تجویزی، پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت‌های بدنی سنگین شش تا هشت هفته پس از عمل جراحی و تعیین برنامه منظم ورزشی برای بهبود عمل جراحی و سلامتی روحی از جمله توصیه‌های پزشکی پس از پیوند کلیه است.
وی در پایان با بیان اینکه یبوست در بیماران پیوندی شایع است، یادآور شد: در صورت وجود عارضه یبوست با تجویز نرم‌کننده‌های مدفوع این وضعیت قابل کنترل است. جلوگیری از ایجاد آمبولی نیز با تجویز داروهای ضد انعقادی و تشویق بیمار به راه رفتن از جمله عوامل موثر بر بهبود بیماران پیوندی است.
ارسال نظر