کودک 2 ساله‌ی شما نیازی به مدرسه ندارد
کودک دوساله نیاز دارد که به‌خوبی تغذیه کند و توسط مراقبش تحت تربیت قرار گیرد. اما این کار را هم می‌توان خارج از چهارچوب کلاس انجام داد.
بچه‌ها هزینه‌بردارند، به‌طور میانگین 500 هزار دلار بدون احتساب شهریه‌های دانشگاه که از سال‌های 1960 تابه‌حال 25% افزایش‌یافته است. این هزینه‌های زیاد گوشه‌ای از دلیل پراسترس بودن و تلاش زیاد والدین است. تعجبی ندارد که اگر نسل جدید والدین در حال برنامه‌ریزی متفاوتی باشند.
پس چرا بااین‌وجود هرروزه تعداد زیادی از والدین فرزندانشان را از 2 سالگی به مدرسه می‌فرستند درحالی‌که 10 هزار دلار به هزینه‌ی سالانه‌شان اضافه می‌شود و این کار ضروری هم به نظر نمی‌رسد؟
کودک دوساله نیاز دارد که به‌خوبی تغذیه کند و توسط مراقبش تحت تربیت قرار گیرد. اما این کار را هم می‌توان خارج از چهارچوب کلاس انجام داد. بسیاری از والدین، این توانایی را دارند که به کودکان نوپای خود تمام آنچه نیاز دارند را بدهند و نیازهای فکر و عاطفی آن‌ها را پاسخ بگویند.
«بسیاری از والدین غلط فکر می‌کنند که اگر مدرسه برای کودک سه‌ساله خوب است پس برای کودک دوساله هم خوب خواهد بود.» اینرا مدیرمرکزکالجبارنارد و مرکز توسعه کودکان نو‌پا و نویسنده کتاب چگونه کودکان نو‌پا پیشرفت کنند، توواه کلین می‌گوید.
کلین و کارشناسان مسائل کودک بر این عقیده‌اند که برنامه‌های آموزشی کودکان می‌توانند برای کودکان بسیار خوب باشد اگر زمان‌بندی و هزینه‌های این برنامه‌ها برای خانواده‌ها مشکلی ایجاد نکند.
مهم‌ترین چیزی که کودک در این سن به آن نیازمند است عشق و محبت است و فرصتی برای معاشرت با دیگر کودکان، و گفتگو با آن‌ها نیاز تربیتی آن‌هاست. مطالعات فراوانی ثابت کرده است که کودکانی که به‌اندازه کافی با محیط خود ارتباط ندارند و صحبت نمی‌کنند، ضریب هوشی کمتریدارند و عملکرد بدتری در مدرسه دارند. یک شکاف بسیار بزرگ 30 میلیون کلمه‌ای وجود دارد بین کودکان فقیر و کودکانی که در خانواده‌های مرفه زندگی می‌کنند. پسرها نیز کمتر از دختران صحبت می‌کنند. پس این برنامه‌ها برای کودکان دوساله در گام اول باید برای کودکان از خانواده‌هایی با درآمد پایین برگزار شود. خانواده‌هایی که امکان شرکت در این نوع آموزش را ندارند. اما برای خانواده‌هایی با سطح در‌آمدی متوسط و بالاتر این کلاس‌ها درواقع تفاوت خاصی ایجاد نمی‌کند.
این آموزش‌ها حتی ممکن است نتیجه‌ی عکس به همراه داشته باشد. آن دسته از برنامه‌ها برای کودکان دوساله که بر روی آموزش‌های آکادمیک تمرکز دارند و برای خانواده‌هایی که فکر می‌کنند اولین قدم‌ها برای رسیدن به هاروارد در گهواره کودک شکل می‌گیرد نیز نتیجه‌ی عکس دارد.
«مطالعات فراوانی در مورد اثرات روان‌شناسانه در اجبار بچه‌ها به آموزش‌های آکادمیک در سن کم وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی ابعاد ناگوار آن است.» این را باربارا بیتی، استاد آموزش‌وپرورش در ولزلی و نویسنده کتاب آموزش پیش‌دبستانی در آمریکا اظهار می‌دارد. «کودک باید زمان زیادی برای کشف و شهود داشته باشد، و اگر او را خیلی زود تحت‌فشار قرار دهید آن‌ها تغییر زیادی نمی‌توانند بکنند.» به‌طور خلاصه، بیتی معتقد است والدین کودکان باید فلش کارت‌های خود را کناری بگذارند و کودکان خود را برای پیاده‌روی و بازی بیرون ببرند.
کلین می‌گوید: «کودکان کم سن با گفتن یاد نمی‌گیرند، آن‌ها باتجربه کردن در هرروز زندگی خود می‌آموزند اعداد و مفاهیم را.»
همه‌ی کارشناسان اصرار دارند که به‌غیراز اینکه کودکان شما یاد بگیرند که محبت بورزند و گفتگو کنند و تعامل اجتماعی داشته باشند هیچفرمول جادویی دیگری برای پرورش کودکان وجود ندارد.
«به این حستان اعتماد کنید که کودک شما کیست و او را بشناسید و بعد تصمیم بگیرید که او به چه چیزی نیاز دارد. کودک شما به طرز شگفت‌آوری انعطاف‌پذیر است و به همین دلیل رفتار‌های بد مشکلات واقعاً بدی را هم به دنبال دارد.» آلن فِرِد، محققِ موسسه ملی تحقیقات و آموزش می‌گوید.
متأسفانه ما درزمانی زندگی می‌کنیم که والدین اضطراب فراوانی در مورد هر نوع تصمیمی برای پرورش کودک خوددارند. آن‌ها به‌زور در هر کار کودک دخالت می‌کنند از به خواب رفتن گرفته تا بقیه کار‌ها. اما در پایان، بسیاری از کودکان از خانواده‌های متوسط و درآمد بالا هر چیزی را که بخواهند برای موفقیت به دست می‌آورند.
کلین معتقد است که این برنامه‌ها برای کودک دوساله اضطراب را افزایش می‌دهد. «کودک زیر فشارهای زیادی است و هرساله این فشارها زیادتر می‌شوند و والدین بیشتر به‌درستی کار خود شک می‌کنند. والدین تصور می‌کنند که کودک به تمام این‌ها نیاز دارد و درک نمی‌کنند که شروع زودتر از موقع لزوماً برای کودکشان مفید نیست.»
این‌یک فلسفه‌ی درست فرزند پروری است و البته برای حساب بانکی والدین هم خوب خواهد بود.
ارسال نظر